Szpital Uniwersytecki nr 1 im. Antoniego Jurasza w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szpital Uniwersytecki nr 1 im. dr. Antoniego Jurasza
w Bydgoszczy
Ilustracja
Data założenia

1937

Typ szpitala

kliniczny

Państwo

 Polska

Adres

ul. Marii Skłodowskiej-Curie 9,
85-094 Bydgoszcz

Dyrektor

dr n. o zdr. inż. Jacek Kryś

Oddziały szpitalne

27

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Szpital Uniwersytecki nr 1 im. dr. Antoniego Juraszaw Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Szpital Uniwersytecki nr 1 im. dr. Antoniego Juraszaw Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szpital Uniwersytecki nr 1 im. dr. Antoniego Juraszaw Bydgoszczy”
Ziemia53°07′37,78″N 18°01′51,82″E/53,127160 18,031060
Strona internetowa
Fragment ze szpitalnym oddziałem ratunkowym
Wieżowiec oddany do użytku w 2001 r.
Ogród roślin leczniczych i kosmetycznych
Zaplecze szpitala
prof. Antoni Jurasz (1847-1923) – patron szpitala

Szpital Uniwersytecki nr 1 im. dr. Antoniego Juraszaszpital kliniczny, stanowiący bazę dydaktyczną i naukową Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy. Podmiotem tworzącym i prowadzącym szpital jest Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu[1].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Największa publiczna placówka systemu zdrowia w Bydgoszczy i województwie kujawsko-pomorskim. W 2015 roku w zestawieniu 400 największych polskich szpitali plasował się na 13 miejscu[2].

W szpitalu rocznie hospitalizowanych jest ok. 40 tys. pacjentów, zaś 200 tysięcy chorych korzysta na z pomocy szpitalnych poradni specjalistycznych[3]. Lecznica posiada 27 klinik i oddziałów, 8 zakładów oraz Zespół Poradni Specjalistycznych (12 dla dzieci oraz 37 dla dorosłych). Świadczenia medyczne, którymi wyróżnia się w regionie, to m.in. operacje wykonywane na noworodkach i wcześniakach, leczenie otyłości metodą implantacji, leczenie neurorehabilitacyjne[3]. Jako jedyna placówka w regionie od czerwca 2003 posiada oddział transplantacji szpiku kostnego w strukturze Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii. Wykonuje się tu 35 przeszczepów szpiku rocznie, co plasuje klinikę na drugim miejscu w Polsce[3]. Do sierpnia 2021 wykonano 500 zabiegów przeszczepu szpiku u dzieci. Dzięki temu wyleczalność dzieci chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną wzrosła z 10 do 90 procent[4]. Jako jedyna placówka w województwie realizuje nowoczesną terapię elektrowstrząsową (EW, ECT) dla pacjentów z ciężkim przebiegiem zaburzeń ze spektrum schizofrenii oraz zaburzeń nastroju[5].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Decyzję o budowie szpitala na Skrzetusku podjęła Rada Miejska Bydgoszczy 28 lutego 1928 roku[6]. Miał to być duży szpital miejski, zastępujący dotychczasowy 70-łóżkowy, istniejący od 1836 roku w dawnym klasztorze Klarysek przy ul. Gdańskiej 4. Nowy szpital zaprojektowano jako centrum specjalistyczne z zasięgiem na całe Pomorze, będące przeciwwagą dla szpitali Wolnego Miasta Gdańska. Projektantem obiektu został miejski radca budowlany Bogdan Raczkowski, który odbył specjalną podróż do Niemiec w celu zapoznania się tam z nowoczesnym budownictwem szpitalnym[7]. Szczegółową dokumentację wykonał zespół pod kierownictwem arch. bud. Kazimierza Skicińskiego. Wykonawcą było Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjno – Budowlanych Antoniego Jaworskiego z Bydgoszczy[7]. Prace rozpoczęto w lipcu 1928, po 2 latach prace nad zadaszonym już budynkiem wstrzymano z powodu wielkiego kryzysu i wznowiono w 1934 roku. Fundusze pochodziły z budżetu miasta oraz pożyczek[6]. Był to największy i najnowocześniejszy szpital miejski w Polsce okresu międzywojennego, zbudowany jako obiekt wielokondygnacyjny – realizowane wcześniej obiekty w obawie przed rozprzestrzenianiem się chorób powstawały w systemie pawilonowym[8].

Szpital uruchomiono 13 grudnia 1937 r. Sześciokondygnacyjny budynek z 2 skrzydłami mieścił 6 oddziałów, w tym 4 przeniesione ze starych obiektów: chirurgia (dr Zygmunt Dziembowski), laryngologia (dr Edward Soboczyński), chorób wewnętrznych (dr. Antoni Tomicki), ginekologia i położnictwo (dr. Józef Krzymiński) i 2 nowe: ortopedię (dr Wiktor Dega) i okulistykę (dr. Paweł Chojnacki). W chwili rozpoczęcia pracy szpital posiadał 250 łóżek w skrzydle zachodnim i części centralnej, a skrzydło wschodnie planowano ukończyć w 1940 r. Pierwszym dyrektorem został dr Edward Soboczyński[6]. W szpitalu zatrudnionych było 100 osób, w tym 18 lekarzy oraz kilkanaście sióstr szarytek. W 1938 roku leczono w szpitalu 3889 chorych, w tym wielu spoza Bydgoszczy[7].

W okresie okupacji hitlerowskiej do sierpnia 1940 r. szpital pełnił funkcję lazaretu, a potem stał się lecznicą cywilną, obsadzoną przez delegowanych z Gdańska lekarzy niemieckich[7].

Po wkroczeniu Wojsk Radzieckich i władzy Ludowej do końca 1945 r. szpital zajmowało głównie wojsko. W 1948 r. po uruchomieniu skrzydła wschodniego liczba łóżek zwiększyła się do 800 w 22 oddziałach specjalistycznych. Szpital podlegał miastu (Szpital Ogólny nr 1), a w latach 1951–1958 i od 1973 był Szpitalem Wojewódzkim[7]. w 1963 roku przy szpitalu powstał oddział onkologiczny fundacji Sue Ryder z 41 łóżkami, a rok później pododdział chirurgii onkologicznej[7].

1 września 1975 roku, po utworzeniu bydgoskiej Filii Akademii Medycznej w Gdańsku, rozpoczęto rozbudowę szpitala dla potrzeb akademickich[6]. Dokumentację techniczną dla modernizacji i rozbudowy szpitala o 670 łóżkach opracowywał od 1973 r. „Miastoprojekt – Bydgoszcz”, a generalnym wykonawcą było Przedsiębiorstwo Budowy Obiektów Użyteczności Publicznej „Budopol” Bydgoszcz[9]. Po rozbudowie głównego członu leczniczo-dydaktycznego uruchomiono 19 klinik i zakładów. W 1977 r. oddano do użytku budynek Zakładu Patomorfologii, Medycyny Sądowej i Farmakologii[7]. W 1980 rozpoczęła się kolejna rozbudowa szpitala, która ciągnęła się do 1989 roku. Główny gmach szpitala, na czas modernizacji zamknięto, a oddziały i kliniki przeniesiono do nowo zbudowanego Szpitala XXX-lecia PRL[7]. Powstał wówczas m.in. 4-kondygnacyjny pawilon, blok operacyjny, rozbudowano zaplecze, a liczba łóżek zwiększyła się do 710[9]. W 1985 rozpoczęto budowę 11-kondygnacyjnego wieżowca dla władz uczelni i administracji szpitala oraz budynku zespołu poradni przyklinicznych według proj. arch. Teresy Szalkiewicz. W wyniku wieloletnich prac powierzchnię szpitala powiększono prawie trzykrotnie do 35 tys. m²[7].

21 kwietnia 1989 roku po ukończeniu modernizacji, szpital został przekształcony w Państwowy Szpital Kliniczny Akademii Medycznej w Bydgoszczy z 10 klinikami. Część klinik i zakładów pozostała jednak w szpitalach: Wojewódzkim im. J. Biziela, Dziecięcym, Gruźlicy i Chorób Płuc, Obserwacyjno-Zakaźnym i Wojskowym[7].

W latach 90. XX w. trwała nadal rozbudowa szpitala o nowe budynki i kliniki. W 1994 r. rozpoczęto adaptację wieżowca dla klinik dziecięcych, w 1997 r. uruchomiono zespół poradni przyklinicznych, a rok później m.in. klinikę kardiochirurgii[7]. Zarządzeniem Ministra Zdrowia z 4 grudnia 1998 r. szpital został przekształcony w samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, a 19 lipca 2001 r. organem założycielskim placówki stała się Akademia Medyczna im. L. Rydygiera w Bydgoszczy. W 2001 r. oddano do użytku 10-kondygnacyjny wieżowiec, w którym umieszczono kliniki przeniesione z innych szpitali[7].

8 października 2004 roku Akademia Medyczna im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy została włączona do Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, jako Collegium Medicum, a 25 stycznia 2005 roku Senat UMK uchwalił nową nazwę szpitala, która brzmi: Szpital Uniwersytecki im. dr. Antoniego Jurasza w Bydgoszczy[6]. W 2015 roku ukończono rozbudowę szpitala (ok. 300 mln zł) m.in. o: zespół sal operacyjnych z Oddziałem Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Centralną Sterylizatornię, Klinikę Hematologii z ośrodkiem przeszczepiania szpiku kostnego oraz nowy Szpitalny Oddział Ratunkowy[10]. Powstał także nowy obiekt dydaktyczno-szpitalny Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego, w którym znalazły siedzibę: Klinika Psychiatrii, Klinika Geriatrii, Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunodermatologii oraz Katedra Medycyny Paliatywnej[11]. Na tej bazie powołano wkrótce Centrum Medycyny Paliatywnej. Od marca 2023 roku rozpoczęło działanie pierwsze w Bydgoszczy, oparte na środowiskowym modelu opieki psychiatrycznej, Centrum Zdrowia Psychicznego, w ramach pilotażowego Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego[12].

W 2019 ogłoszono konkurs architektoniczny na realizację koncepcji architektoniczno-urbanistycznej rozbudowy bazy naukowo-dydaktycznej na terenach uniwersyteckich kampusu szpitala Jurasza, znajdujących się w kwadracie ulic Jurasza, al. Kard. Wyszyńskiego, Skłodowskiej-Curie i Powstańców Wielkopolskich[13].

W 2023 roku zaniechano planu fuzji SU nr 1 im. dr. Jurasza ze Szpitalem Uniwersyteckim nr 2 im. dr. Biziela, dla utworzenia spójnego bydgoskiego centrum klinicznego Collegium Medicum UMK[14].

Nazwy[edytuj | edytuj kod]

  • 1937-1939 – Szpital Miejski
  • 1940–1945 – Siegfried Staemmler Krankenhaus
  • 1945-1951 – Szpital Miejski
  • 1951-1958 – Szpital Wojewódzki (od 1953 im. dr. Antoniego Jurasza)
  • 1958-1973 – Szpital Ogólny nr 1 im. dr. Antoniego Jurasza
  • 1973-1989 – Szpital Wojewódzki im. dr. Antoniego Jurasza
  • 1989-2005 – Państwowy Szpital Kliniczny Akademii Medycznej w Bydgoszczy im. dr. Antoniego Jurasza
  • 2005-2008 – Szpital Uniwersytecki im. dr. Antoniego Jurasza
  • od 2008 – Szpital Uniwersytecki nr 1 im. dr. Antoniego Jurasza

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Kliniki[edytuj | edytuj kod]

  • Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii
  • Oddział Kliniczny Anestezjologii i Intensywnej Terapii dla Dzieci
  • I Oddział Kliniczny Anestezjologii i Intensywnej Terapii z Pododdziałem Kardioanestezjologii
  • Oddział Kliniczny Chirurgii Ogólnej i Onkologicznej Dzieci i Młodzieży
  • Klinika Chorób Oczu
  • Klinika Chirurgii Naczyniowej i Angiologii
  • Klinika Chirurgii Wątroby i Chirurgii Ogólnej
  • Klinika Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej
  • Klinika Dermatologii, Chorób Przenoszonych Drogą Płciową i Immunodermatologii
  • Klinika Endokrynologii i Diabetologii
  • Klinika Geriatrii
  • Klinika Kardiochirurgii
  • Klinika Kardiologii
  • Klinika Medycyny Ratunkowej
  • Klinika Nefrologii, Nadciśnienia Tętniczego i Chorób Wewnętrznych
  • Klinika Neurochirurgii, Neurotraumatologii i Neurochirurgii Dziecięcej
  • Klinika Neurologii
  • Oddział Kliniczny Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu
  • Klinika Otolaryngologii i Laryngologii Onkologicznej z Pododdziałem Audiologii i Foniatrii
  • Klinika Pediatrii, Alergologii i Gastroenterologii
  • Klinika Pediatrii, Hematologii i Onkologii
  • Klinika Psychiatrii
  • Klinika Rehabilitacji
  • Klinika Urologii Ogólnej, Onkologicznej i Dziecięcej
  • Klinika Transplantologii i Chirurgii Ogólnej
  • Oddział Medycyny Paliatywnej

Zakłady[edytuj | edytuj kod]

  • Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej
  • Zakład Endoskopii Gastroenterologicznej
  • Zakład Endoskopii i Badań Czynnościowych Przewodu Pokarmowego Wieku Rozwojowego
  • Zakład Mikrobiologii Klinicznej
  • Zakład Neuropsychologii Klinicznej
  • Zakład Patomorfologii Klinicznej
  • Zakład Radiologii i Diagnostyki Obrazowej

Oddziały i Zespoły w strukturze Kliniki Psychiatrii[edytuj | edytuj kod]

  • Oddział Psychiatryczny I
  • Ośrodek Leczenia Zaburzeń Psychicznych, Lękowych i Afektywnych:                                 - Oddział Psychiatryczny II - Oddział Zaburzeń Lękowych i Afektywnych
  • Oddział Leczenia Uzależnień
  • Oddział Psychiatryczny dla Dzieci i Młodzieży
  • Oddział Dzienny Psychiatryczny
  • Oddział Dzienny Zaburzeń Lękowych i Afektywnych
  • Oddział Dzienny Rehabilitacji Psychiatrycznej dla Dzieci i Młodzieży
  • Zespół Leczenia Środowiskowego
  • Zespół Poradni Zdrowia Psychicznego
  • Psychiatryczna Izba Przyjęć[15] / Punkt Zgłoszeniowo-Koordynacyjny CZP Bydgoszcz[16]

Centrum Urazowe[edytuj | edytuj kod]

W szpitalu funkcjonuje jedyne w regionie kujawsko-pomorskim Centrum Urazowe, które służy obniżeniu poziomu śmiertelności w razie powikłań powstających w wyniku wypadków i innych stanów nagłego zagrożenia zdrowotnego. Centrum urazowe zabezpiecza świadczenia dla ok. 1 mln osób, którzy mieszkają w odległości, która pozwala na dotarcie z miejsca zdarzenia w ciągu 1,5 godziny. Dysponuje ono lądowiskiem dla śmigłowca ratunkowego.

Poradnie[edytuj | edytuj kod]

W szpitalu znajduje się 37 poradni specjalistycznych dla dorosłych oraz 12 poradni specjalistycznych dla dzieci[17].

Patron[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie uchwały Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 28 stycznia 1953 r. patronem szpitala jest prof. hab. Antoni Jurasz (1847-1923) – współtwórca polskiej laryngologii, naukowiec i dydaktyk. Jest autorem ponad 100 prac i kilku podręczników w tym dzieła najważniejszego: „Choroby górnych dróg oddechowych”. Pracował na Uniwersytecie w Heidelbergu, od 1908 r. na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (dziekan wydziału lekarskiego, rektor), a od 1919 r. na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie tworzył klinikę laryngologii.

Lądowisko Bydgoszcz-Szpital im. dr. Antoniego Jurasza[edytuj | edytuj kod]

Na dachu budynku szpitala przy ul. Skłodowskiej-Curie 9 zbudowano lądowisko przeznaczone do wykonywania startów i lądowań śmigłowców sanitarnych i ratowniczych w dzień i w nocy o dopuszczalnej masie startowej do 5700 kg[18]. Lądowiskiem zarządza Szpital Uniwersytecki. W roku 2012 zostało ono wpisane do ewidencji lądowisk Urzędu Lotnictwa Cywilnego pod numerem 131[19].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Statut Szpitala Uniwersyteckiego nr 1 im. dr A. Jurasza w Bydgoszczy
  2. http://jurasza.pl/szpital-jurasza-w-czolowce-najwiekszych-szpitali-w-polsce/ dostęp 2016-01-07
  3. a b c Oceniamy szpitale w regionie. Artykuł Gazety Pomorskiej z 1 marca 2014 roku
  4. Dorota Witt W szpitalu Jurasza w Bydgoszczy wykonano już pół tysiąca przeszczepień szpiku u dzieci, Express Bydgoski 27 sierpnia 2021, s. 5
  5. Wydział Lekarski - Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu [online], www.wl.cm.umk.pl [dostęp 2023-03-24].
  6. a b c d e Encyklopedia Bydgoszczy, t. 5. Medycyna. praca zbiorowa pod red. Włodzimierza Jastrzębskiego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2011. ISBN 978-83-926423-3-6, s. 127.
  7. a b c d e f g h i j k l Boguszyński Mieczysław: Od warsztatu balwierskiego do szpitala klinicznego. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2008. ISBN 978-83-926423-0-5.
  8. Szpital Miejski.
  9. a b Rogalski Bogumił: Przegląd współczesnej architektury publicznej i urbanistyki Bydgoszczy. [w:] Kronika Bydgoska XIV.
  10. Projekt Zespołu Sal Operacyjnych z Oddziałem Anestezjologii i Intensywnej Terapii Medycznej | projektowanie-szpitali.pl [online] [dostęp 2023-03-24] (pol.).
  11. Prezydent RP Andrzej Duda z wizytą w Szpitalu Jurasza – Szpital Uniwersytecki im. A. Jurasza [online] [dostęp 2023-03-24] (pol.).
  12. Centrum Zdrowia Psychicznego – Szpital Uniwersytecki im. A. Jurasza [online] [dostęp 2023-03-24] (pol.).
  13. Wyborcza.pl [online], bydgoszcz.wyborcza.pl [dostęp 2023-03-24].
  14. Fuzja dwóch szpitali uniwersyteckich zawieszona. Jurasz i Biziel mają restrukturyzować się oddzielnie [online], www.rynekzdrowia.pl [dostęp 2023-03-24] (pol.).
  15. Klinika Psychiatrii – Szpital Uniwersytecki im. A. Jurasza [online] [dostęp 2023-03-24] (pol.).
  16. Centrum Zdrowia Psychicznego – Szpital Uniwersytecki im. A. Jurasza [online] [dostęp 2023-03-24] (pol.).
  17. Poradnie – Szpital Uniwersytecki im. A. Jurasza [online] [dostęp 2023-03-24] (pol.).
  18. Lądowisko Bydgoszcz-Szpital im. dr. Antoniego Jurasza. bydgoszcz.gazeta.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-02)].
  19. Wykaz lądowisk wpisanych do ewidencji lądowisk na dzień 5 maja 2016 roku. Urząd Lotnictwa Cywilnego, 2016-05-05.
Widok od ul. Curie-Skłodowskiej, przed przebudową w latach 2011–2015
Widok od ul. Curie-Skłodowskiej, przed przebudową w latach 2011–2015