Przejdź do zawartości

T28

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
T28 Super Heavy Tank
T95 Gun Motor Carriage
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Typ pojazdu

czołg superciężki

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3/4

Historia
Prototypy

1945

Egzemplarze

2 (prototypy)

Dane techniczne
Silnik

1 silnik spalinowy widlasty, 8-cylindrowy Ford GAF V-8 o mocy 410 KM (305 kW)

Transmisja

mechaniczna

Pancerz

grubość: 51 – 292 mm

Długość

11,10 m

Szerokość

4,39 m

Wysokość

2,84 m

Masa

86 200 kg

Osiągi
Prędkość

14 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

160 km (po drodze)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 armata T5E1 kal. 105 mm (zapas amunicji – 62 szt.)
1 karabin maszynowy M2HB kal. 12,7 mm (zapas amunicji – 660 szt.)
Użytkownicy
Stany Zjednoczone

T28 Super Heavy Tank (późniejsze oznaczenie: T95 Gun Motor Carriage) – największy czołg superciężki zaprojektowany dla potrzeb amerykańskiej armii w czasie II wojny światowej.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie planowano jego użycie przy forsowaniu Linii Zygfryda, w późniejszym okresie planowano jego wykorzystanie w czasie inwazji Japonii.

Nie posiadał wieży przez co miał stosunkowo niską sylwetkę i według standardowej terminologii był raczej działem pancernym, a nie czołgiem. Całkowita masa pojazdu miała wynosić 86 ton, a w porównaniu z innymi czołgami amerykańskimi tego okresu miał bardzo gruby pancerz (do 300 mm), co miało mu zapewnić ochronę nawet przed niemiecką armatą 88 mm. Napęd zapewniał mu silnik spalinowy GAF V-8 o mocy 410 KM, co pozwalało mu na osiągnięcie prędkości zaledwie 14 km/h. Posiadał cztery gąsienice, zamiast tradycyjnych dwóch, dwie zewnętrzne mogły być zdejmowane w czasie transportu.

Jego uzbrojenie główne stanowiła armata T5E1 o kalibrze 105 mm.

Planowano zbudować pięć prototypów, a następnie 25 egzemplarzy produkcyjnych, w rzeczywistości zbudowano jedynie dwa prototypy, z których żaden nie wziął udziału w walkach.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]