M3 Scout Car

M3 Scout Car

M3A1E3 Scout Car
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	White Motor Company
Typ pojazdu	kołowy transporter opancerzony
Trakcja	kołowa
Załoga	2 (załoga) + 6 (desant)
Historia
Prototypy	1938
Produkcja	1940–1944
Egzemplarze	20894
Dane techniczne
Silnik	Silnik gaźnikowy, 4-suwowy, rzędowy 6-cylindrowy Hercules JXD o mocy 87 KM
Transmisja	mechaniczna
Poj. zb. paliwa	113 l
Pancerz	nitowany i spawany z płyt walcowanych. o grubości 6,4 – 12,7 mm
Długość	5,62 m
Szerokość	2,04 m
Wysokość	2,00-2,20 m
Prześwit	0,27 m
Masa	5,6 – 5,9 t
Moc jedn.	19,6 KM/t
Osiągi
Prędkość	80-88 km/h
Zasięg pojazdu	360-400 km
Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)	70 cm
Ściany (wys.)	30 cm
Przechył boczny	30°
Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 wkm. Browning M2HB kal. 12,7 mm, 1 km. Browning M1919 kal. 7,62 mm, 1 pm Thompson kal. 11,43 mm, broń osobista załogi
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Wolna Francja, Polska, ZSRR

M3 Scout Car (znany też jako White Scout Car) – amerykański kołowy transporter opancerzony z okresu II wojny światowej.

Służba

Po raz pierwszy pojazdy zostały użyte bojowo w latach 1941–1942 w czasie walk na Filipinach. Na europejskim teatrze działań używany był głównie przez żandarmerię wojskową do patroli, eskorty konwojów samochodowych itd. Zostały dostarczone w dużych ilościach do Związku Radzieckiego w ramach umowy Lend-Lease, używane także przez siły Wolnych Francuzów. Transportery M3 znalazły się również na uzbrojeniu Polskich Sił Zbrojnych, głównie w pancernych pułkach rozpoznawczych (ułanów) dywizji piechoty.

Wersje pojazdu

Oprócz wersji podstawowej M3 budowano jeszcze cztery wersje tego samochodu:

• M3A1E1: z silnikiem diesla
• M3A1E2: z opancerzonym dachem
• M3A1E3: z armatą 37 mm
• M3A1 Ambulance: ambulans
• M3A1 Command Car: samochód dowódcy, seria budowana w roku 1943 z grubszym opancerzeniem i karabinem maszynowym 0.50 cala (12,7 mm)

Opis konstrukcji

Czterokołowy samochód z zawieszeniem na resorach piórowych. Na przednim zderzaku znajdował się szeroki wałek mający zapobiegać grzęźnięciu w miękkim gruncie. Chłodnica chroniona przez ruchome stalowe żaluzje, maska otwierana w dwie strony, akumulator znajdował się po prawej stronie, chroniony przez blachę pancerną. Na zewnątrz pojazdu przymocowane były: siekiera, kilof i łopata. Pod tylnym zderzakiem znajdowały się schowki na amunicję, narzędzia i części zamienne. Wokół pojazdu znajdował się rama, na której można było zamontować karabin maszynowy.

Bibliografia

• AlexanderA. Lüdeke AlexanderA., Weapons of World War II, Bath: Parragon, 2011, s. 124, ISBN 978-1-4454-2435-4, OCLC 744570428 .