Tyzanidyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tyzanidyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C9H8ClN5S

Masa molowa

253,71 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

51322-75-9

PubChem

5487

DrugBank

DB00697

Klasyfikacja medyczna
ATC

M03 BX02

Tyzanidyna, tizanidyna (łac. Tizanidinum) – organiczny związek chemiczny zawierający heterocykliczne struktury 2-imidazoliny i benzotiadiazolu połączone mostkiem azotowym.

Tyzanidyna jest stosowana w postaci chlorowodorku jako lek zwiotczający mięśnie szkieletowe. Działa na zasadzie pobudzania receptorów α2-adrenergicznych (jest ich agonistą).

Własności farmakologiczne i mechanizm działania[edytuj | edytuj kod]

Hamuje polisynaptyczne impulsy nerwowe. Poraża również interneurony rdzeniowe, które pośredniczą w przekazywaniu bodźców. W efekcie powoduje zwiotczenie mięśni szkieletowych. Działanie to utrzymuje się dłużej niż po zastosowaniu leków kuraryzujących działających na płytkę ruchową. Nasila działanie leków uspokajających, etanolu i innych leków obniżających napięcie mięśni. Wykazuje umiarkowane działanie przeciwbólowe.

Tyzanidyna podnosi aktywność enzymów wątrobowych (AspAT i AlAT).

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

  • nadwrażliwość na tyzanidynę lub pozostałe składniki preparatu
  • zaburzenia czynności wątroby (leczenie należy przerwać, jeśli aktywność (AspAT lub AlAT w surowicy przekracza trzykrotnie górną granicę normy)
  • równoczesne stosowanie z fluwoksaminą lub cyprofloksacyną
  • u dzieci – ze względu na ograniczone doświadczenia kliniczne

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Występują następujące działania niepożądane: senność, zawroty głowy, bradykardia, niedociśnienie tętnicze, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zmęczenie.

Postacie handlowe[edytuj | edytuj kod]

Opakowania preparatu Sirdalud


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alfred Zejc, Maria Gorczyca: Chemia leków dla studentów farmacji i farmaceutów. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1999, s. 300. ISBN 83-200-2376-9.
  • Marianna Zając, Ewaryst Pawełczyk: Chemia leków dla studentów farmacji i farmaceutów. Poznań: Akademia Medyczna im. Karola Marcinkowskiego, 2000, s. 480-481. ISBN 83-85439-74-9.
  • Waldemar Janiec, Jolanta Krupińska: Farmakodynamika, podręcznik dla studentów farmacji, wydanie V. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2002, s. 154. ISBN 83-200-2646-6.
  • Farmindex 2008