Ulica Emilii Plater w Bydgoszczy
| Bielawy | |||||||||||||
 Widok w kierunku ul. K. Chodkiewicza | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
280 m | ||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||||||||||||
 53°07′50,9″N 18°01′50,4″E/53,130810 18,030670
| |||||||||||||
Ulica Emilii Plater – jedna z ulic bydgoskich Bielawek, biegnąca od ul. Powstańców Wielkopolskich na południu do ul. Karola Chodkiewicza na północy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica została wytyczona około roku 1920, kiedy podmiejska Gmina Bielawki została włączona do Bydgoszczy. Ze względu na lokalizację w sąsiedztwie tzw. kolonii willowej[1], zabudowa ulicy stanowi część luksusowego osiedla okazałych willi miejskich. Dla domów jedno- i dwurodzinnych wznoszonych przez prywatnych inwestorów przy ul. Emilii Plater miejscy architekci przygotowali ścisłe wytyczne[2]. W celu powstania harmonijnych kompleksów domów na plan ulicy naniesiono linie zabudowy niemieckiego urbanisty Josepha Stübbena, autora m.in. generalnego planu zabudowy Wiednia i projektu przebudowy Dzielnicy Cesarskiej w Poznaniu[2]. Oś ulicy podkreślał szpaler drzew.
Zabudowa[edytuj | edytuj kod]
Najstarszą zabudowę ulicy tworzą modernistyczne 3-kondygnacyjne wille miejskie z ogrodami od strony podwórza. Bryły niektórych budynków wyróżniają się występowaniem wykuszy, ryzalitów, podcieni wejściowych. W roku 1969 przy ul. Emilii Plater pobudowano 4-kondygnacyjne budynki mieszkalne wielorodzinne. W 2007 roku ukończono realizację Apartamentów Emilia.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rudnicki Daniel: Cmentarz na Bielawach. Cmentarz parafii św. Wincentego á Paulo w Bydgoszczy, Parafia św. Wincentego á Paulo. Bydgoszcz 2009. ISBN 978-83-929542-0-0
- ↑ a b Bręczewska-Kulesza Daria, Wysocka Agnieszka: Plany zagospodarowania Skrzetuska i Bielaw. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 10. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2005
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bręczewska-Kulesza Daria, Wysocka Agnieszka: Plany zagospodarowania Skrzetuska i Bielaw. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 10. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2005
- Jastrzębska-Puzowska Iwona: Urzędnicze osiedle domów jednorodzinnych na Bielawach. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. Zeszyt 6. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2001
- Rudnicki Daniel: Cmentarz na Bielawach. Cmentarz parafii św. Wincentego á Paulo w Bydgoszczy, Parafia św. Wincentego á Paulo. Bydgoszcz 2009. ISBN 978-83-929542-0-0
| Główne arterie komunikacyjne | |
|---|---|
| Główne place | |
| Główne ulice w centrum i okolicach | |
| Ulice i place według osiedli | |
| Zobacz też |
