Ulica Nowotoruńska w Bydgoszczy
| Czersko Polskie, Łęgnowo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Fragment ul. Nowotoruńskiej, w tle Wisła | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
8 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Plan | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 53,098270°N 18,109552°E/53,098270 18,109552 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Nowotoruńska – jedna z ważnych komunikacyjnie ulic w Bydgoszczy.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Ulica rozciąga się na kierunku północny zachód – południowy wschód, od skrzyżowania z ul. Toruńską po wschodnie granice Bydgoszczy. Jej długość wynosi ok. 8 km. Ulica stanowi jedną z głównych arterii komunikacyjnych i tras wylotowych z Bydgoszczy, stanowiąc alternatywę dla ulicy Toruńskiej.
W kierunku południowo-wschodnim ulica przebiega na granicy następujących jednostek urbanistycznych: Zimne Wody i Czersko Polskie, Łęgnowo I i II oraz Wypaleniska. Fragment ulicy przebiega na krawędzi Zbocza Łęgnowskiego, skąd rozpościera się widok na bydgoskie zakole Wisły. Na wschodnim odcinku ulica przebiega przez Puszczę Bydgoską
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica Nowotoruńska została wybudowana w latach 1940–1944, w czasie okupacji niemieckiej, stanowiąc północno-wschodnią obwodnicę nowo wznoszonej w tym czasie przez władze III Rzeszy fabryki zbrojeniowej DAG Fabrik Bromberg. Przedsiębiorstwo zajmujące docelowo 23 km² powierzchni na terenie Puszczy Bydgoskiej zajmowało się produkcją miotających i kruszących materiałów wybuchowych oraz wypełniania nimi skorup pocisków i łusek amunicji wojskowej (elaboracja)[1].
Dla potrzeb komunikacji fabryki wybudowano dziesiątki kilometrów torów kolejowych, bocznic oraz setki kilometrów dróg. Oprócz ulicy Nowotoruńskiej wybudowano m.in. ul. Łęgnowską, Hutniczą, Chemiczną, Dąbrowa i wiele innych[2]. Ulicę wykonano w technologii betonowej, wykładając jej nawierzchnię płytami prefabrykowanymi.
Początkowo tylko zachodnia część ulicy w dzisiejszym przebiegu pozostawała w granicach administracyjnych miasta Bydgoszczy. W 1954 r. po włączeniu obszaru fabryki zbrojeniowej przemianowanej po 1945 r. w przedsiębiorstwo chemiczne (obszar Łęgnowo I) oraz włączeniu w 1977 r. obszaru Łęgnowa II, ulica na całej długości znalazła się w granicach administracyjnych Bydgoszczy[3].
Po II wojnie światowej zachowano tranzytowy charakter ulicy stanowiącej jedną z tras wylotowych w kierunku Torunia i Warszawy[4]. Na przełomie lat 70. i 80. stanowiła drogę państwową 19a[5], będącą łącznikiem miasta z ówczesną drogą państwową nr 19 Pawłówek – Solec Kujawski – Toruń.
W 2001 r. w związku z budową alei Kazimierza Wielkiego z mostem nad Brdą, ulica na zachodnim fragmencie zyskała charakter dwujezdniowy. W latach 2010-2012 dokonano generalnego remontu nawierzchni ulicy.
Obciążenie ruchem[edytuj | edytuj kod]
Ulica Nowotoruńska należy do średnio obciążonych ruchem drogowym arterii komunikacyjnych w Bydgoszczy. Pomiar ruchu w 2006 r. wykazał, że w szczycie komunikacyjnym przejeżdża przezeń do 500 pojazdów na godzinę. Najbardziej obciążonym odcinkiem jest fragment przy skrzyżowaniu z al. Lecha Kaczyńskiego. Mniej intensywny ruch zanotowano na wschód od ul. Kieleckiej – 200 do 300 pojazdów na godzinę[6].
Obiekty[edytuj | edytuj kod]
W otoczeniu ul. Nowotoruńskiej znajdują się między innymi:
- hotel i kompleks sportowo-rekreacyjny „Centrum”
- Konarzewski dealer Volkswagen
- Bieranowski dealer Forda
- Bydgoskie Fabryki Mebli S.A.
- Sobiesław Zasada dealer Mercedes Benz
- Osiedle Awaryjne – powstałe w latach 1940–1944 dla kadry kierowniczej DAG Fabrik Bromberg, po 1945 r. rozbudowane i przekształcone w osiedle mieszkaniowe położone na terenie leśnym
- Gąsior sp. z o.o. – firma z branży opakowań dla przemysłu spożywczego
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Salon Mercedes Benz przy ulicy -
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lachamjer Jerzy: Technologia nitrogliceryny w zakładach Dynamit Nobel A.G. w Bydgoszczy. [w.] Kronika Bydgoska XXVIII 2006. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2007. ISSN 0454-5451
- ↑ Pszczółkowski Michał, Czechowski Maciej: Eksploseum DAG Fabrik Bromberg wybuchowa historia Bydgoszczy - informator. Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy 2011
- ↑ Licznerski Alfons: Rozwój terytorialny Bydgoszczy. [w.] Kronika Bydgoska II. Bydgoszcz 1965
- ↑ Bydgoszcz wczoraj i dziś. Praca zbiorowa pod red. Stanisława Michalskiego. Państwowe Wydawnictwo Naukowe Warszawa-Poznań 1988. ISBN 83-01-05465-4
- ↑ Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, s. 52. ISBN 83-7000-017-7.
- ↑ Fundacja „Rozwój ATR”. Generalny pomiar cech ruchu drogowego na sieci komunikacyjnej miasta Bydgoszczy, rok 2005/2006, Bydgoszcz wrzesień 2006
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Michał Pszczółkowski, Betonowa tajemnica. Fabryki materiałów wybuchowych DAG, Bydgoszcz: Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, 2010, ISBN 83-86580-83-5, OCLC 703837814.
- Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996
- Woźny Jacek: Archeologia bliskiej przeszłości w kontekście niemieckiej architektury militarnej regionu bydgoskiego. [w.] Materiały do dziejów kultury i sztuki Bydgoszczy i regionu. zeszyt 12. Pracownia Dokumentacji i Popularyzacji Zabytków Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Bydgoszczy. Bydgoszcz 2007.
| Główne arterie komunikacyjne | |
|---|---|
| Główne place | |
| Główne ulice w centrum i okolicach | |
| Ulice i place według osiedli | |
| Zobacz też |
