Przejdź do zawartości

Ulica Leśnego Potoku w Katowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Leśnego Potoku
Janów-Nikiszowiec
Ilustracja
Ulica Leśnego Potoku
(widok w kierunku północnym)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Katowice

Długość

1 723 m[1]

Przebieg
0m ul. Oswobodzenia
180m ← ul. Niwna
260m ul. Grodowa
550m do ul. Zamkowej
600m ul. Nad Stawem
860m ul. Nad Stawem
960m do ul. Boliny
1160m ul. Strumienna
1690m park Bolina
Położenie na mapie Katowic
Mapa konturowa Katowic, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Leśnego Potoku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Leśnego Potoku”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Leśnego Potoku”
Ziemia50°14′15,8″N 19°05′33,8″E/50,237718 19,092716

Ulica Leśnego Potoku w Katowicach – ulica w katowickiej dzielnicy Janów-Nikiszowiec, a w całości przebiega przez historyczną część Janowa.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Ulica rozpoczyna swój bieg przy skrzyżowaniu z ulicą Oswobodzenia, następnie krzyżuje się kolejno z ulicami: Niwną, Grodową, Zamkową, Nad Stawem i Strumienną, a kończy swój bieg przy parku Bolina[2].

Ulica Leśnego Potoku jest drogą klasy L (droga lokalna)[3]. Przy ulicy zlokalizowana jest zabudowa jednorodzinna[4]. Mieszczący się przy ulicy park Bolina[5] posiada trawiaste boisko piłkarskie, wielofunkcyjne boisko betonowe oraz plac zabaw[4]. Ulicą na całej swojej długości kursują autobusy na zlecenie Zarządu Transportu Metropolitalnego (ZTM)[6]. Swoją siedzibę przy ulicy Leśnego Potoku mają m.in. firmy handlowo-usługowe[7]. Wzdłuż części ulicy prowadzi Szlak Dwudziestopięciolecia PTTK[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Fragment parku Bolina

Droga, biegnąca śladem dzisiejszej ulicy Leśnego Potoku, istniała już w XIX wieku. Jest zaznaczona na mapie z 1904 roku[8]. W 1841 roku kupiec wrocławski Arnold Lüschwitz, założył hutę „Arnold” (rejon dzisiejszego Janowa Miejskiego w Mysłowicach)[9]. W tym samym czasie wybudowano kolonię Huta Arnold, dla pracowników huty. Tereny dawnej kolonii to rejon dzisiejszych ul. Strumiennej, ul. Boliny i południowej części ul. Leśnego Potoku[10].

W dwudziestoleciu międzywojennym droga nosiła nazwę ulica Mikołowska[11]. W 1940 roku jadwiżanki, prowadzące przedszkole w budynku przy dzisiejszej ul. Zamkowej 10, zostały stamtąd usunięte. Przeniosły się do prywatnego domu przy ówczesnej ul. Mikołowskiej, którego właścicielem był Paweł Papoń[11]. Po II wojnie światowej powróciły w pierwotne miejsce[12].

W latach 50. XX wieku na końcu ulicy, przy stawie Bolina, kopalnia węgla kamiennego „Wieczorek” stworzyła ośrodek rekreacyjno-wypoczynkowy dla swoich pracowników. W latach 2006–2007 ośrodek przeszedł gruntowną modernizację[13].

W kamienicy pod numerem 97, na piętrze, mieszkał Teofil Ociepka – malarz nieprofesjonalny, członek Grupy Janowskiej, pracownik kopalni „Wieczorek”[14].

Obiekty zabytkowe

[edytuj | edytuj kod]
Skrzyżowanie ul. Grodowej z ul. Leśnego Potoku
Kamienica na rogu ul. Niwnej z ul. Leśnego Potoku
Tablica z nazwą ulicy

Przy ulicy Leśnego Potoku znajdują się następujące historyczne obiekty[15]:

  • dom mieszkalny w pierzei (ul. Leśnego Potoku 4);
  • narożna kamienica wolnostojąca (ul. Leśnego Potoku 12), wzniesiona pod koniec XIX wieku w stylu historyzmu ceglanego;
  • wolnostojąca kamienica mieszkalna (ul. Leśnego Potoku 15), wybudowana na początku XX wieku w stylu historyzmu/modernizmu;
  • wolnostojąca kamienica mieszkalna (ul. Leśnego Potoku 19), pochodząca z końca XIX wieku, posiada cechy stylu historyzmu ceglanego prostego;
  • narożny dom mieszkalny w pierzei (ul. Leśnego Potoku 20);
  • narożna kamienica mieszkalna (ul. Leśnego Potoku 22), wzniesiona pod koniec XIX wieku w stylu historyzmu ceglanego prostego;
  • wolnostojąca narożna kamienica mieszkalna (ul. Leśnego Potoku 23), wybudowana pod koniec XIX wieku w stylu historyzmu;
  • kamienica mieszkalna w pierzei (ul. Leśnego Potoku 24/26), pochodząca z końca XIX wieku, wzniesiona w stylu historyzmu ceglanego prostego;
  • wolnostojąca kamienica narożna (ul. Leśnego Potoku 25), wybudowana pod koniec XIX wieku, posiada cechy stylu historyzmu ceglanego;
  • kamienica mieszkalna w pierzei (ul. Leśnego Potoku 28);
  • domy tradycyjne w ogrodach (ul. Leśnego Potoku 41, 42, 43 i 47);
  • dom mieszkalny z końca XIX wieku (ul. Leśnego Potoku 46), wzniesiony w stylu historyzmu;
  • bezstylowy dom wiejski (ul. Leśnego Potoku 57), pochodzący z drugiej połowy XIX wieku;
  • dom mieszkalny (ul. Leśnego Potoku 75), wybudowany w drugiej połowie XIX wieku w stylu historyzmu ceglanego prostego;
  • kamienica mieszkalna w pierzei z końca XIX wieku (ul. Leśnego Potoku 77), posiada cechy stylu historyzmu ceglanego prostego;
  • dom mieszkalny (ul. Leśnego Potoku 97), wzniesiony w połowie XIX wieku w stylu historyzmu; mieszkał tu Teofil Ociepka[14];
  • dom mieszkalny (ul. Leśnego Potoku 99, róg z ul. Strumienną), wybudowany w połowie XIX wieku w stylu historyzmu;
  • willa w ogrodzie (ul. Leśnego Potoku 103), wzniesiona w latach 30. XX wieku w stylu funkcjonalizmu.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Urząd Miasta Katowice: Plan zimowego utrzymania dróg na sezon 2009/2010. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2020-10-23]. (pol.).
  2. a b Katowice - Plan miasta, wyd. Demart SA, Warszawa 2009/2010.
  3. Rada Miasta Katowice, UCHWAŁA NR XL/925/13 RADY MIASTA KATOWICE z dnia 11 września 2013 r. w sprawie zaliczenia dróg na terenie miasta Katowice do kategorii dróg powiatowych oraz gminnych [online] [dostęp 2020-11-02] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-22] (pol.).
  4. a b Urząd Miasta Katowice: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, Cz. 1, Uwarunkowania zagospodarowania przestrzennego. www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  5. Baseny. www.katowice.eu. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  6. Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia: Mapa połączeń publicznego transportu zbiorowego ZTM. noweinfogzm.metropoliagzm.pl, 2023-06-09. [dostęp 2024-03-03]. (pol.).
  7. OpenStreetMap: Mapa Podstawowa. www.openstreetmap.org. [dostęp 2020-11-02]. (pol.).
  8. Floetzkarte des Oberschlesischen S. No 34 Sect.Janow www.mapywig.org [dostęp 2011-06-27]
  9. Adam Frużyński, Grzegorz Grzegorek, Piotr Rygus, Kopalnie i huty Katowic, Katowice: Wydawnictwo „Prasa i Książka” Grzegorz Grzegorek, 2017, s. 368, ISBN 978-83-63780-23-4 (pol.).
  10. Lech Szaraniec: Osady i osiedla Katowic. Katowice: Wydawnictwo Naukowe "Śląsk", 2010, s. 162. ISBN 978-83-7164-636-2.
  11. a b Joanna Tofilska: Katowice Nikiszowiec. Miejsce, ludzie, historia. Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2007, s. 74. ISBN 978-83-87727-68-0.
  12. Joanna Tofilska: Katowice Nikiszowiec. Miejsce, ludzie, historia. Katowice: Muzeum Historii Katowic, 2007, s. 112. ISBN 978-83-87727-68-0.
  13. Ewa Sobańska: Bolina zaprasza!. mojekatowice.pl, 2007-09-18. [dostęp 2020-10-29]. (pol.).
  14. a b Erwin Sówka tworzy latem w Janowie. www.sztukanaiwna.com. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).
  15. Urząd Miasta Katowice: Wartości dziedzictwa kulturowego (załącznik 1.9). www.bip.um.katowice.pl. [dostęp 2011-06-27]. (pol.).