Ulica Senatorska w Warszawie

Senatorska
{{{nazwa oryginalna}}}
	{{{jednostki}}}
	; {{{opis zdjęcia}}}
Państwo	Polska
Miejscowość	{{{miejscowość}}}
Długość	0,9km
Poprzednie nazwy	{{{poprzednie nazwy}}}
	Plan
	[[Plik:{{{plan}}}\|240x240px\|alt=Plan przebiegu ulicy\|]]
Przebieg
	Położenie na mapie Warszawy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 9 cze 2018, była oparta na tej wersji.

Ulica Senatorska – ulica w Śródmieściu Warszawy.

Przebieg

Ulica zaczyna bieg na placu Zamkowym, by poprzez plac Teatralny dotrzeć do placu Bankowego. Dalszy ciąg tego szlaku stanowi ulica Elektoralna. W swoim biegu Senatorska spotyka się i krzyżuje z następującymi ulicami:

Podwalem przy placu Zamkowym
Miodową oraz Kozią
Moliera i Nowym Przejazdem po wschodniej stronie placu Teatralnego oraz Bielańską i Wierzbową po jego stronie zachodniej
Canaletta
Gamerskiego
Marszałkowską przy placu Bankowym

Pod fragmentem wschodniego odcinka ulicy przebiega tunel Trasy W-Z^[1].

Historia

Ulica Senatorska sięga swoimi korzeniami czasów średniowiecznych, będąc podobnie jak kilka innych warszawskich ulic (np. ul. Długa) ważnym traktem prowadzącym do Warszawy. Swój początek brała ona przy Bramie Krakowskiej, której relikty do dziś zamykają jej ciąg na placu Zamkowym. Początkowo nosiła nazwę Koziej i Bykowej. Nazwa ulicy, poświadczona w połowie XVII wieku, nawiązuje do prestiżu właścicieli znajdujących się tutaj pałaców oraz rezydencji^[2].

Ulica jako założenie urbanistyczne jest w całości wpisana do rejestru zabytków – nr rej. 514.

Ważniejsze obiekty

Pałac Małachowskich z połowy XVIII wieku, obecnie siedziba PTTK (nr 11)
Pałac Biskupów Krakowskich z początku XVII wieku (ul. Miodowa 5)
Pałac Dembińskich z XVIII wieku (nr 12)
Pałac Prymasowski z końca XVII wieku (nr 13/15)
Pałac Blanka z 1762-64; miejsce śmierci K. K. Baczyńskiego (nr 14)
Pałac Jabłonowskich XVIII wieku, zrekonstruowany w latach 90. XX wieku (nr 14/16)
Kościół św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła
Gmach Teatru Wielkiego z 1825-33 (nr 21/25)
Kamienica Petyskusa z 1818-21 (nr 27)
Kamienica Jacka Małachowskiego z 1788 (nr 8)
Kościół św. Antoniego Padewskiego i klasztor oo. reformatów z 2 poł. XVII wieku (nr 31/33)
Pałac Zamoyskich (Błękitny z przełomu XVII i XVIII wieku (nr 37)
Pałac Mniszchów („Resursa Kupiecka”) z 1715-18, siedziba ambasady Królestwa Belgii (nr 38/40)
Figura św. Jana Nepomucena z 1731
Gmach Domu Bankowego Wilhelma Landaua z 1904-1906 (nr 38)
Cztery tablice pamiątkowe Tchorka (nr 6, 29/31, 33 oraz 38)

W latach 1998–2012 na rogu ul. Senatorskiej i placu Zamkowego znajdował się pomnik Katyński, następnie przeniesiony na ul. Podwale.

Obiekty nieistniejące

Przypisy

↑ Henryk Janczewski: Całe życie z Warszawą. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986, s. 171. ISBN 83-06-01409-X.
↑ Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 180. ISBN 978-83-62189-08-3.

[1] Henryk Janczewski: Całe życie z Warszawą. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986, s. 171. ISBN 83-06-01409-X.

[2] Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 180. ISBN 978-83-62189-08-3.

[1]

[2]