Przejdź do zawartości

Urania’s Mirror

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skan przedniej strony zestawu "Urania's Mirror" (wydanie pierwsze)

Urania’s Mirror, znany również jako Lustro Uranii lub Widok Niebios – zestaw pudełkowy zawierający serię 32 kart przedstawiających mapę nieba i poszczególne gwiazdozbiory. Opublikowany po raz pierwszy w listopadzie 1824 roku[1][2]. Ilustracje umieszczone na kartach oparto na atlasie nieba autorstwa Alexandra Jamiesona[1], same karty zostały wygrawerowane przez Sidneya Halla. Przez 170 lat nie było jednak wiadomo przez kogo zostały zaprojektowane; pierwotnie uważano, że autorką ich projektu jest pewna „dama”, w późniejszym czasie brytyjski badacz Peter Hingley zasugerował, że projektantem kart mógł być Richard Rouse Bloxam[3]. Przednia strona pudełka przedstawia Uranię, muzę astronomii. Peter Hingley uważał te karty za jedne z najbardziej atrakcyjnych kart spośród wielu wyprodukowanych na początku XIX wieku[3].

Lustro Uranii przedstawia 79 gwiazdozbiorów na 32 kartach. Niektóre z przedstawionych gwiazdozbiorów są już uważane za historyczne, podobnie jak niektóre z podgwiazdozbiorów, takie jak Caput Medusæ (głowa Meduzy, noszona przez Perseusza)[1]. Początkowo Lustro Uranii było reklamowane jako zawierające „wszystkie konstelacje widoczne w Imperium Brytyjskim[2][3], ale w rzeczywistości pomijało niektóre południowe konstelacje. Hingley nazwał Lustro Uranii „jednym z najbardziej czarujących i atrakcyjnych wizualnie materiałów pomocniczych do samokształcenia astronomicznego, które powstały na początku XIX wieku”[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Urania’s Mirror c.1825 [online], ianridpath.com [dostęp 2021-02-03].
  2. a b Monthly Critical Gazette, 1824, s. 578 [dostęp 2021-02-03] (ang.).
  3. a b c d P.D. Hingley, Urania's Mirror - a 170-year old mystery solved?, „Journal of the British Astronomical Association”, 104, 1 października 1994, s. 238–240, ISSN 0007-0297 [dostęp 2021-02-03].