Przejdź do zawartości

Václav Milík (ur. 1993)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Qvaxy (dyskusja | edycje) o 15:41, 16 lip 2023. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Václav Milík
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 maja 1993
Čáslav

Informacje klubowe
Klub

liga polska: Wilki Krosno
liga szwedzka: Piraterna Motala

Kariera seniorska
Lata Klub
Liga polska
2012 Wanda Kraków
2013–2014 ROW Rybnik
2015–2019 Sparta Wrocław
2020 ROW Rybnik
2021– Wilki Krosno
Liga szwedzka
2017–2019 Indianerna Kumla
2022– Piraterna Motala
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy
Mistrzostwa świata juniorów
brąz 2013 żużel, drużynowo
Mistrzostwa Europy
złoto 2014 żużel, pary
srebro 2016 żużel, indywidualnie
srebro 2019 żużel, pary
srebro 2022 żużel, pary
brąz 2015 żużel, pary
brąz 2017 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy juniorów
złoto 2014 żużel, indywidualnie
brąz 2010 żużel, drużynowo
brąz 2013 żużel, drużynowo
brąz 2014 żużel, drużynowo
Strona internetowa

Václav Milík (ur. 22 maja 1993 w Čáslaviu) – czeski żużlowiec, syn Václava Milíka – również żużlowca[1].

Jego indywidualny numer startowy to 225. Startował również z numerem 13.

Życiorys

Dwukrotny złoty medalista indywidualnych mistrzostw Czech juniorów do 19 lat (2011, 2012). Trzykrotny medalista młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Czech: złoty (2013)[2] oraz dwukrotnie srebrny (2011, 2012). Trzykrotny medalista indywidualnych mistrzostw Czech: dwukrotnie złoty (2012, 2014) oraz srebrny (2013). Złoty medalista mistrzostw Czech par klubowych (2013)[3]. Zwycięzca turnieju o „Zlatą Přilbę” (Pardubice 2017)[4].

Czterokrotny finalista indywidualnych mistrzostw świata juniorów (2010 – XV miejsce, 2011 – XIX miejsce, 2012 – XI miejsce, 2013 – VI miejsce). Trzykrotny finalista drużynowych mistrzostw świata juniorów na żużlu (Gorzów Wielkopolski 2009 – IV miejsce, Bałakowo 2011 – IV miejsce, Pardubice 2013 – brązowy medal). Finalista indywidualnych mistrzostw Europy juniorów (Opole 2012 – VIII miejsce). Brązowy medalista drużynowych mistrzostw Europy (Divišov 2010). Dwukrotny finalista mistrzostw Europy par (Piła 2011 – VI miejsce, Równe 2012 – V miejsce). W 2012 r. wystąpił jako rezerwowy w turnieju o Grand Prix Czech.

W lidze polskiej reprezentował barwy klubów: Wanda Kraków (2012) oraz ROW Rybnik (2013)

Od 2015 r. reprezentował klub WTS Wrocław. Wraz z nim zdobył wicemistrzostwo drużynowych mistrzostw Polski.

W 2020 r. znalazł się w składzie klubu ROW Rybnik. W 2021 r. został wypożyczony z Falubazu Zielona Góra do Wilków Krosno. W drużynie tej pozostał w sezonach 2022 i 2023[5].

Starty w Grand Prix (Indywidualnych Mistrzostwach Świata na Żużlu)

Miejsca na podium

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 10 czerwca 2017 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 3. 13 (1,3,3,2,1,2,1) Australia Jason Doyle

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix

Sezon 2012
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Leszno GP Czech – Praga GP Szwecji – Göteborg GP Danii – Kopenhaga GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Chorwacji – Gorican GP Włoch – Terenzano GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Nordyckie – Vojens GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – 0 – – – – – – – – – 30 0
Sezon 2014
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Bydgoszcz GP Finlandii – Tampere GP Czech – Praga GP Szwecji – Målilla GP Danii – Kopenhaga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Łotwy – Dyneburg GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Nordyckie – Vojens GP Skandynawii – Solna GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – – 2 – – – – – – – – 30 2
Sezon 2015
GP Polski – Warszawa GP Finlandii – Tampere GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Łotwy – Dyneburg GP Szwecji – Målilla GP Danii – Horsens GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – 2 – – – – – – – – – 26 2
Sezon 2016
GP Słowenii – Krško GP Polski – Warszawa GP Danii – Horsens GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Szwecji – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Niemiec – Teterow GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – – 3 – – – – – – – 25 3
Sezon 2017
GP Słowenii – Krško GP Polski – Warszawa GP Łotwy – Dyneburg GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Szwecji – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Niemiec – Teterow GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
– – – 13 – – – 7 – – 11 – 16 31
Sezon 2018
GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Szwecji – Hallstavik GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Niemiec – Teterow GP Polski – Toruń miejsce punkty
– 6 – – – – – – – 5 17 11
Sezon 2019
GP Polski – Warszawa GP Słowenii – Krško GP Czech – Praga GP Szwecji – Hallstavik GP Polski – Wrocław GP Skandynawii – Målilla GP Niemiec – Teterow GP Danii – Vojens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – 4 – – – – – – – 22 4
Statystyki
Starty 10
Zwycięstwa 0
Miejsca na podium 1
Finalista 1
Punkty 53

Przypisy

  1. ↑ Pieszczek i Milik w roli głównej - relacja z indywidualnego treningu punktowanego w Opolu
  2. ↑ Vaclav Milik młodzieżowym mistrzem Czech
  3. ↑ Milik i Stichauer mistrzami Czech par
  4. ↑ Zlata Prilba: Sensacja w Pardubicach. Vaclav Milik niczym Tomas Topinka w 1996!
  5. ↑ Wzmacniamy skład. Vaclav Milik podpisał kontrakt! | Cellfast Wilki Krosno | oficjalna strona klubu żużlowego [online], 13 kwietnia 2021 [dostęp 2022-04-08] (pol.).

Bibliografia

eWinner 1. Liga Żużlowa 2022 – Cellfast Wilki Krosno
Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów na żużlu – edycje i zwycięzcy
Mistrzostwa Europy par na żużlu – edycje i zwycięzcy
Indywidualne mistrzostwa Czech na żużlu – edycje i zwycięzcy
Zlatá Přilba w Pardubicach – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Václav_Milík_(ur._1993)&oldid=70858883”