Martin Vaculík

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Martin Vaculík
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1990
Žarnovica

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowacja
Mistrzostwa świata
brąz 2023 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy
złoto 2013 żużel, indywidualnie
Mistrzostwa Europy juniorów
brąz 2009 żużel, indywidualnie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Martin Vaculík (ur. 5 kwietnia 1990 w Žarnovicy) – słowacki żużlowiec, posiadający również polską licencję[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Na początku kariery w lidze czeskiej reprezentował klub AK Slany, z którym w 2006 został Drużynowym Mistrzem Czech. W polskiej lidze w sezonach 2006–2007 zawodnik KSŻ Krosno i KSM Krosno, na sezon 2008 podpisał kontrakt ze Stalą Rzeszów, duńską drużyną Holsted oraz szwedzką drużyną Smederna Eskilstuna. W 2007 był liderem KSM-u Krosno uzyskują średnią biegową równą 2,26 pkt. W sezonie 2009 reprezentował barwy ekstraligowego beniaminka Wybrzeża Gdańsk. Po spadku tego klubu do 1. ligi przeniósł się do Unii Tarnów.

Jest pierwszym zawodnikiem ze Słowacji, który wystartował w cyklu Grand Prix. Pierwsze zwycięstwo odniósł 23 czerwca 2012 roku na torze w Gorzowie Wielkopolskim będąc zawodnikiem rezerwowym cyklu. Zawodnik wystąpił także w pięciu kolejnych zawodach tej rangi notując dobre wyniki, w efekcie czego zakończył sezon na jedenastym miejscu. W sezonie 2013 był stałym uczestnikiem GP. Drugie zwycięstwo odniósł podczas Grand Prix Słowenii 29 kwietnia 2017 roku.

Został indywidualnym mistrzem Europy w roku 2013[2].

Po 6 latach spędzonych w Unii Tarnów, przeniósł się do KS Toruń. 4 listopada 2016 roku Stal Gorzów Wielkopolski ogłosiła, że Słowak został zawodnikiem tego klubu. 4 listopada 2018 roku został zawodnikiem Falubazu Zielona Góra.

W sezonie 2019 zajął 5. miejsce w cyklu Grand Prix, stając na podium w trzech rundach - jest to jak dotąd jego najlepsze osiągnięcie. W tym samym roku osiągnął też najwyższą w karierze średnią biegową w polskiej lidze - 2,319[3]. 6 listopada 2020 roku – po 2 latach, powrócił do gorzowskiej Stali[4]. Sezon 2021 skończył ze średnią biegową 2,209. W Grand Prix nie szło mu już tak dobrze - ukończył cykl dopiero na 12. pozycji. Stracił jednak trzy rundy z powodu kontuzji. Organizatorzy przyznali mu stałą dziką kartę na starty w Grand Prix 2022[5]. Wygrał 2 turnieje, jednak ponownie w wyniku urazu nie odjechał całego cyklu i zajął w nim 9. miejsce. Po odejściu Bartosza Zmarzlika ze Stali Gorzów, został wybrany nowym kapitanem drużyny[6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn Zdeno Vaculíka i wujek Davida Pacalaja, również żużlowców.

Jego żoną jest aktorka Kristína Turjanová[7].

Przynależność klubowa[edytuj | edytuj kod]

Czechy

Polska

Szwecja

Dania

Rosja

Wielka Brytania

Starty w Grand Prix (indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu)[edytuj | edytuj kod]

Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Stan po sezonie 2023

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Długość toru
1. 23 czerwca 2012 Polska Grand Prix Polski Polska Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 329m
2. 29 kwietnia 2017 Słowenia Grand Prix Słowenii Słowenia Krško Stadion Matije Gubca 388m
3. 25 sierpnia 2018 Polska Grand Prix Polski Polska Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 329m
4. 28 maja 2022 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 353m
5. 1 października 2022 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena Toruń im. Mariana Rosego 318m
6. 3 czerwca 2023 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 353m
7. 2 września 2023 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 272m

Miejsca na podium[edytuj | edytuj kod]

Stan po sezonie 2023

Nr Dzień Rok Nazwa Miejscowość Tor Miejsce Punkty Biegi Zwycięzca
1. 23 czerwca 2012 Polska Grand Prix Polski Polska Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 1. 20 (3,2,2,2,3,2,6) —
2. 29 kwietnia 2017 Słowenia Grand Prix Słowenii Słowenia Krško Stadion Matije Gubca 1. 16 (3,3,1,1,3,2,3) —
3. 9 września 2017 Niemcy Grand Prix Niemiec Niemcy Teterow Bergring Arena 2. 14 (0,2,1,3,3,3,2) Słowenia Matej Žagar
4. 25 sierpnia 2018 Polska Grand Prix Polski Polska Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 1. 18 (1,3,3,3,2,3,3) —
5. 1 czerwca 2019 Słowenia Grand Prix Słowenii Słowenia Krško Stadion Matije Gubca 2. 17 (3,2,3,2,3,2,2) Polska Bartosz Zmarzlik
6. 6 lipca 2019 Szwecja Grand Prix Szwecji Szwecja Hallstavik HZ Bygg Arena 2. 16 (3,3,3,0,3,2,2) Rosja Emil Sajfutdinow
7. 3 sierpnia 2019 Polska Grand Prix Polski Polska Wrocław Stadion Olimpijski 2. 15 (1,3,1,3,2,3,2) Polska Bartosz Zmarzlik
8. 18 września 2020 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 3. 16 (2,1,3,1,3,2,1) Polska Bartosz Zmarzlik
9. 28 maja 2022 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 1. 20 (3,2,2,3,2,3,3) —
10. 25 czerwca 2022 Polska Grand Prix Polski Polska Gorzów Wielkopolski Stadion im. Edwarda Jancarza 2. 18 (3,2,3,3,2,2,2) Dania Anders Thomsen
11. 1 października 2022 Polska Grand Prix Polski Polska Toruń Motoarena Toruń im. Mariana Rosego 1. 20 (3,3,3,2,2,3,3) —
12. 3 czerwca 2023 Czechy Grand Prix Czech Czechy Praga Stadion Markéta 1. 20 (2,1,2,1,3,3,3) —
13. 15 lipca 2023 Szwecja Grand Prix Szwecji Szwecja Målilla G&B Stadium 2. 18 (3,3,3,2,2,2,2) Wielka Brytania Daniel Bewley
14. 12 sierpnia 2023 Łotwa Grand Prix Łotwy Łotwa Ryga Biķernieku spīdveja stadions 3. 16 (1,3,1,2,3,2,1) Polska Bartosz Zmarzlik
15. 2 września 2023 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii Wielka Brytania Cardiff Millennium Stadium (sztuczny tor) 1. 20 (2,2,2,0,3,2,3) –

Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2012
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Leszno GP Czech – Praga GP Szwecji – Göteborg GP Danii – Kopenhaga GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Chorwacji – Gorican GP Włoch – Terenzano GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Nordyckie – Vojens GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – – – – 20 8 14 7 6 – 12 11 67
Sezon 2013
GP Nowej Zelandii – Auckland GP Europy – Bydgoszcz GP Szwecji – Göteborg GP Czech – Praga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Danii – Kopenhaga GP Włoch – Terenzano GP Łotwy – Dyneburg GP Słowenii – Krško GP Skandynawii – Solna GP Polski – Toruń miejsce punkty
5 4 3 6 11 4 6 5 7 5 0 6 14 62
Sezon 2017
GP Słowenii – Krško GP Polski – Warszawa GP Łotwy – Dyneburg GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Szwecji – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Niemiec – Teterow GP Sztokholmu – Solna GP Polski – Toruń GP Australii – Melbourne miejsce punkty
16 10 8 10 1 4 10 7 14 5 5 9 9 99
Sezon 2018
GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Danii – Horsens GP Szwecji – Hallstavik GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Skandynawii – Målilla GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Słowenii – Krško GP Niemiec – Teterow GP Polski – Toruń miejsce punkty
– – 3 1 3 10 18 9 0 8 13 52
Sezon 2019
GP Polski – Warszawa GP Słowenii – Krško GP Czech – Praga GP Szwecji – Hallstavik GP Polski – Wrocław GP Skandynawii – Målilla GP Niemiec – Teterow GP Danii – Vojens GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Toruń miejsce punkty
7 17 4 16 15 9 4 7 9 7 5 95
Sezon 2020
GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
9 3 12 11 16 12 10 5 9 78
Sezon 2021
GP Czech – Praga GP Czech – Praga GP Polski – Wrocław GP Polski – Wrocław GP Polski – Lublin GP Polski – Lublin GP Szwecji – Målilla GP Rosji – Togliatti GP Danii – Vojens GP Polski – Toruń GP Polski – Toruń miejsce punkty
8 10 10 6 5 6 – – 8 1 – 12 54
Sezon 2022
GP Chorwacji – Goričan GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Niemiec – Teterow GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Polski – Wrocław GP Danii – Vojens GP Szwecji – Målilla GP Polski – Toruń miejsce punkty
7 2 20 6 18 – 5 1 12 20 9 91
Sezon 2023
GP Chorwacji – Goričan GP Polski – Warszawa GP Czech – Praga GP Niemiec – Teterow GP Polski – Gorzów Wielkopolski GP Szwecji – Målilla GP Łotwy – Ryga GP Wielkiej Brytanii – Cardiff GP Danii – Vojens GP Polski – Toruń miejsce punkty
9 12 20 7 3 18 16 20 8 12 125
Statystyki
Starty 84
Zwycięstwa 7
Miejsca na podium 15
Finalista 18
Punkty 723

Liga Polska[edytuj | edytuj kod]

Stan na 2022-12-22[8].

Legenda:      awans      spadek

Sezon Liga Klub Miejsce Mecze Biegi Punkty Bonusy Razem Śr. bieg. Zwycięzca ligi Mistrz Polski
2006 I Liga KSŻ Krosno 7. 7 21 20 0 20 0,952 ZKŻ Kronopol Zielona Góra Atlas Wrocław
2007 II Liga KSM Krosno 6. 11 54 119 3 122 2,259 Kolejarz Rawicz Unia Leszno
2008 Ekstraliga Marma Polskie Folie Rzeszów 7. 15 62 70 8 78 1,258 Unibax Toruń
2009 Ekstraliga Lotos Wybrzeże Gdańsk 8. 14 77 123 5 128 1,662 Falubaz Zielona Góra
2010 Ekstraliga Tauron Azoty Tarnów 5. 14 64 110 9 119 1,859 Unia Leszno
2011 Ekstraliga Tauron Azoty Tarnów 7. 16 72 112 11 123 1,708 Falubaz Zielona Góra
2012 Ekstraliga Tauron Azoty Tarnów 1. 21 106 195 20 215 2,028 –
2013 Ekstraliga Unia Tarnów 3.[potrzebny przypis] 22 97 120 22 142 1,464 Stelmet Falubaz Zielona Góra[potrzebny przypis]
2014 Ekstraliga Unia Tarnów 3. 17 85 191 5 196 2,306 Stal Gorzów Wielkopolski
2015 Ekstraliga Unia Tarnów 3. 18 95 204 9 213 2,242 Fogo Unia Leszno
2016 Ekstraliga Get Well Toruń 2. 18 93 174 12 186 2,000 Stal Gorzów Wielkopolski
2017 Ekstraliga Cash Broker Stal Gorzów Wielkopolski 3. 17 83 149 20 169 2,036 Fogo Unia Leszno
2018 Ekstraliga Cash Broker Stal Gorzów Wielkopolski 2.[potrzebny przypis] 11 54 106 7 113 2,093 Fogo Unia Leszno[potrzebny przypis]
2019 Ekstraliga Stelmet Falubaz Zielona Góra 4.[potrzebny przypis] 18 94 201 17 218 2,319 Fogo Unia Leszno
2020 Ekstraliga RM Solar Falubaz Zielona Góra 4. 18 89 188 8 196 2,202 Fogo Unia Leszno
2021 Ekstraliga Moje Bermudy Stal Gorzów Wielkopolski 3. 18 86 172 18 190 2,209 Betard Sparta Wrocław
2022 Ekstraliga Moje Bermudy Stal Gorzów Wielkopolski 2. 18 89 190 12 202 2,270 Motor Lublin
2023 Ekstraliga ebut.pl Stal Gorzów Wielkopolski 5. 16 84 181 10 191 2,274 Motor Lublin

Podsumowanie:

Sezony Mecze Biegi Pkt Bonusy Razem Średnia/bg Średnia/mc[potrzebny przypis]
18 289 1405 2625 196 2821 2,008 9,761

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Redakcja, Vaculik z Marmy z polską licencją [online], Nowiny, 7 maja 2008 [dostęp 2022-02-10] (pol.).
  2. ↑ Redakcja, Martin Vaculik mistrzem Europy! [online], Nowiny, 29 września 2013 [dostęp 2022-01-20] (pol.).
  3. ↑ Lista klasyfikacyjna [online], PGE Ekstraliga [dostęp 2022-01-20] (pol.).
  4. ↑ Martin Vaculik wraca do Stali Gorzów! [online], Oficjalna strona Klubu Stal Gorzów, 6 listopada 2020 [dostęp 2022-01-20] (pol.).
  5. ↑ Znamy dzikie karty na Grand Prix. FIM nikogo nie zaskoczyło! [online], Przegląd Sportowy, 5 października 2021 [dostęp 2022-01-20] (pol.).
  6. ↑ r, ZAWODNICY STALI GORZÓW WYBRALI NOWEGO KAPITANA - Żużel - PoKredzie.pl [online], www.pokredzie.pl [dostęp 2023-03-13] (pol.).
  7. ↑ Zoom Marketing, Życie z żużlowcem to jedna wielka karuzela [online], Falubaz.com [dostęp 2022-02-10].
  8. ↑ Polish Speedway Database ↓.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Żużlowcy Grand Prix 2023
Stali uczestnicy
Zawodnicy rezerwowi
PGE Ekstraliga 2024 – ebut.pl Stal Gorzów
Indywidualne mistrzostwa Europy na żużlu – edycje i zwycięzcy
Indywidualne mistrzostwa Czech na żużlu – edycje i zwycięzcy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Martin_Vaculík&oldid=73238752”