Varvara Lepchenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Varvara Lepchenko
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

21 maja 1986
Taszkent
Uzbekistan

Wzrost

180 cm

Gra

leworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2001

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Peter Lepchenko

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 WTA 125K, 13 ITF

Najwyżej w rankingu

19 (1 października 2012)

Australian Open

3R (2015)

Roland Garros

4R (2012)

Wimbledon

3R (2012)

US Open

4R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

0 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

40 (17 czerwca 2013)

Australian Open

SF (2013)

Roland Garros

QF (2013)

Wimbledon

2R (2013)

US Open

2R (2013)

Varvara Lepchenko (ros.: Варвара Петровна Лепченко, Warwara Pietrowna Lepczenko, ukr.: Варвара Петрівна Лепченко, Warwara Petriwna Łepczenko; ur. 21 maja 1986 w Taszkencie) – amerykańska tenisistka pochodzenia ukraińskiego, do 2007 w narodowych barwach Uzbekistanu. Status profesjonalny posiada od 2001. Zawodniczka leworęczna z oburęcznym backhandem.

W 2022 roku została zdyskwalifikowana na cztery lata, z rozpoczęciem upływu kary datowanym na 19 sierpnia 2021 roku, za stosowanie dopingu[1]. Na początku 2023 roku dyskwalifikacja została skrócona do 21 miesięcy[2].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

2000-2005[edytuj | edytuj kod]

Od 2000 roku Lepchenko startowała w rozgrywkach Międzynarodowej Federacji Tenisowej i próbowała swoich sił w eliminacjach do narodowej imprezy w Taszkencie. Turniejowy debiut w gronie profesjonalistek zaliczyła dopiero w sezonie 2005, kiedy to jako szczęśliwa przegrana dostała się do głównej imprezy w Los Angeles. W pierwszym zawodowym meczu wygrała z Galiną Woskobojewą 6:1, 7:6. W trzeciej rundzie przegrała z Francescą Schiavone.

2006[edytuj | edytuj kod]

Rok 2006 Lepchenko rozpoczęła od kwalifikacji w Gold Coast. Dotarła tam do trzeciej rundy, w której przegrała z Jarmilą Gajdošovą w trzech setach. Odpadła także w eliminacjach Australian Open 2006, przegrywając z Wiktoryję Azarankę. W pierwszej rundzie eliminacji do Indian Wells, Lepchenko rozgromiła Tamarine Tanasugarn, oddając jej zaledwie jednego gema. W kolejnym meczu przegrała z Chinką Yuan Meng 4:6, 6:2, 7:5. Lepchenko zagrała w turnieju głównym podczas Sony Ericsson Open. Po przejściu kwalifikacji przegrała z Zheng Jie w dwóch setach. W kwietniu Lepchenko zagrała w finale turnieju ITF w Dothan. W finale uległa jednak Julianie Fedak 6:4, 4:6, 2:6. W czerwcu Lepchenko wygrała 2 turnieje – w Allentown i College Park. Po tych turniejach Lepchenko pierwszy raz w karierze została sklasyfikowana w pierwszej setce rankingu WTA. Ranking pozwolił Lepchenko na start w turnieju głównym w Cincinnati. Tam po pokonaniu w pierwszej rundzie Natalie Grandin, przegrała w swoim drugim meczu z Wierą Zwonariową 6:0, 6:2. Lepchenko zagrała także w Montrealu. W kwalifikacjach pokonała Miho Saeki oraz Wierę Duszewinę. W turnieju głównym przegrała z Szachar Pe’er 4:6, 4:6. Lepchenko przeszła także kwalifikacje US Open 2006. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Catalinę Castano. W drugiej rundzie zaś uległa Marion Bartoli 1:6, 2:6.

2007[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym turniejem Lepchenko w roku 2007 była impreza w Gold Coast. W pierwszej rundzie kwalifikacji pokonała ją Wiktorija Kutuzowa 6:1, 3:6, 1:6. W pierwszej rundzie Australian Open Lepchenko nie dała rady Agnieszce Radwańskiej, z którą przegrała w trzech setach. W Charleston Lepchenko po przejściu kwalifikacji przegrała w pierwszej rundzie turnieju głównego z Nicole Pratt 6:2, 2:6, 2:6. Lepchenko nie poradziła sobie także podczas French Open oraz Wimbledonu. W obu turniejach odpadła już na samym początku. Dwa tygodnie po Wimbledonie Lepchenko wygrała kolejny tytuł cyklu ITF, tym razem w Bostonie. Pokonałam w finale Kelly Liggan, która przy stanie 0:5 w trzecim secie skreczowała. W Toronto Lepchenko kolejny raz przeszła kwalifikacje, w których pokonała Angelique Kerber oraz Cipporę Obziler. W turnieju głównym uległa Lucie Šafářovej 4:6, 7:6(2), 1:6. Nie przeszła kwalifikacji US Open. W październiku Lepchenko po raz kolejny zagrała w finale imprezy ITF. Tym razem przegrała z Melindą Czink 1:6, 6:2, 4:6. Rok 2007 Lepchenko zakończyła na 141. pozycji w rankingu.

2008[edytuj | edytuj kod]

Z powodu kontuzji Lepchenko opuściła początek sezonu, w tym Australian Open. Zagrała dopiero w turnieju ITF w Mildura, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Anastasiją Piwowarową 2:6, 2:6. Podczas turnieju w Memphis Lepchenko odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji. W deblu zaś, w parze z Jewgieniją Rodiną dotarły do półfinału. Amerykanka ponownie awansowała do turnieju głównego w Charleston. Tam w pierwszej rundzie przegrała z Jill Craybas 2:6, 2:6. Lepchenko ponownie zaliczyła finał w Dothan. Po pokonaniu Samanthy Stosur, przegrała w finale z Bethanie Mattek-Sands 2:6, 6:7(3). Lepchenko grała w turnieju głównym w Barcelonie. W drugiej rundzie odpadła po meczu z Sarą Errani 4:6, 5:7. Lepchenko nie przeszła kwalifikacji do Wimbledonu i US Open. Pod koniec września Lepchenko wygrała turniej w Ashland. Tam w finale pokonała Carly Gullickson 5:7, 6:0, 6:2. Dwa tygodnie później zagrała w kolejnym finale turnieju ITF. W Pittsburghu przegrała z Melindą Czink 2:6, 6:3, 1:6. Lepchenko awansowała także do turnieju głównego imprezy w Québec. W pierwszym meczu pokonała Rossane de los Ríos, zaś w kolejnym spotkaniu przegrała z Nadieżdą Pietrową 2:6, 4:6. Na koniec 2008 roku Lepchenko została sklasyfikowana na pozycji numer 125.

2009[edytuj | edytuj kod]

Rok 2009 Amerykanka rozpoczęła od turnieju w Sydney. Tam w pierwszej rundzie kwalifikacji przegrała z Karin Knapp. Po raz kolejny Lepchenko nie awansowała do turnieju głównego Australian Open. W ostatniej rundzie eliminacji przegrała z Sesił Karatanczewą 4:6, 0:6. Lepchenko awansowała do turnieju głównego w Indian Wells. Tam przegrała w pierwszej rundzie. W Ponte Vedra Beach po przejściu kwalifikacji dotarła do drugiej rundy. W pierwszym meczu turnieju głównego pokonała Patty Schnyder 6:2, 6:0. W kolejnym meczu przegrała z Tamirą Paszek 3:6, 6:3, 6:4. Tydzień później zagrała w Family Circle Cup. Pokonała tam Galinę Woskobojewą 6:1, 6:3, oraz Shenay Perry 6:2, 6:3, po czym przegrała w trzeciej rundzie z Jeleną Diemientjewą 1:6, 1:6. Amerykanka doszła do drugiej rundy turnieju w Madrycie. W pierwszej rundzie French Open Lepchenko przegrała z Ałłą Kudriawcewą 3:6, 3:6. W lipcu Lepchenko zagrała w finale w Cueno. Tam przegrała z Poloną Hercog. Na sam koniec 2009 roku Lepchenko wygrała turniej w Phoenix. W finale pokonała Sachę Jones 0:6, 0:6.

2010[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym turniejem Lepchenko w 2010 roku był wielkoszlemowy Australian Open. Tam w pierwszej rundzie Amerykanka przegrała z Albertą Brianti. W Ponte Vedra Beach Lepchenko obroniła punkty z zeszłego roku i awansowała do ćwierćfinału. Tam uległa Oldze Goworcowej. Podczas French Open Lepchenko w pierwszej rundzie pokonała Christinę McHale 7:5, 6:3. Amerykanka odpadła w kolejnym meczu. W czerwcu Lepchenko wygrała swój peirwszy mecz w turnieju głównym na Wimbledonie. W drugiej rudnzie przegrała z Aloną Bondarenko.

Zmiana obywatelstwa[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 2007, za przyzwoleniem organizacji WTA, Lepchenko zaczęła reprezentować Stany Zjednoczone w międzynarodowych rozgrywkach. Tenisistka i jej rodzina otrzymali azyl polityczny w USA, gdyż ze względu na rosyjskoukraińskie pochodzenie byli obiektem prześladowań. 22 września 2011 otrzymała oficjalnie obywatelstwo amerykańskie.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A Q2 1R A Q3 1R 1R 1R 2R 2R 3R 3R 2R 1R 1R Q2 Q3 A A 0 / 11 7 – 11
French Open A A A A A A A 1R Q1 1R 2R 2R 4R 3R 2R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 2R A A 0 / 14 10 – 14
Wimbledon A A A A A A A 1R Q1 Q2 2R 1R 3R 1R 2R 1R 2R 2R 1R Q2 NH Q3 A A 0 / 10 6 – 10
US Open A A A A A Q1 2R Q2 Q2 1R Q2 1R 3R 1R 3R 4R 3R 1R A 1R A A A 0 / 10 10 – 10
Ranking na koniec roku [a] [a] 606 517 230 131 93 141 125 114 79 110 21 53 36 46 87 62 129 170 181 125 0 / 45 33 – 45

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A 1R A A A 1R A SF 2R 1R 2R A 2R A A A A A 0 / 7 7 – 7
French Open A A A A A A A A A A A 1R 1R QF 1R 2R 1R 1R A A A A A A 0 / 7 4 – 7
Wimbledon A A A A A A A A A A A 1R 2R 2R 1R 1R 1R 1R A A NH A A A 0 / 7 2 – 7
US Open A A A A A A A A A A A 1R 1R 2R 2R 1R 1R 1R 1R A A A A 0 / 8 2 – 8
Ranking na koniec roku [a] [a] 931 275 412 377 149 196 227 426 829 418 161 43 151 322 333 296 403 1410 823 788 0 / 29 15 – 29

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 0 0 – 0
French Open A A A A A A A A A A A A A A A A A A A A NH A A A 0 / 0 0 – 0
Wimbledon A A A A A A A A A A A A 1R A A A A A A A NH A A A 0 / 1 0 – 1
US Open A A A A A A A A A A A A 2R A A A A A A A NH A A 0 / 1 1 – 1
0 / 2 1 – 2

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 1 (0–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 21 września 2014 Seul Twarda Czechy Karolína Plíšková 3:6, 7:6(5), 2:6

Finały turniejów WTA 125[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza 1 (1–0)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 1 sierpnia 2021 Charleston Ceglana Stany Zjednoczone Jamie Loeb 7:6(4), 4:6, 6:4

Wygrane turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Finalistka Wynik
1. 17/04/2005 Stany Zjednoczone Jackson ITF 25 000 ziemna Stany Zjednoczone Asha Rolle 6:3, 6:2
2. 12/06/2005 Stany Zjednoczone Allentown ITF 25 000 twarda Stany Zjednoczone Lindsay Lee-Waters 7:6, 6:4
3. 18/06/2006 Stany Zjednoczone Allentown ITF 25 000 twarda Stany Zjednoczone Carly Gullickson 6:1, 6:4
4. 09/07/2006 Stany Zjednoczone College Park ITF 75 000 twarda Francja Camille Pin 6:3, 7:5
5. 15/07/2007 Stany Zjednoczone Boston ITF 50 000 twarda Irlandia Kelly Liggan 6:3, 5:7, 5:0 krecz
6. 28/09/2008 Stany Zjednoczone Ashland ITF 50 000 twarda Stany Zjednoczone Carly Gullickson 5:7, 6:0, 6:2
7. 15/11/2009 Stany Zjednoczone Phoenix ITF 50 000 twarda Nowa Zelandia Sacha Jones 6:0, 6:0
8. 03/10/2010 Stany Zjednoczone Las Vegas ITF 50 000 twarda Rumunia Sorana Cîrstea 6:2, 6:2
9. 07/11/2010 Stany Zjednoczone Grapevine ITF 50 000 twarda Stany Zjednoczone Jamie Hampton 7:6, 6:4
10. 14/11/2010 Stany Zjednoczone Phoenix ITF 75 000 twarda Stany Zjednoczone Melanie Oudin 6:3, 7:6
11. 09/10/2011 Stany Zjednoczone Kansas City ITF 50 000 twarda Włochy Romina Oprandi 6:4, 6:1
12. 28/10/2018 Stany Zjednoczone Macon ITF 80 000 twarda Paragwaj Verónica Cepede Royg 6:4, 6:4
13. 28/02/2021 Stany Zjednoczone Boca Raton ITF 25 000 twarda Stany Zjednoczone Claire Liu 3:6, 6:4, 6:0

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Data Turniej Kat. ($) Naw. Partnerka Finalistki Wynik
1. 31/05/2004 Stany Zjednoczone Hilton Head Island ITF 10 000 twarda Stany Zjednoczone Cory-Ann Avants Stany Zjednoczone Tanner Cochran
Australia Jaslyn Hewitt
6:2, 3:6, 6:3

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Wystąpiła w rozgrywkach, ale przez zbyt małą liczbę punktów nie została sklasyfikowana w rankingu WTA.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Associated Press: Varvara Lepchenko handed down four-year doping suspension by ITF. Tennis.com, 2022-03-04. [dostęp 2022-05-02]. (ang.).
  2. EMIL RIISBERG: VARVARA LEPCHENKO MOŻE WRÓCIĆ DO GRY W MAJU. TENISISTCE SKRÓCONO OKRES DYSKWALIFIKACJI. eurosport.tvn24.pl, 2023-02-04. [dostęp 2023-08-02]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]