Przejdź do zawartości

Władysław Tajner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Tajner
Data i miejsce urodzenia

17 września 1935
Goleszów

Data i miejsce śmierci

27 lutego 2012
Cieszyn

Klub

Budowlani Goleszów (1949–1952)
Olimpia Goleszów (1953–1965)
WKS Zakopane (1956–1957)

Władysław Tajner (ur. 17 września 1935 w Goleszowie, zm. 27 lutego 2012 w Cieszynie[1]) – polski skoczek narciarski, narciarz alpejski, dwukrotny olimpijczyk, trzykrotny mistrz Polski. Czterokrotny rekordzista Wielkiej Krokwi[2]. Brat Leopolda, Alojzego i Jana Tajnerów. Stryj Apoloniusza Tajnera.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Był najmłodszym synem Franciszki i Franciszka Tajnerów[3]. Sportową karierę rozpoczął od narciarstwa alpejskiego. W 1951 roku został mistrzem Polski juniorów w slalomie gigancie[3]. W 1956 na skoczni K-50 w Tatrzańskiej Łomnicy wygrał konkurs o Międzynarodowe Mistrzostwo Polski, w którym występowali zawodnicy z Zakopanego, Śląska Cieszyńskiego i Czechosłowacji.

Przed igrzyskami w 1956 w Cortinie d’Ampezzo władze PZN przeprowadziły eliminacje przedolimpijskie na szwajcarskiej skoczni w Andermatt. Tajner upadł bokiem na zeskok, czego następstwem była długa rehabilitacja. Mimo tego trenerzy postanowili zgłosić go na olimpiadę, gdzie zajął 16. miejsce, po skokach na 74 m i 76,5 m[4].

W sezonie 1956/1957 zajął dziewiąte miejsce w Turnieju Czterech Skoczni. Najlepsze miejsce (dziesiąte) zajął w Innsbrucku[5]. Wziął udział w IV Międzynarodowym Turnieju Skoków na skoczniach szwajcarskich. Był drugi w Unterwasser. W Arosa na treningu skoczył o trzy metry dalej, niż wynosił ówczesny rekord obiektu[6]. Upadł jednak i nie wystartował w konkursie. Nie doszedł do pełni sprawności, postanowił jednak skakać w Sankt Moritz, gdzie zajął 24. miejsce[6]. W ostatnich zawodach stanął na najniższym stopniu podium. W Gstaad zajął drugie miejsce w zawodach o Puchar Marszałka Montgomery’ego[2]. W marcu w konkursie na skoczni w Planicy skoczył 114 metrów, co przez krótki czas było rekordem Polski w długości skoku. W zawodach był 7. W latach 1956–1958 trzykrotnie został mistrzem Polski[7].

W 1958 wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, gdzie zajął 22. miejsce. Trzykrotnie zwyciężał także w Pucharze Beskidów na skoczniach w Wiśle i Szczyrku w międzynarodowej obsadzie (lata 1958-60). Rok później w Tauplitz na skoczni Kulm skoczył 110 metrów, jednak miał groźnie wyglądający upadek. Ostatecznie zajął 12. miejsce w konkursie, a upadek nie spowodował poważnych urazów. Pod koniec sezonu 1958/1959 zajął szóste miejsce w konkursie na skoczni w Klingenthal.

W 1960 pojechał na igrzyska do Squaw Valley. Podczas ostatniego treningu w Polsce jego przyjaciel, Zdzisław Hryniewiecki doznał tragicznej kontuzji, co mocno wpłynęło na psychikę Tajnera[8]. Podczas treningu na olimpijskiej skoczni miał ciężki upadek. Pękła mu łąkotka w kolanie. Ostatecznie wystartował. Po pierwszej serii był na jednym z ostatnich miejsc, w drugiej awansował na 31. miejsce[8]. W 1962 roku podczas międzynarodowych zawodów w Ruhpolding zajął drugą lokatę. W 1966 zakończył karierę sportową.

Po zakończeniu kariery

[edytuj | edytuj kod]

W 1971 roku wyjechał do Austrii, gdzie podjął pracę w fabryce nart Atomic w Altenmarkt. W 1972 wyjechał do USA, gdzie mieszkał w Carson City przez 17 lat. Pracował w firmie Lift Engineering produkującej wyciągi narciarskie należącej do Jana Kunczyńskiego. Po powrocie do kraju w 1988 zajął się szkoleniem juniorów w klubie Beskid Brenna[8]. Miał dwa obywatelstwa – polskie i amerykańskie. Był żonaty z Polką, Czeszką (mieszkali w Nydku), potem z Polką i Amerykanką baskijskiego pochodzenia. Z drugiego małżeństwa pochodzą dwie córki, mieszkające na stałe w USA. W Stanach Zjednoczonych wstawiono mu protezę stawu biodrowego. Do śmierci mieszkał w Ustroniu.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
1956 Włochy Cortina d’Ampezzo 16. miejsce
1960 Stany Zjednoczone Squaw Valley 31. miejsce

Starty W. Tajnera na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
16. 5 lutego 1956 Włochy Cortina d’Ampezzo Italia K90 K-90 indywid. 74,0 m 76,5 m 201,0 pkt 26,0 pkt Antti Hyvärinen
31. 28 lutego 1960 Stany Zjednoczone Squaw Valley Papoose Peak Jumps K-90 indywid. 78,5 m 79,5 m 188,2 pkt 39,0 pkt Helmut Recknagel
  • Indywidualnie
1958 Finlandia Lahti 22. miejsce
4. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
- - 26 - ?
5. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Innsbruck Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen klas.
15 15 10 20 9
6. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen klas.
41 44 16 17 30
10. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Innsbruck Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen klas.
26 43 16 35 26
11. Turniej Czterech Skoczni
Oberstdorf Innsbruck Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen klas.
27 42 22 48 30

Sukcesy krajowe

[edytuj | edytuj kod]
  • mistrz Polski w skokach: 1956, 1957, 1958[7]
  • brązowy medalista MP w skokach: 1959, 1960[7]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zmarł Władysław Tajner. Skijumping.pl. [dostęp 2012-03-02].
  2. a b TAJNER WŁADYSŁAW. pkol.pl. [dostęp 2012-01-15].
  3. a b Szatkowski 2003 ↓, s. 1.
  4. Władysław Tajner. sports-reference.com. [dostęp 2012-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-18)].
  5. TAJNER Wladislaw. fis-ski.com. [dostęp 2012-01-15].
  6. a b Szatkowski 2003 ↓, s. 2.
  7. a b c Wyniki Mistrzostw Polski – 1920-2002. Skijumping.pl. [dostęp 2012-01-15]. (pol.).
  8. a b c Szatkowski 2003 ↓, s. 3.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]