Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Katowicach
 Książeczka kierowcy/motorniczego WPK Katowice | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
ul. Wita Stwosza 31, |
| Data założenia |
1951 |
| Data likwidacji |
31 marca 2006 |
| Dane finansowe (31.03.2006) | |
| Wynik netto |
74 100 zł[1] |
| Kapitał własny |
10 138 100 zł[1] |
Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Katowicach – największe z Wojewódzkich Przedsiębiorstw Komunikacyjnych w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Powstało z przekształcenia Śląsko-Dąbrowskich Linii Komunikacyjnych, uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach podjętą 27 lutego 1951 roku.
Struktura[edytuj | edytuj kod]
Przed postawieniem przedsiębiorstwa w stan likwidacji WPK składało się z 11 zakładów eksploatacyjnych[2]:
- Zakład Komunikacyjny nr 1 w Będzinie (zajezdnia tramwajowa i warsztaty),
- Zakład Komunikacyjny nr 2 w Chorzowie dz. Batory (zajezdnia tramwajowa i warsztaty),
- Zakład Komunikacyjny nr 3 w Bytomiu (zajezdnia tramwajowa w Bytomiu dz. Radzionków (ob. Stroszek) oraz zajezdnia autobusowa w Rozbarku),
- Zakład Komunikacyjny nr 4 w Gliwicach (zajezdnia tramwajowa i autobusowa),
- Zakład Komunikacyjny nr 5 w Katowicach (zajezdnia autobusowa w Śródmieściu Katowic oraz Oddział Autobusowy w Zawierciu),
- Zakład Komunikacyjny nr 6 w Jaworznie (zajezdnia autobusowa w Jaworznie oraz Oddział Autobusowy w Chrzanowie),
- Zakład Komunikacyjny nr 7 w Tychach (zajezdnia autobusowa i trolejbusowa w Tychach oraz Oddział Autobusowy w Czechowicach-Dziedzicach),
- Zakład Komunikacyjny nr 8 w Sosnowcu (zajezdnia autobusowa w Sosnowcu oraz Oddziały Autobusowe w Dąbrowie Górniczej dz. Gołonóg oraz w Będzinie i Olkuszu),
- Zakład Komunikacyjny nr 9 w Jastrzębiu (zajezdnia autobusowa w Jastrzębiu oraz Oddziały Autobusowe w Rybniku, Wodzisławiu i Raciborzu),
- Zakład Komunikacyjny nr 11 w Świerklańcu (zajezdnia autobusowa),
- Zakład Komunikacyjny nr 15 w Katowicach (zajezdnia autobusowa w dz. Bogucice (ob. dz. Zawodzie))
oraz 3 zakładów pomocniczych:
- Zakład Napraw Autobusów ‘Ikarus’ nr 10 w Mikołowie,
- Zakład Zaopatrzenia i Transportu Nr 12 w Katowicach,
- Zakład Remontów Torów i Budynków Nr 13 w Katowicach.
Historia[edytuj | edytuj kod]
27 lutego 1951 roku uchwałą Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach przekształcono przedsiębiorstwo Śląsko-Dąbrowskie Linie Komunikacyjne w Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Katowicach.
Zgodnie z Zarządzeniem Nr 175/91 Wojewody Katowickiego z dnia 13 września 1991 r. w sprawie podziału Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjnego w Katowicach, przedsiębiorstwo zostało podzielone na samodzielne zakłady komunikacyjne, z których powstały Przedsiębiorstwa Komunikacji Miejskiej oraz Przedsiębiorstwo Komunikacji Tramwajowej. Samo zaś WPK zostało postawione w stan likwidacji w dniu 1 sierpnia 1992 roku[3]. Ostatecznie przedsiębiorstwo zostało zlikwidowane z dniem 31 marca 2006 roku[1], natomiast 30 sierpnia 2006 r. złożono wniosek o wykreślenie WPK z Krajowego Rejestru Sądowego[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Jakub Jackiewicz, Credits, [w:] Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Katowicach [online], wpk.katowice.pl [dostęp 2023-12-22].
- ↑ Zakłady. [w:] Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Katowicach [on-line]. wpk.katowice.pl. [dostęp 2016-12-27].
- ↑ Likwidacja WPK, [w:] Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne w Katowicach [online], wpk.katowice.pl [dostęp 2023-12-22].