Winnica (Toruń)
| Część urzędowa Torunia | |
 Fragment zabudowy wielorodzinnej przy ulicy Lubickiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Data założenia |
XIII wiek |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 056 |
| Kod pocztowy |
87-105 |
| Tablice rejestracyjne |
CT |
Położenie na mapie Torunia
| |
| 53°01′02,64″N 18°39′01,44″E/53,017400 18,650400 | |
Winnica – część miasta Torunia oraz ulica, zlokalizowana na Jakubskim Przedmieściu, usytuowana na wysokim brzegu nad terasą zalewową Wisły[1].
Miejsce to jest znane z winorośli, uprawianej tu od XIII wieku[1]. Uprawie winorośli sprzyjały odpowiednie ówczesne warunki klimatyczne oraz dobrej jakości glina[2]. Produkowano tu wina białe i słodkie. Wokół winnic wybudowano przedmieście. Ich mieszkańcy obok uprawy winorośli i produkcji wina zajmowali się rzemiosłem szewskim. W pobliżu winnicy zbudowano najstarszy młyn toruński Trzeposz. Jest on wzmiankowany już w 1259 roku – rada Starego Miasta przekazała go wówczas zakonowi krzyżackiemu w zamian za przywilej wzniesienia sukiennic[1]. Na przestrzeni lat w Winnicy rozwinęło się flisactwo i rybołówstwo[2].
Winnica uległa zagładzie w XIX wieku, podczas budowy Twierdzy Toruń. W latach 80. XIX wieku planowano stworzyć na Winnicy skansen rybacki, jednak ostatecznie powstał on w Kaszczorku.[1].
W 1969 roku Zofia Karłowicz zaprojektowała ośrodek społeczno-wypoczynkowy, który miał stanąć w Winnicy. Miał on składać się m.in. z motelu, basenu, amfiteatru, centrum handlowego, boiska, obiektów kulturalnych, sal wystawowych i kinowych oraz skansenu[3]. Projekt budowy tu obiektów ogólnomiejskich rozważano ponownie na pocz. XXI wieku. W 2015 roku kolejny projekt opracowała warszawska pracownia Dom i Miasto Czesława Bieleckiego[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Katarzyna Kluczwajd: Toruń tylko zaplanowany. Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2022. ISBN 978-83-7729-703-2.
| Części |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Osiedla (wybrane) |
|
