World Endurance Championship 2022

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2022 Mistrzostw World Endurance Championship
Ilustracja
Inauguracja

18 marca

Zakończenie

11 listopada

Liczba wyścigów

6

Poprzedni sezon • Następny sezon

FIA World Endurance Championship 2022 – dziesiąty sezon World Endurance Championship organizowany przez Fédération Internationale de l’Automobile (FIA) i Automobile Club de l’Ouest (ACO). W sezonie udział wzięły prototypy i grand tourery podzielone na cztery kategorie: Hypercar, LMP2, LMGTE Pro oraz LMGTE Am. Sezon rozpoczął się wyścigiem na torze Sebring a zakończył na torze w Bahrajnie.

Mistrzostwa świata producentów zdobyli: Toyota (Hypercar) oraz Ferrari (LMGTE).

Trofea endurance pośród zespołów wywalczyli: Jota (LMP2), TF Sport (LMGTE Am) oraz AF Corse (LMP2 Pro-Am).

Mistrzostwa świata kierowców zdobyli: Sébastien Buemi, Brendon Hartley i Ryō Hirakawa (Hypercar) oraz James Calado i Alessandro Pier Guidi (LMGTE).

Trofea endurance pośród kierowców wywalczyli: António Félix da Costa, Roberto González i Will Stevens (LMP2), Ben Keating oraz Marco Sørensen (LMGTE Am) i Alessio Rovera, François Perrodo oraz Nicklas Nielsen (LMP2 Pro-Am).

Klasy[edytuj | edytuj kod]

Prototypy[1]

Samochody GT[1]

  • LMGTE Pro
  • LMGTE Am

Był to pierwszy sezon, w którym prototypy LMDh były formalnie dopuszczone do startów w klasie Hypercar[1]. Oprócz tego samochody LMDh miały możliwość startów przed homologacją na zasadzie zgłaszania się do pojedynczych wyścigów i bez punktowania w nich[2]. Porsche rozważało skorzystanie z tej zasady żeby wystartować w wyścigu w Bahrajnie, jednak ostatecznie zrezygnowało z tego[3].

Sezon ten był ostatnim dla klasy LMGTE Pro z racji niespełnienia wymogów ACO odnośnie minimalnej liczby producentów, przynajmniej dwóch, w przyszłym sezonie[4].

Był to ostatni sezon klasyfikacji LMP2 Pro-Am dla zespołów z przynajmniej jednym kierowcą mającym brązową kategorię[5].

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Kalendarz na ten sezon został ogłoszony 20 sierpnia 2021 roku[6].

Runda Wyścig Tor Lokalizacja Termin
1 1000 Miles of Sebring Stany Zjednoczone Sebring International Raceway Sebring, Stany Zjednoczone 18 marca
2 6 Hours of Spa-Francorchamps Belgia Circuit de Spa-Francorchamps Stavelot, Belgia 7 maja
3 24 Hours of Le Mans Francja Circuit de la Sarthe Le Mans, Francja 11–12 czerwca
4 6 Hours of Monza Włochy Autodromo Nazionale di Monza Monza, Włochy 10 lipca
5 6 Hours of Fuji Japonia Fuji Speedway Oyama, Japonia 11 września
6 8 Hours of Bahrain Bahrajn Bahrain International Circuit Sakhir, Bahrajn 11 listopada

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie zespoły korzystały z opon Michelin[7].

Zespół Samochód Silnik Hybryda Nr Kierowcy Rundy Źródła
Japonia Toyota Gazoo Racing Toyota GR010 Hybrid Toyota 3.5 L Turbo V6 Tak 7 Wielka Brytania Mike Conway Wszystkie [8]
Japonia Kamui Kobayashi Wszystkie
Argentyna José María López Wszystkie
8 Szwajcaria Sébastien Buemi Wszystkie [8]
Nowa Zelandia Brendon Hartley Wszystkie
Japonia Ryō Hirakawa Wszystkie
Francja Alpine Elf Team Alpine A480 Gibson GL458 4.5 L V8 Nie 36 Brazylia André Negrão Wszystkie [9][10][11]
Francja Nicolas Lapierre Wszystkie
Francja Matthieu Vaxivière Wszystkie
Francja Peugeot TotalEnergies Peugeot 9x8 Peugeot 2.6 L bi-turbo V6 Tak 93 Wielka Brytania Paul di Resta 4–6 [12][10][13][14]
Dania Mikkel Jensen 4–6
Francja Jean-Éric Vergne 4–6
94 Francja Loïc Duval 4–6 [12][10][14][15]
Stany Zjednoczone Gustavo Menezes 4–6
Wielka Brytania James Rossiter 4–5
Szwajcaria Nico Müller 6
Stany Zjednoczone Glickenhaus Racing Glickenhaus 007 LMH Glickenhaus 3.5 L Turbo V8 Nie 708 Francja Oliver Pla 1–4 [10][16]
Francja Romain Dumas 1–4
Brazylia Luis Felipe Derani 2–4
Stany Zjednoczone Ryan Briscoe 1
Listy startowe[17][18][19][20][21][22]

LMP2[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie zespoły korzystały z opon Goodyear oraz silników Gibson GK428 V8[23][24].

Klasyfikacja LMP2 Pro-Am składała się z zespołów, które w składzie miały kierowców z brązową kategorią FIA.

Zespół Samochód Nr K Kierowcy Rundy Źródła
Francja Richard Mille Racing Team Oreca 07 1 P2 Francja Lilou Wadoux Wszystkie [10][25][26]
Francja Charles Milesi Wszystkie
Francja Sébastien Ogier 1–3
Francja Paul-Loup Chatin 4–6
Stany Zjednoczone Team Penske Oreca 07 5 P2 Stany Zjednoczone Dane Cameron 1–3 [27][10]
Francja Emmanuel Collard 1–3
Brazylia Felipe Nasr 1–3
Włochy Prema Orlen Team Oreca 07 9 P2 Polska Robert Kubica Wszystkie [28][10]
Szwajcaria Louis Delétraz Wszystkie
Włochy Lorenzo Colombo Wszystkie
Wielka Brytania Vector Sport Oreca 07 10 P2 Wielka Brytania Ryan Cullen Wszystkie [29][30][10][31][32]
Francja Sébastien Bourdais 2–6
Szwajcaria Nico Müller 1–4
Holandia Renger van der Zande 5–6
Niemcy Mike Rockenfeller 1
Stany Zjednoczone United Autosports USA Oreca 07 22 P2 Portugalia Filipe Albuquerque Wszystkie [33][34][35][10]
Wielka Brytania Philip Hanson Wszystkie
Stany Zjednoczone Will Owen Wszystkie
23 P2 Stany Zjednoczone Joshua Pierson Wszystkie [36][37][10][38]
Wielka Brytania Oliver Jarvis Wszystkie
Wielka Brytania Alex Lynn 2–6
Wielka Brytania Paul di Resta 1
Wielka Brytania Jota Oreca 07 28 P2 Dania Oliver Rasmussen Wszystkie [10]
Wielka Brytania Edward Jones Wszystkie
Południowa Afryka Jonathan Aberdein Wszystkie
38 P2 Meksyk Roberto González Wszystkie [10]
Portugalia Antonio Felix da Costa Wszystkie
Wielka Brytania William Stevens Wszystkie
Belgia Team WRT Oreca 07 31 P2 Indonezja Sean Gelael Wszystkie [39][40][41][42]
Holandia Robin Frijns Wszystkie
Niemcy René Rast 1–4, 6
Belgia Dries Vanthoor 5
Szwajcaria RealTeam by WRT 41 P2 Portugalia Rui Andrade Wszystkie [39][40][41]
Austria Ferdinand Habsburg Wszystkie
Francja Norman Nato Wszystkie
Polska Inter Europol Competition Oreca 07 34 P2 Polska Jakub Śmiechowski Wszystkie [43][10][44]
Meksyk Esteban Gutiérrez Wszystkie
Wielka Brytania Alex Brundle 2–6
Szwajcaria Fabio Scherer 1
Francja Ultimate Oreca 07 35 PA Francja Jean-Baptiste Lahaye Wszystkie [10]
Francja Matthieu Lahaye Wszystkie
Francja François Heriau Wszystkie
Słowacja ARC Bratislava Oreca 07 44 PA Słowacja Miroslav Konôpka 1–4, 6 [10][45]
Holandia Tijmen van der Helm 1–2, 4
Holandia Bent Viscaal 2–3
Szwajcaria Mathias Beche 1, 4, 6
Francja Tristan Vautier 3
Wielka Brytania Richard Bradley 6
Portugalia Algarve Pro Racing[a] Oreca 07 45 PA Australia James Allen Wszystkie [48]
Austria Rene Binder Wszystkie
Stany Zjednoczone Steven Thomas Wszystkie
Włochy AF Corse Oreca 07 83 PA Francja François Perrodo Wszystkie [49][50]
Dania Nicklas Nielsen Wszystkie
Włochy Alessio Rovera Wszystkie
Listy startowe[17][18][19][20][21][22]
Ikona Klasyfikacja
P2 Tylko LMP2
PA LMP2 oraz LMP2 Pro-Am

LMGTE Pro[edytuj | edytuj kod]

Zespół Samochód Silnik Opony Nr Kierowcy Rundy Źródła
Włochy AF Corse Ferrari 488 GTE Evo Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8 M 51 Włochy Alessandro Pier Guidi Wszystkie [10][51]
Wielka Brytania James Calado Wszystkie
Brazylia Daniel Serra 3
52 Hiszpania Miguel Molina Wszystkie [10][51]
Włochy Antonio Fuoco Wszystkie
Włochy Davide Rigon 3
Stany Zjednoczone Corvette Racing Chevrolet Corvette C8.R Chevrolet 5.5 L V8 M 64 Stany Zjednoczone Tommy Milner Wszystkie [52]
Wielka Brytania Nick Tandy Wszystkie
Wielka Brytania Alexander Sims 3
Niemcy Porsche GT Team Porsche 911 RSR-19 Porsche 4.2 L Flat-6 M 91 Włochy Gianmaria Bruni Wszystkie [53][54]
Austria Richard Lietz 1–3, 5–6
Francja Frédéric Makowiecki 3–4
92 Francja Kévin Estre Wszystkie [53]
Dania Michael Christensen Wszystkie
Belgia Laurens Vanthoor 3
Listy startowe[17][18][19][20][21][22]

LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

Zespół Samochód Silnik Opony Nr Kierowcy Rundy Źródła
Włochy AF Corse Ferrari 488 GTE Evo Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8 M 21 Finlandia Toni Vilander Wszystkie [55]
Szwajcaria Christoph Ulrich Wszystkie
Wielka Brytania Simon Mann Wszystkie
54 Szwajcaria Thomas Flohr Wszystkie [10][56][42]
Włochy Francesco Castellacci Wszystkie
Nowa Zelandia Nick Cassidy 1–4, 6
Włochy Davide Rigon 5
Wielka Brytania TF Sport Aston Martin Vantage AMR Aston Martin 4.0 L Turbo V8 M 33 Stany Zjednoczone Ben Keating Wszystkie [57][58]
Dania Marco Sørensen Wszystkie
Portugalia Henrique Chaves 2–6
Francja Florian Latorre 1
Japonia D’Station Racing M 777 Japonia Satoshi Hoshino Wszystkie [10][59]
Wielka Brytania Charles Fagg Wszystkie
Japonia Tomonobu Fujii Wszystkie
Niemcy Team Project 1 Porsche 911 RSR-19 Porsche 4.2 L Flat-6 M 46 Włochy Matteo Cairoli Wszystkie [10]
Dania Mikkel Pedersen Wszystkie
Szwajcaria Nicolas Leutwiler Wszystkie
56 Wielka Brytania Ben Barnicoat Wszystkie [10][60][61][45]
Wielka Brytania Oliver Milroy 1–5
Stany Zjednoczone Brendan Iribe 1–4
Japonia Takeshi Kimura 5
Stany Zjednoczone Phillip Hyett 6
Stany Zjednoczone Gunnar Jeannette 6
Włochy Iron Lynx Ferrari 488 GTE Evo Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8 M 60 Włochy Claudio Schiavoni Wszystkie [10][62]
Włochy Giancarlo Fisichella 1–2, 4–6
Włochy Matteo Cressoni 1–2, 4–6
Włochy Alessandro Balzan 3
Francja Raffaele Giammaria 3
Włochy Iron Dames 85 Szwajcaria Rahel Frey Wszystkie [10][62]
Dania Michelle Gatting 1, 3–6
Belgia Sarah Bovy 1, 3–6
Dania Christina Nielsen 2
Francja Doriane Pin 2
Szwajcaria Spirit of Race Ferrari 488 GTE Evo Ferrari F154CB 3.9 L Turbo V8 M 71 Francja Franck Dezoteux Wszystkie [10][63]
Francja Pierre Ragues Wszystkie
Francja Gabriel Aubry Wszystkie
Niemcy Dempsey-Proton Racing Porsche 911 RSR-19 Porsche 4.2 L Flat-6 M 77 Niemcy Christian Ried Wszystkie [10][64]
Wielka Brytania Sebastian Priaulx Wszystkie
Wielka Brytania Harry Tincknell Wszystkie
88 Stany Zjednoczone Fred Poordad Wszystkie [10]
Stany Zjednoczone Patrick Lindsey 1–2, 4–6
Belgia Jan Heylen 2–6
Francja Julien Andlauer 1
Stany Zjednoczone Maxwell Root 3
Wielka Brytania GR Racing Porsche 911 RSR-19 Porsche 4.2 L Flat-6 M 86 Wielka Brytania Michael Wainwright 2–6 [10][65]
Wielka Brytania Ben Barker 2–6
Włochy Riccardo Pera 2–6
Kanada NorthWest AMR Aston Martin Vantage AMR Aston Martin 4.0 L Turbo V8 M 98 Kanada Paul Dalla Lana Wszystkie [10]
Wielka Brytania David Pittard Wszystkie
Dania Nicki Thiim Wszystkie
Listy startowe[17][18][19][20][21][22]

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Pogrubienie oznacza zwycięzców wyścigu bez podziału na kategorie.

Runda Tor Pole position Zwycięzcy Hypercar Zwycięzcy LMP2 Zwycięzcy LMGTE Pro Zwycięzcy LMGTE Am Wyniki
1 Stany Zjednoczone Sebring Francja #36 Alpine Elf Team Francja #36 Alpine Elf Team Stany Zjednoczone #23 United Autosports USA Niemcy #92 Porsche GT Team Kanada #98 Northwest AMR Wyniki
szczegółowe
Brazylia André Negrão
Francja Nicolas Lapierre
Francja Matthieu Vaxivière 		Brazylia André Negrão
Francja Nicolas Lapierre
Francja Matthieu Vaxivière 		Stany Zjednoczone Josh Pierson
Wielka Brytania Oliver Jarvis
Wielka Brytania Paul di Resta 		Francja Kévin Estre
Dania Michael Christensen 		Kanada Paul Dalla Lana
Wielka Brytania David Pittard
Dania Nicki Thiim
2 Belgia Spa-Francorchamps Stany Zjednoczone #708 Glickenhaus Racing Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Belgia #31 Team WRT Włochy #51 AF Corse Niemcy #77 Dempsey-Proton Racing Wyniki
szczegółowe
Francja Oliver Pla
Francja Romain Dumas
Brazylia Luis Felipe Derani 		Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Indonezja Sean Gelael
Holandia Robin Frijns
Niemcy René Rast 		Włochy Alessandro Pier Guidi
Wielka Brytania James Calado 		Niemcy Christian Ried
Wielka Brytania Sebastian Priaulx
Wielka Brytania Harry Tincknell
3 Francja Le Mans Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Wielka Brytania #38 Jota Niemcy #91 Porsche GT Team Wielka Brytania #33 TF Sport Wyniki
szczegółowe
Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Meksyk Roberto González
Portugalia António Félix da Costa
Wielka Brytania Will Stevens 		Włochy Gianmaria Bruni
Austria Richard Lietz
Francja Frédéric Makowiecki 		Stany Zjednoczone Ben Keating
Portugalia Henrique Chaves
Dania Marco Sørensen
4 Włochy Monza Stany Zjednoczone #708 Glickenhaus Racing Francja #36 Alpine Elf Team Szwajcaria #41 RealTeam by WRT Stany Zjednoczone #64 Corvette Racing Niemcy #77 Dempsey – Proton Racing Wyniki
szczegółowe
Francja Oliver Pla
Francja Romain Dumas
Brazylia Luis Felipe Derani 		Brazylia André Negrão
Francja Nicolas Lapierre
Francja Matthieu Vaxivière 		Portugalia Rui Andrade
Austria Ferdinand Habsburg
Francja Norman Nato 		Stany Zjednoczone Tommy Milner
Wielka Brytania Nick Tandy 		Niemcy Christian Ried
Wielka Brytania Sebastian Priaulx
Wielka Brytania Harry Tincknell
5 Japonia Fuji Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Belgia #31 Team WRT Włochy #51 AF Corse Wielka Brytania #33 TF Sport Wyniki
szczegółowe
Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Indonezja Sean Gelael
Holandia Robin Frijns
Belgia Dries Vanthoor 		Włochy Alessandro Pier Guidi
Wielka Brytania James Calado 		Szwajcaria Rahel Frey
Dania Michelle Gatting
Belgia Sarah Bovy
6 Bahrajn Bahrain Japonia #8 Toyota Gazoo Racing Japonia #7 Toyota Gazoo Racing Belgia #31 Team WRT Włochy #52 AF Corse Niemcy #46 Team Project 1 Wyniki
szczegółowe
Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		Indonezja Sean Gelael
Holandia Robin Frijns
Niemcy René Rast 		Hiszpania Miguel Molina
Włochy Antonio Fuoco 		Włochy Matteo Cairoli
Dania Mikkel Pedersen
Szwajcaria Nicolas Leutwiler

Klasyfikacje[edytuj | edytuj kod]

System punktowy
Długość wyścigu 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 PP
6 godzin 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 1
8 godzin 38 27 23 18 15 12 9 6 3 2 1
24 godziny 50 36 30 24 20 16 12 8 4 2 1

Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwo świata kierowców Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Szwajcaria Sébastien Buemi
Nowa Zelandia Brendon Hartley
Japonia Ryō Hirakawa 		2 NS 1 2 1 2 149
2 Francja Nicolas Lapierre
Brazylia André Negrão
Francja Matthieu Vaxivière 		1 2 4 1 3 3 144
3 Wielka Brytania Mike Conway
Japonia Kamui Kobayashi
Argentyna José María López 		NU 1 2 3 2 1 133
4 Francja Oliver Pla
Francja Romain Dumas 		3 3 3 NS – – 70
5 Brazylia Luis Felipe Derani – 3 3 NS – – 47
6 Stany Zjednoczone Gustavo Menezes
Francja Loïc Duval 		– – – 4 5 4 40
7 Stany Zjednoczone Ryan Briscoe 3 – – – – – 23
8 Wielka Brytania James Rossiter – – – 4 5 – 22
9 Szwajcaria Nico Müller – – – – – 4 18
10 Francja Jean-Eric Vergne
Wielka Brytania Paul di Resta
Dania Mikkel Jensen 		– – – NS 4 NS 12
Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
Legenda
Oznaczenie Wyjaśnienie
Złoty Zwycięstwo
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Zielony Miejsce punktowane
Niebieski Miejsce niepunktowane
Niesklasyfikowany (NS)
Różowy Nie ukończył (NU)
Czarny Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK)
Biały Nie wystartował (NW)
Wyścig odwołany (OD)
Bez koloru Wycofany (WYC)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie Pole position

Mistrzostwo świata producentów Hypercar[edytuj | edytuj kod]

Punkty przyznawane są za najwyższe miejsce na mecie danego producenta.

Poz. Producent SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Japonia Toyota 2 1 1 2 1 1 186
2 Francja Alpine 1 2 4 1 3 3 144
3 Stany Zjednoczone Glickenhaus 3 3 3 NS – – 70
3 Francja Peugeot – – – 4 4 4 42

LMGTE Pro[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwo świata kierowców LMGTE[edytuj | edytuj kod]

W tabeli ujęto jedynie punktujących zawodników.

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Wielka Brytania James Calado
Włochy Alessandro Pier Guidi 		4 1 2 3 1 5 135
2 Francja Kévin Estre
Dania Michael Christensen 		1 2 4 4 3 3 132
3 Włochy Antonio Fuoco
Hiszpania Miguel Molina 		6 3 3 2 2 1 131
4 Włochy Gianmaria Bruni 3 5 1 5 4 4 125
5 Austria Richard Lietz 3 5 1 WYC 4 4 115
6 Stany Zjednoczone Tommy Milner
Wielka Brytania Nick Tandy 		2 4 NU 1 4 2 102
7 Francja Frédéric Makowiecki – – 1 5 – – 60
8 Stany Zjednoczone Ben Keating
Dania Marco Sørensen 		7 7 5 NU 6 6 46
9 Kanada Paul Dalla Lana
Wielka Brytania David Pittard
Dania Nicki Thiim 		5 8 6 13 10 10 38
10 Portugalia Henrique Chaves – 7 5 NU 6 9 37
11 Brazylia Daniel Serra – – 2 – – – 36
12 Włochy Davide Rigon – – 3 – 9 – 32
13 Belgia Laurens Vanthoor – – 4 – – – 24
14 Szwajcaria Rahel Frey 10 15 10 7 7 8 22
14 Dania Michelle Gatting
Belgia Sarah Bovy 		10 WYC 10 7 7 8 22
15 Niemcy Christian Ried
Wielka Brytania Sebastian Priaulx
Wielka Brytania Harry Tincknell 		9 6 12 6 NS 13 19
16 Włochy Matteo Cairoli
Dania Mikkel Pedersen
Szwajcaria Nicolas Leutwiler 		NS 10 NU 8 11 6 17
17 Wielka Brytania Ben Barnicoat 8 NS NU 15 13 7 15
18 Wielka Brytania Ben Barker
Wielka Brytania Michael Wainwright
Włochy Riccardo Pera 		– 11 7 17 17 11 12
19 Francja Florian Latorre 7 – – – – – 9
20 Stany Zjednoczone Gunnar Jeannette
Stany Zjednoczone Philip Hyett 		– – – – – 7 9
21 Stany Zjednoczone Fred Poordad 15 14 8 11 14 17 8
22 Belgia Jan Heylen – 14 8 11 14 17 8
23 Stany Zjednoczone Maxwell Root – – 8 – – – 8
24 Szwajcaria Thomas Flohr
Włochy Francesco Castellacci 		14 9 9 14 9 12 8
25 Stany Zjednoczone Brendan Iribe 8 NS NU 15 – – 6
Wielka Brytania Oliver Milroy 8 NS NU 15 13 –
26 Nowa Zelandia Nick Cassidy 14 9 9 14 – 12 6
27 Wielka Brytania Charles Fagg
Japonia Satoshi Hoshino
Japonia Tomonobu Fujii 		11 12 NU 16 8 15 4
28 Włochy Giancarlo Fisichella
Włochy Matteo Cressoni 		13 13 – 9 16 14 2
29 Włochy Claudio Schiavoni 13 13 NS 9 16 14 2
30 Francja Franck Dezoteux
Francja Pierre Ragues
Francja Gabriel Aubry 		NS 17 NU 10 12 18 1
31 Wielka Brytania Alexander Sims – – NU – – – 1
Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
Legenda
Oznaczenie Wyjaśnienie
Złoty Zwycięstwo
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Zielony Miejsce punktowane
Niebieski Miejsce niepunktowane
Niesklasyfikowany (NS)
Różowy Nie ukończył (NU)
Czarny Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK)
Biały Nie wystartował (NW)
Wyścig odwołany (OD)
Bez koloru Wycofany (WYC)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie Pole position

Mistrzostwo świata producentów LMGTE[edytuj | edytuj kod]

Poz. Producent SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Włochy Ferrari 4 1 2 2 1 1 269
6 3 3 3 2 5
2 Niemcy Porsche 1 2 1 4 3 3 257
3 5 4 5 4 4
3 Stany Zjednoczone Chevrolet 2 4 NU 1 5 2 102

LMP2[edytuj | edytuj kod]

Trofeum endurance dla kierowców LMP2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Portugalia António Félix da Costa
Meksyk Roberto González
Wielka Brytania Will Stevens 		6 3 1 2 2 3 137
2 Holandia Robin Frijns
Indonezja Sean Gelael 		2 1 NU 12 1 1 116
3 Stany Zjednoczone Joshua Pierson
Wielka Brytania Oliver Jarvis 		1 6 5 5 5 2 113
4 Austria Ferdinand Habsburg
Francja Norman Nato
Portugalia Rui Andrade 		3 2 10 1 4 5 96
5 Włochy Lorenzo Colombo
Szwajcaria Louis Delétraz
Polska Robert Kubica 		4 7 2 6 6 4 94
6 Niemcy René Rast 2 1 NU 12 – 1 91
7 Wielka Brytania Alex Lynn – 6 5 5 5 2 75
8 Wielka Brytania Edward Jones
Południowa Afryka Jonathan Aberdein
Dania Oliver Rasmussen 		5 NS 3 10 3 7 70
9 Portugalia Filipe Albuquerque
Wielka Brytania Philip Hanson
Stany Zjednoczone Will Owen 		7 5 7 13 7 6 50
10 Stany Zjednoczone Dane Cameron
Francja Emmanuel Collard
Brazylia Felipe Nasr 		8 4 4 – – – 42
11 Wielka Brytania Paul di Resta 1 – – – – – 38
12 Francja Lilou Wadoux
Francja Charles Milesi 		12 8 6 14 8 8 30
13 Belgia Dries Vanthoor – – – – 1 – 25
14 Wielka Brytania Ryan Cullen 15 10 13 3 9 9 21
Francja Sébastien Bourdais – 10 13 3 9 9
15 Polska Jakub Śmiechowski
Meksyk Esteban Gutiérrez 		14 NS 8 4 11 NS 20
15 Wielka Brytania Alex Brundle WYC NS 8 4 11 NS 20
16 Francja Sébastien Ogier 12 8 6 – – – 20
17 Szwajcaria Nico Müller 15 10 13 3 – – 16
18 Włochy Alessio Rovera
Francja François Perrodo
Dania Nicklas Nielsen 		9 9 11 9 10 10 10
19 Australia James Allen
Austria René Binder
Stany Zjednoczone Steven Thomas 		11 11 9 7 13 12 10
20 Francja Paul-Loup Chatin – – – 14 8 8 10
21 Francja Jean-Baptiste Lahaye
Francja Matthieu Lahaye
Francja François Heriau 		10 12 14 8 13 11 6
22 Holandia Renger van der Zande – – – – 9 9 5
23 Słowacja Miroslav Konôpka 13 NS 12 11 – 13 0
24 Holandia Tijmen van der Helm 13 NS – 11 – – 0
25 Holandia Bent Viscaal – NS 12 – – – 0
26 Szwajcaria Mathias Beche 13 – – 11 – 13 0
27 Szwajcaria Fabio Scherer 14 – – – – – 0
Niemcy Mike Rockenfeller 15 – – – – –
Francja Tristan Vautier – – 12 – – –
28 Wielka Brytania Richard Bradley – – – – – 13 0
Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
Legenda
Oznaczenie Wyjaśnienie
Złoty Zwycięstwo
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Zielony Miejsce punktowane
Niebieski Miejsce niepunktowane
Niesklasyfikowany (NS)
Różowy Nie ukończył (NU)
Czarny Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK)
Biały Nie wystartował (NW)
Wyścig odwołany (OD)
Bez koloru Wycofany (WYC)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie Pole position

Trofeum endurance dla zespołów LMP2[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Wielka Brytania #38 Jota 6 3 1 2 2 3 137
2 Belgia #31 Team WRT 2 1 NU 12 1 1 116
3 Stany Zjednoczone #23 United Autosports USA 1 6 5 5 5 2 113
4 Szwajcaria #41 RealTeam by WRT 3 2 10 1 4 5 96
5 Włochy #9 Prema Orlen Team 4 7 2 6 6 4 94
6 Wielka Brytania #28 Jota 5 NS 3 10 3 7 70
7 Stany Zjednoczone #22 United Autosports USA 7 5 7 13 7 6 50
8 Stany Zjednoczone #5 Team Penske 8 4 4 – – – 42
9 Francja #1 Richard Mille Racing Team 12 8 6 14 8 8 30
10 Wielka Brytania #10 Vector Sport 15 10 13 3 9 9 21
11 Polska #34 Inter Europol Competition 14 NS 8 4 11 NS 20
12 Włochy #83 AF Corse 9 9 11 9 10 10 12
13 Portugalia #45 Algarve Pro Racing 11 11 9 7 13 12 10
14 Francja #35 Ultimate 10 12 14 8 12 11 6
15 Słowacja #44 ARC Bratislava 13 NS 12 11 – 13 0
Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty

Trofeum endurance dla kierowców LMP2 Pro-Am[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Włochy Alessio Rovera
Francja François Perrodo
Dania Nicklas Nielsen 		1 1 2 3 1 1 177
2 Australia James Allen
Austria Rene Binder
Stany Zjednoczone Steven Thomas 		3 2 1 1 3 3 154
3 Francja Jean-Baptiste Lahaye
Francja Matthieu Lahayee
Francja François Heriau 		2 3 4 2 2 2 129
4 Słowacja Miroslav Konôpka 4 NS 3 4 – 4 78
5 Szwajcaria Mathias Beche 4 – – 4 – 4 48
6 Holandia Bent Viscaal – NS 3 – – – 30
Francja Tristan Vautier – – 3 – – –
7 Holandia Tijmen van der Helm 4 NS – 4 – – 30
8 Wielka Brytania Richard Bradley – – – – – 4 18

Trofeum endurance dla zespołów LMP2 Pro-Am[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Włochy #83 AF Corse 1 1 2 3 1 1 177
2 Portugalia #45 Algarve Pro Racing 3 2 1 1 3 3 154
3 Francja #35 Ultimate 2 3 4 2 2 2 129
4 Słowacja #44 ARC Bratislava 4 NS 3 4 – 4 78

LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

Trofeum endurance dla kierowców LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Stany Zjednoczone Ben Keating
Dania Marco Sørensen 		2 2 1 NS 1 4 141
2 Kanada Paul Dalla Lana
Wielka Brytania David Pittard
Dania Nicki Thiim 		1 3 2 8 5 5 118
3 Portugalia Henrique Chaves – 2 1 NS 1 4 113
4 Szwajcaria Rahel Frey 5 10 6 2 2 3 92
5 Dania Michelle Gatting
Belgia Sarah Bovy 		5 WYC 6 2 2 3 92
6 Niemcy Christian Ried
Wielka Brytania Sebastian Priaulx
Wielka Brytania Harry Tincknell 		4 1 8 1 NS 8 83
7 Włochy Matteo Cairoli
Dania Mikkel Pedersen
Szwajcaria Nicolas Leutwiler 		NS 5 NU 3 6 1 71
8 Szwajcaria Thomas Flohr
Włochy Francesco Castellacci 		9 4 5 9 4 7 58
9 Wielka Brytania Ben Barnicoat 3 NS NU 10 8 2 55
10 Wielka Brytania Michael Wainwright
Wielka Brytania Ben Barker
Włochy Riccardo Pera 		WYC 6 3 12 12 6 50
11 Nowa Zelandia Nick Cassidy 9 4 5 9 – 7 46
12 Stany Zjednoczone Fred Poordad 10 9 4 6 9 12 38
13 Belgia Jan Heylen – 9 4 6 9 12 36
14 Japonia Satoshi Hoshino
Wielka Brytania Charles Fagg
Japonia Tomonobu Fujii 		6 7 NU 11 3 10 35
15 Francja Florian Latorre 2 – – – – – 28
16 Wielka Brytania Ollie Milroy 3 NS NU 10 8 – 28
17 Finlandia Toni Vilander
Szwajcaria Christoph Ulrich
Wielka Brytania Simon Mann 		7 11 7 7 10 11 28
18 Stany Zjednoczone Gunnar Jeannette
Stany Zjednoczone Philip Hyett 		– – – – – 2 27
19 Włochy Claudio Schiavoni 8 8 NS 4 11 9 25
20 Włochy Giancarlo Fisichella
Włochy Matteo Cressoni 		8 8 – 4 11 9 25
21 Stany Zjednoczone Brendan Iribe 3 NS NU 10 – – 24
22 Stany Zjednoczone Maxwell Root – – 4 – – – 24
23 Francja Franck Dezoteux
Francja Pierre Ragues
Francja Gabriel Aubry 		NS 12 NU 5 7 13 16
24 Stany Zjednoczone Patrick Lindsey 10 9 – 6 9 12 14
25 Włochy Davide Rigon – – – – 4 – 12
26 Japonia Takeshi Kimura – – – – 8 – 4
27 Francja Julien Andlauer 10 – – – – – 2
28 Dania Christina Nielsen
Francja Doriane Pin 		– 10 – – – – 1
29 Włochy Alessandro Balzan
Francja Raffaele Giammaria 		– – NS – – – 0
Poz. Kierowca SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
Legenda
Oznaczenie Wyjaśnienie
Złoty Zwycięstwo
Srebrny 2. miejsce
Brązowy 3. miejsce
Zielony Miejsce punktowane
Niebieski Miejsce niepunktowane
Niesklasyfikowany (NS)
Różowy Nie ukończył (NU)
Czarny Zdyskwalifikowany (DK)
Wykluczony (WYK)
Biały Nie wystartował (NW)
Wyścig odwołany (OD)
Bez koloru Wycofany (WYC)
Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie Pole position

Trofeum endurance dla zespołów LMGTE Am[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty
1 Wielka Brytania #33 TF Sport 2 2 1 NS 1 4 141
2 Kanada #98 NorthWest AMR 1 3 2 8 5 5 118
3 Włochy #85 Iron Dames 5 10 6 2 2 3 93
4 Niemcy #77 Dempsey-Proton Racing 4 1 8 1 NS 8 83
5 Niemcy #46 Team Project 1 NS 5 NU 3 6 1 71
6 Włochy #54 AF Corse 9 4 5 9 4 7 58
7 Niemcy #56 Team Project 1 3 NS NU 10 8 2 55
8 Wielka Brytania #86 GR Racing WYC 6 3 12 12 6 50
9 Niemcy #88 Dempsey-Proton Racing 10 9 4 6 9 12 38
10 Japonia #777 D’Station Racing 6 7 NU 11 3 10 35
11 Włochy #21 AF Corse 7 11 7 7 10 11 28
12 Włochy #60 Iron Lynx 8 8 NS 4 11 9 25
13 Szwajcaria #71 Spirit of Race NS 12 NU 5 7 13 16
Poz. Zespół SEB
Stany Zjednoczone 		SPA
Belgia 		LMS
Francja 		MNZ
Włochy 		FUJ
Japonia 		BHR
Bahrajn 		Punkty

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pierwotnie załoga była zgłoszona przez G-Drive Racing[10]. Po rosyjskiej inwazji na Ukrainę zespół G-Drive nie zgodził się na spełnienie wymogów FIA wobec rosyjskich zespołów oraz kierowców i wycofał się z programów wyścigowych w WEC i ELMS[46]. Zespół Algarve Pro Racing, który miał wystawić auto w imieniu G-Drive, został dopuszczony do startów w sezonie na zasadzie zgłaszania się do każdego wyścigu[47].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Classes. fiawec.com. [dostęp 2022-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
  2. ↑ Daniel Lloyd: LMDh Cars Eligible for Pre-Homologation Entries This Year. sportscar365.com, 2022-03-19. [dostęp 2022-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-15)]. (ang.).
  3. ↑ Rachit Thukral: Porsche decides against early LMDh debut in Bahrain WEC. motorsport.com, 2022-09-07. [dostęp 2022-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-01)]. (ang.).
  4. ↑ Rachit Thukral: WEC drops GTE Pro class for 2023. autosport.com, 2022-06-10. [dostęp 2022-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-07)]. (ang.).
  5. ↑ Graham Goodwin: Current LMP2 Homologation Extended To End Of 2025. dailysportscar.com, 2022-11-10. [dostęp 2022-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-10)]. (ang.).
  6. ↑ WEC: 2022 calendar revealed. 2021-08-20. [dostęp 2021-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-20)]. (ang.).
  7. ↑ Hypercar. [dostęp 2021-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-29)]. (ang.).
  8. ↑ a b Graham Goodwin: Toyota Announces 2022 Sportscar Racing Activities. 2021-12-06. [dostęp 2021-12-08]. (ang.).
  9. ↑ John Dagys: Alpine to Continue With A480 LMP1 Car in 2022. 2021-10-29. [dostęp 2021-10-29]. (ang.).
  10. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac Rachel Cavers: FIA WEC reveals record-breaking grid ahead of tenth anniversary year. 2022-01-12. [dostęp 2022-01-12]. (ang.).
  11. ↑ Graham Goodwin: No Change For Alpine In 2022 Driver Squad. 2022-02-16. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  12. ↑ a b NOWY PEUGEOT 9X8 HYPERCAR – DESIGNED TO RACE. [dostęp 2021-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-29)]. (pol.).
  13. ↑ Davey Euwema: Magnussen Leaving Peugeot For F1 Return. 2022-03-09. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).
  14. ↑ a b Team Peugeot TotalEnergies unveils its driver line-ups at Le Mans. 2022-06-08. [dostęp 2022-06-08]. (ang.).
  15. ↑ Sam Smith: Muller Set for Peugeot Hypercar Debut in Bahrain. fiawec.com, 2022-10-17. [dostęp 2022-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-25)]. (ang.).
  16. ↑ Gary Watkins: Glickenhaus drivers named as Sebring WEC entry unveiled. 2022-02-01. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  17. ↑ a b c d 22022 FIA World Endurance Championship 1000 Miles of Sebring. motorsportstats.com. [dostęp 2022-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-11)]. (ang.).
  18. ↑ a b c d 2022 FIA World Endurance Championship Total Energies 6 Hours of Spa-Francorchamps. motorsportstats.com. [dostęp 2022-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-11)]. (ang.).
  19. ↑ a b c d 2022 FIA World Endurance Championship 24 Hours of Le Mans. motorsportstats.com. [dostęp 2022-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-14)]. (ang.).
  20. ↑ a b c d 2022 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Monza. motorsportstats.com. [dostęp 2022-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-25)]. (ang.).
  21. ↑ a b c d 2022 FIA World Endurance Championship 6 Hours of Fuji. motorsportstats.com. [dostęp 2022-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-25)]. (ang.).
  22. ↑ a b c d 2022 FIA World Endurance Championship 8 Hours of Bahrain. motorsportstats.com. [dostęp 2022-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-13)]. (ang.).
  23. ↑ Stephen Kilbey: Goodyear Selected As WEC & ELMS LMP2 Tyre Supplier. 2019-12-13. [dostęp 2021-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-17)]. (ang.).
  24. ↑ GK428 (4.2-litre). [dostęp 2021-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-28)]. (ang.).
  25. ↑ Daniel Lloyd: Ogier Secures LMP2 Drive with Richard Mille Racing. 2022-01-31. [dostęp 2022-01-31]. (ang.).
  26. ↑ Graham Goodwin: Chatin Set To Replace Ogier In Richard Mille Racing ORECA. 2022-06-23. [dostęp 2022-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-23)]. (ang.).
  27. ↑ Marshall Pruett: Penske to run WEC LMP2 entry ahead of Porsche LMDh program. 2021-10-22. [dostęp 2021-10-29]. (ang.).
  28. ↑ Daniel Lloyd: Iron Lynx, Prema Announce Joint LMP2 Program. 2021-09-01. [dostęp 2021-10-29]. (ang.).
  29. ↑ Graham Goodwin: Vector Sport Targeting WEC LMP2 Slot In 2022. 2021-11-29. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
  30. ↑ Graham Goodwin: Bourdais Signs For WEC LMP2 Hopefuls Vector Sport. 2022-01-10. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
  31. ↑ Graham Goodwin: Rockenfeller Supersubs For Sébastien Bourdais At Vector Sport For Sebring. 2022-02-14. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  32. ↑ Jamie Klein: Van der Zande to replace Muller for Fuji WEC round. 2022-08-16. [dostęp 2022-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-16)]. (ang.).
  33. ↑ Daniel Lloyd: United Expands to Two-Car Program; Albuquerque Re-Signs. 2021-08-26. [dostęp 2021-10-29]. (ang.).
  34. ↑ Daniel Lloyd: Hanson to Continue with United in LMP2 Next Season. 2021-09-07. [dostęp 2021-10-29]. (ang.).
  35. ↑ Graham Goodwin: Will Owen Returns To United Autosports For WEC and Rolex 24 Hours. 2021-12-01. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
  36. ↑ John Dagys: Pierson Signs with United for 2022; Youngest Le Mans Starter. 2021-08-17. [dostęp 2021-10-29]. (ang.).
  37. ↑ Graham Goodwin: Alex Lynn Completes United Autosports 2022 FIA WEC Squad. 2021-12-17. [dostęp 2022-01-07]. (ang.).
  38. ↑ Graham Goodwin: Paul di Resta Back With United Autosports For Asian Le Mans Series & WEC Sebring. 2022-01-31. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  39. ↑ a b Davey Euwema: Team WRT planning two-car WEC effort in 2022. 2021-11-16. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
  40. ↑ a b Graham Goodwin: Team WRT Confirm Two-Car FIA WEC LMP2 Campaign In 2022. 2022-01-11. [dostęp 2022-01-11]. (ang.).
  41. ↑ a b Graham Goodwin: Frijns And Rast Join Gelael In WRT LMP2 for 2022 FIA WEC. 2022-01-31. [dostęp 2022-01-31]. (ang.).
  42. ↑ a b Dries Vanthoor at the 24H of Zolder and 6H of Fuji. 2022-08-09. [dostęp 2022-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-13)]. (ang.).
  43. ↑ Graham Goodwin: Alex Brundle Commits To Multi-Year Deal With Inter Europol Competition. 2021-11-03. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  44. ↑ Graham Goodwin: Brundle Pulls Out Of FIA WEC Season Opener After Positive COVID Test. 2022-03-15. [dostęp 2022-03-19]. (ang.).
  45. ↑ a b Andy Stobart: Bapco 8 Hours of Bahrain Entry List Updated. fiawec.com, 2022-10-26. [dostęp 2022-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-26)]. (ang.).
  46. ↑ Gary Watkins: G-Drive withdraws from WEC, Le Mans over FIA’s Russia code of conduct. 2022-03-06. [dostęp 2022-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-05)]. (ang.).
  47. ↑ Graham Goodwin: Algarve Pro Racing Confirmed As ‘Full-season’ Race By Race WEC Entrants. 2022-03-09. [dostęp 2022-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-13)]. (ang.).
  48. ↑ Daniel Lloyd: Algarve Pro to Field Independent Sebring Entry with Thomas. 2022-03-09. [dostęp 2022-03-09]. (ang.).
  49. ↑ John Dagys: AF Corse Preparing Dual LMP2 Program for 2022. 2021-10-27. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  50. ↑ John Dagys: Nielsen, Rovera Confirmed in AF Corse LMP2 Effort. 2021-10-30. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  51. ↑ a b Graham Goodwin: Ferrari Promote Antonio Fuoco To Full-Season GTE Pro Role In FIA WEC. 2022-01-21. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
  52. ↑ Rachel Cavers: Corvette Racing confirms LMGTE Pro entry for 2022 FIA WEC. 2021-11-11. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  53. ↑ a b Porsche announces 2022 motorsport plans at annual Night of Champions. 2021-12-18. [dostęp 2021-12-21]. (ang.).
  54. ↑ Daniel Lloyd: Makowiecki Replaces COVID-Positive Lietz in No. 91 Porsche. 2022-07-08. [dostęp 2022-07-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-10)]. (ang.).
  55. ↑ Graham Goodwin: Toni Vilander Set To Return To FIA WEC In 2022 With Christoph Ulrich & Simon Mann. 2021-11-07. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  56. ↑ Graham Goodwin: Nick Cassidy Joins AF Corse For 2022 FIA WEC. 2022-01-22. [dostęp 2022-01-28]. (ang.).
  57. ↑ Graham Goodwin: TF Sport Confirm Ben Keating To Return For 2022 WEC. 2021-11-02. [dostęp 2021-11-11]. (ang.).
  58. ↑ Graham Goodwin: Sorensen & Latorre Join Ben Keating For Full FIA WEC Season In TF Sport Aston Martin. 2022-01-19. [dostęp 2022-01-22]. (ang.).
  59. ↑ Graham Goodwin: 2021 European GT4 Champ Charlie Fagg Joins D’Station For 2022 FIA WEC. 2022-02-08. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  60. ↑ Graham Goodwin: inception Racing Join 2022 FIA WEC With Team Project 1. 2022-01-31. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  61. ↑ Daniel Lloyd: Kimura Replaces Iribe in Team Project 1 Lineup for Fuji. sportscar365.com, 2022-09-07. [dostęp 2022-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-08)]. (ang.).
  62. ↑ a b IRON LYNX AND IRON DAMES ANNOUNCE 2022 CAMPAIGNS AND DRIVER LINE-UP. 2022-02-16. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).
  63. ↑ Graham Goodwin: Aubry Confirmed For Full FIA WEC Season In GTE Am. 2022-01-28. [dostęp 2022-01-31]. (ang.).
  64. ↑ Graham Goodwin: Harry Tincknell & Seb Priaulx Join Dempsey Proton For Full 2022 FIA WEC. 2022-02-25. [dostęp 2022-03-19]. (ang.).
  65. ↑ Daniel Lloyd: GR Racing Signs Pera to Porsche GTE-Am Crew. 2022-02-10. [dostęp 2022-02-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Sezony World Endurance Championship
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Endurance_Championship_2022&oldid=70403142”