Davide Rigon

Davide Rigon

Davide Rigon z trofeum w ręce
Państwo	Włochy
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1986 Thiene
Sukcesy
2005: Formuła Azzurra (mistrz) 2007: Euroseries 3000 (mistrz) 2007: Włoska Formuła 3000 (mistrz) 2008: Superleague Formula (mistrz) 2010: Superleague Formula (mistrz) 2014: Gulf 12 Hours (zwycięzca w klasie GT3) 2015: 24h Le Mans (drugie miejsce w klasie LMGTE Pro)
Strona internetowa

Davide Rigon podczas wyścigu Superleague Formula, na torze Donington Park, w 2008 roku

Davide Rigon (ur. 26 sierpnia 1986 roku w Thiene) – włoski kierowca wyścigowy.

Życiorys

Początki kariery

Davide karierę rozpoczął w roku 1998, od startów w kartingu. W 2003 roku przeszedł do wyścigów samochodów jednomiejscowych, debiutując w Niemieckiej Formule BMW. Punktując dwukrotnie, został sklasyfikowany na 17. miejscu. W tym samym roku brał udział we Włoskiej Formule Gloria W. Trophy. Sezon później ścigał się w głównym cyklu tej serii, ostatecznie zostając jej wicemistrzem. W roku 2005 sięgnął po tytuł mistrzowski w Formule Azzurra.

Formuła Renault

W 2004 roku Rigon sięgnął po tytuł wicemistrzowski w zimowej edycji Włoskiej Formuły Renault. W głównym cyklu wystartował w jednej rundzie, jednakże nie zdobył punktów. Rok później zajął 6. miejsce, z dorobkiem jednego zwycięstwa.

Formuła 3

W sezonie 2004 Włoch zadebiutował we Włoskiej Formule 3. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 11. pozycji. Dwa lata później Davide powrócił do serii. Reprezentując konkurencyjny zespół BVM Racing, zmagania zakończył na 2. miejscu w ogólnej punktacji (wygrał cztery wyścigi).

World Series by Renault

W roku 2005 Rigon wziął udział w dwóch rundach Formuły Renault 3.5, za sprawą włoskiej stajni Victory Engineering. Zdobywszy cztery punkty, rywalizację ukończył na 26. lokacie.

Euroseria 3000

W 2006 roku Davide zadebiutował w Euroserii 3000, biorąc udział w jednej eliminacji, na hiszpańskim obiekcie Circuit de Catalunya. W pierwszym wyścigu zajął szóste miejsce, w drugim natomiast stanął na podium, dojeżdżając na drugiej pozycji. Dorobek ośmiu punktów zapewnił mu 14. lokatę, w generalnej klasyfikacji.

W kolejnym sezonie (w ekipie Minardi by GP Racing), startując we wszystkich wyścigach, pewnie sięgnął po mistrzostwo. W ciągu szesnastu wyścigów, trzynastokrotnie stanął na podium, z czego pięć razy na najwyższym stopniu (czterokrotnie startował z pole position). We włoskiej edycji również okazał się najlepszy, odnotowując we wszystkich ośmiu wyścigach miejsca w pierwszej trójce (w tym trzykrotnie zwyciężył).

W roku 2007, zaliczył gościnny występ, na belgijskim torze Spa-Francorchamps. Do pierwszego wyścigu ruszał z pierwszego pola startowego. Wyścig zakończył jednak na drugim miejscu (niedzielne zmagania zostały odwołane). Uzyskane punkty pozwoliły Rigonowi zająć w klasyfikacji generalnej 15. pozycję.

Inne serie

W sezonie 2008 wystąpił w dwóch wyścigach Międzynarodowej Formuły Master. W ekipie ADM Motorsport, nie udało mu się jednak zdobyć punktów.

W tym samym roku wziął również udział w trzech wyścigach Włoskich Mistrzostw Superstars. Startując w zespole Ferlito Motors, zmagania zakończył na 6. miejscu (dwukrotnie stanął na podium). Oprócz tego wystartował w siedmiu wyścigach FIA GT, w klasie GT2. Wygrawszy jeden z nich, rywalizację ukończył na 8. lokacie.

Superleague Formula

W roku 2008 Włoch zadebiutował w nowo powstałej serii Superleague Formula. Reprezentując chiński klub Beijing Guo’an (ekipa Zakspeed), został historycznym mistrzem serialu. Stanął wówczas pięć razy na podium, z czego trzykrotnie na najwyższym stopniu.

W kolejnym podejściu wziął udział w pierwszych trzech rundach sezonu. Startując w ekipie Olympiakos SFP (zespół GU-Racing International), trzykrotnie sięgnął po punkty, z czego raz stanął na podium (drugie miejsce w drugim wyścigu, we Francji). W pozostałych rundach zastąpił go Argentyńczyk Esteban Guerrieri. Swoją postawą pomógł greckiemu klubowi zająć w klasyfikacji 5. miejsce.

W 2010 roku powrócił na pełny etat startów, podpisując kontrakt z belgijskim klubem R.S.C. Anderlecht (stajnia Azerti Motorsport). Włoch po raz drugi w karierze zdobył w niej tytuł mistrzowski, pokonując zaledwie dwoma punktami Brytyjczyka Craiga Dolby'ego. W ciągu sezonu, aż szesnastokrotnie mieścił się w pierwszej trójce, w tym czterokrotnie zwyciężał (poza tym trzykrotnie startował z pierwszego miejsca).

Seria GP2

W przerwie pomiędzy sezonem 2008 i 2009, Davide zadebiutował w Azjatyckiej Serii GP2, we włoskim zespole Trident Racing. W ostatnich trzech rundach zastąpił Hiszpana Adriána Vallésa. Po punkty sięgnął w ostatniej eliminacji, rozegranej na bahrajńskim obiekcie Sakhir. W pierwszym wyścigu został sklasyfikowany na siódmym miejscu, natomiast w niedzielnych zmaganiach był trzeci. Ostatecznie uzyskane punkty pozwoliły Rigonowi zająć 17. lokatę, w ogólnej punktacji.

W sezonie 2009 (również we włoskiej stajni), ścigał się w głównej edycji przedsionka Formuły 1. Wziąwszy udział w dziewięciu rundach (na niemieckim torze Nürburgring, z przyczyn finansowych, zastąpił go Wenezuelczyk Rodolfo González), dwukrotnie dojechał na punktowanym miejscu, zajmując ósme miejsce w pierwszym wyścigu, na Węgrzech oraz piąte w Belgii. Ostatecznie zmagania ukończył na 22. pozycji, w końcowej klasyfikacji.

Formuła 1

W 2005 roku pełnił funkcję kierowcy testowego włoskiego zespołu Formuły 1 – Minardi. Od 2012 jest kierowcą testowym Ferrari.

Wyniki

GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																				Punkty	Pozycja
2009	Trident Racing	ESP	ESP	MON	MON	TUR	TUR	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	VAL	VAL	BEL	BEL	ITA	ITA	POR	POR	3	22
		17	21†	9	7	10	8	16	20	–	–	8	NU	12	7	NU	5	9	8	14	9
2011	Scuderia Coloni	TUR	TUR	ESP	ESP	MON	MON	VAL	VAL	GBR	GBR	DEU	DEU	HUN	HUN	BEL	BEL	ITA	ITA			0	29
		10	NU	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–

Azjatycka Seria GP2

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach											Punkty	Pozycja
2008/2009	Trident Racing	CHN	CHN	ARE	BHR	BHR	QAT	QAT	MAL	MAL	BHR	BHR	6	17
		–	–	–	–	–	14	15	NU	13	7	3

Formuła Renault 3.5

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																	Punkty	Pozycja
2005	Victory Engineering	BEL	BEL	MON	VAL	VAL	FRA	FRA	BIL	BIL	DEU	DEU	GBR	GBR	PRT	PRT	ITA	ITA	4	26
		–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	16	10	8	14
2012	BVM-Target	ARA	ARA	MON	BEL	BEL	DEU	DEU	RUS	RUS	GBR	GBR	HUN	HUN	FRA	FRA	CAT	CAT	0	33
		–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	19	13	–	–

Podsumowanie

Sezon	Seria	Zespół	Wyścigi	Zwycięstwa	PP	NO	Podium	Punkty	Pozycja
2003	Formula Gloria W. Trophy			0	0	0	0
	Formuła BMW ADAC	Team Lauderbach Motorsport	20	0	0	0	0	14	17
2004	Formula Gloria								2
	Włoska Formuła Renault (zimowa seria)								2
	Włoska Formuła 3	W.R.C.	9	0	0	0	0	32	11
2005	Włoska Formuła Renault	BVM Minardi	14	1	0	0	3	113	6
	Formula Azzurra	Europa Corse							1
	Formuła Renault 3.5	Victory Engineering	4	0	0	0	0	4	26
	Formuła 1	Minardi F1 Team	Kierowca testowy
2006	Włoska Formuła 3	Corbetta Competizioni	16	4	2	6	10	111	2
	Euroseries 3000	Minardi by GP Racing	2	0	0	0	1	8	14
2007	Euroseries 3000	Minardi by GP Racing	16	5	4	6	13	108	1
	Włoska Formuła 3000		8	3	2	2	8	58	1
2008	Euroseries 3000	TP Formula	1	0	0	0	1	9	15
	Superstars Series	Ferlito Motors	3	0	0	0	1	32	6
	International Formula Master	ADM Motorsport	2	0	0	0	0	0	29
	FIA GT Championship (GT2)	BMS Scuderia Italia	1	0	0	0	1	33,5	12
	Superleague Formula	Beijing Guo’an	12	3	1	3	5	413	1
2008-09	Azjatycka seria GP2	Trident Racing	6	0	0	0	1	6	17
2009	Superleague Formula	Olympiacos CFP	6	0	1	0	1	300	6
	Seria GP2	Trident Racing	18	0	0	0	0	3	22
2010	Superleague Formula	R.S.C. Anderlecht	30	5	3	3	16	699	1
2011	Seria GP2	Scuderia Coloni	2	0	0	0	0	0	29
2012	Formuła Renault 3.5	BVM Target	2	0	0	0	0	0	33
	Formuła 1	Scuderia Ferrari	Kierowca testowy
2013	Formuła 1	Scuderia Ferrari	Kierowca testowy

Bibliografia

• Davide Rigon

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona kierowcy