Kamui Kobayashi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamui Kobayashi
Ilustracja
Kamui Kobayashi podczas Grand Prix Malezji (2010)
Państwo

 Japonia

Data i miejsce urodzenia

13 września 1986
Amagasaki

Sukcesy

2005: Włoska Formuła Renault 2.0 (mistrz)
2005: Europejski Puchar Formuły Renault 2.0 (mistrz)
2008/2009: Azjatycka GP2 (mistrz)

Strona internetowa

Kamui Kobayashi (jap. 小林可夢偉 Kobayashi Kamui; ur. 13 września 1986 w Amagasaki)japoński kierowca wyścigowy, startujący w wyścigach Formuły 1, w trakcie których raz zdobył pozycję na podium (3. miejsce w Grand Prix Japonii 2012) i raz ustanowił najszybsze okrążenie podczas wyścigu (Grand Prix Chin 2012).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery[edytuj | edytuj kod]

Kobayashi karierę rozpoczął, jak większość kierowców, od kartingu w 1996 roku. Dzięki kilku sukcesom w tej kategorii, został przyjęty do programu rozwoju młodych kierowców Toyoty. Pod okiem japońskiego producenta rozpoczął starty w Niemieckiej i Włoskiej Formule Renault. O ile w Niemczech nie osiągnął żadnych sukcesów, o tyle we Włoszech zdołał trzykrotnie zdobyć pole position oraz wygrać dwa wyścigi. W ostatecznym rozrachunku ukończył je odpowiednio na szesnastej i siódmej pozycji w klasyfikacji końcowej. Drugi sezon startów, jako profesjonalnego kierowcy, był już wielkim pasmem sukcesów Japończyka. Oprócz tytułu we Włoskiej Formule Renault, wygrał również bardziej prestiżowy, europejski odpowiednik tej serii.

Mistrzowski sezpół ASM Formule 3 z Formuły 3 Euroseries zaangażował go w swoim zespole. W pierwszym roku startów zajął ósmą pozycję w klasyfikacji końcowej zdobywając 34 punktów. W drugim reprezentował już główny zespół tej ekipy. Zdobywszy 59 punktów (wygrał również jedną sesję kwalifikacyjną i wyścig), zajął ostatecznie czwartą lokatę na koniec sezonu. Mimo to słabo wypadł na tle swojego kolegi z teamu, Romaina Grosjeana, który wywalczył tytuł oraz Nico Hülkenberga, reprezentującego barwy drugorzędnego zespołu ASM.

GP2[edytuj | edytuj kod]

Kamui Kobayashi na torze Nürburgring podczas rundy Serii GP2 (2009)

W sezonie 2008 był już kierowcą testowym ekipy Toyota, startującej w Formule 1. Poza tym brał udział również w serii GP2 – w ekipie DAMS. Starty w bezpośrednim zapleczu F1 rozpoczął jednak od nowo powstałej azjatyckiej serii GP2, odbywającej się w przerwie zimowej. Start w niej z pewnością mógł zaliczyć do udanych m.in. za sprawą dwóch wygranych wyścigów, co na krótki sezon było dużym osiągnięciem. Ostatecznie nową serię ukończył na szóstej pozycji, z dorobkiem 22 punktów. Mimo dobrych wyników w zimowej serii, w głównym GP2 było już przeciętnie. Pomimo dobrego początku (ósme i pierwsze miejsce w pierwszej rundzie na torze w Hiszpanii), Japończykowi szło coraz gorzej i w konsekwencji okazał się gorszym nawet od swojego kolegi z zespołu, którego pokonał uprzednio w zimowym cyklu. Dziesięć punktów dało mu szesnaste miejsce w klasyfikacji generalnej.

Na przełomie lat 2008/2009 Kobayashi ponownie wystartował w zimowej GP2. Według ekspertów, był murowanym faworytem do tytułu z racji świetnych wyników na testach oraz odejściu większości kierowców z czołówki głównej serii[potrzebny przypis]. Wszystkie spekulacje okazały się trafne. Japończyk od początku prowadził w mistrzostwach, ostatecznie kończąc serię z tytułem mistrzowskim, z dużą przewagą nad swoim kolegą z zespołu. W sezonowej edycji Kobayashi znowu sobie nie poradził, potwierdzając tym samym słabą dyspozycję na europejskich torach (tylko raz stanął na podium, co miało miejsce na ulewnym torze Nürburgring). Ostatecznie suma trzynastu punktów dała mu ponownie szesnastą pozycję w klasyfikacji generalnej, w porównaniu z dziewiątą partnera, Jérôme d’Ambrosio.

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Kamui Kobayashi podczas Grand Prix Abu Zabi (2009)
Kamui Kobayashi podczas Grand Prix Malezji (2010)

2009: Toyota[edytuj | edytuj kod]

Kamui Kobayashi podczas Grand Prix Japonii 2009 wziął udział w piątkowych treningach, zastępując przeziębionego Timo Glocka[1]. W dwóch kolejnych wyścigach, Grand Prix Brazylii i kończącym sezon Grand Prix Abu Zabi Kobayashi został przez Toyotę wyznaczony na zastępcę kontuzjowanego Glocka[2][3]. W finałowym wyścigu, który ukończył na szóstej pozycji, zdobył swoje pierwsze punkty w Formule 1, a sezon 2009 ukończył na osiemnastym miejscu w klasyfikacji generalnej.

Po zakończeniu sezonu 2009, był wiązany z posadą w Toyocie w sezonie 2010, ale spekulacje zakończyło wycofanie się zespołu. Japończycy zdecydowali się jednak wesprzeć Kobayashiego w poszukiwaniach miejsca w innych ekipach[4]. Ostatecznie 17 grudnia został potwierdzony jako jeden z kierowców Saubera[5].

2010–2013: Sauber[edytuj | edytuj kod]

Na początku sezonu 2010 Kobayashi nie był w stanie punktować w wyścigach, nawet po wejściu do Q3 (w Malezji, w Hiszpanii), a dopiero w Turcji zdołał zdobyć punkt. W GP Europy po wypadku Webbera i Kovalainena i wyjeździe Safety Car'a na tor aż do 53 okrążenia utrzymywał się na 3 pozycji, za prowadzącym Vettelem i Hamiltonem, i utrzymywał ich tempo. Po zjeździe do boksu po opony znalazł się na dziewiątej pozycji, i przed końcem wyścigu wyprzedził Alonso i Buemiego. W taki sposób znalazł się na 7 pozycji i na tej pozycji ukończył wyścig. Także jego partner z zesopłu Pedro de la Rosa ukończył wyścig w punktach (10 pozycja), ale po nałożeniu kary za przewinienie w czasie neutralizacji przesunął się na niepunktowaną 12 pozycję. Był to najlepszy wyścig Kobayashiego w tym sezonie.

27 marca 2011, do wyścigu Grand Prix Australii inaugurującym sezon 2011 startował z 9 miejsca, które uzyskał poprzedniego dnia w kwalifikacjach. Po zakończeniu wyścigu sędziowie podjęli decyzję o dyskwalifikacji Kobayashiego. Powodem był negatywny wynik kontroli technicznej bolidu po wyścigu[6].

Był to jeden z lepszych sezonów w karierze Japończyka. Za sprawą zakazu stosowania tzw. dmuchanego dyfuzora, konstrukcja bolidu C31 była bardzo szybka. Zostało to potwierdzone w Chinach, gdzie zdobył pierwsze najszybsze okrążenie podczas wyścigu. Później, podczas GP Japonii, zdobył swoje pierwsze podium, zajmując trzecie miejsce (za Vettelem i Massą). Sezon zakończył na 12. miejscu z dorobkiem 60 pkt.

Po sezonie 2012 Kobayashi nie znalazł miejsca w stawce na rok 2013, głównie za sprawą braku sponsora oraz zatrudnienia przez zespół Saubera innych kierowców.

2014: Caterham[edytuj | edytuj kod]

Zespół Caterham potwierdził, że w sezonie 2014 Kobayashi będzie jeździł wraz z Marcusem Ericssonem[7]. Jazda w tymże zespole oznaczała możliwość walki jedynie z kierowcami Marussi oraz ze swoim partnerem zespołowym - Marcusem Ericssonem. Mimo największego doświadczenia spośród całej czwórki, w klasyfikacji generalnej okazał się najgorszy. Stało się to głównie za sprawą trzynastej pozycji w wyścigu o Grand Prix Monako, w którym dzięki dużej liczbie niesklasyfikowanych kierowców, kierowcy dwóch Marussi i Caterhama mogli osiągnąć najwyższe pozycji w sezonie. Ze względu na mniejszy wkład jego sponsorów w budżet zespołu, był zmuszany do wielokrotnego udostępniania swojego bolidu kierowcom testowym. W wyścigu o Grand Prix Belgii został nawet zastąpiony przez André Lotterera. W klasyfikacji generalnej został sklasyfikowany na 22 pozycji.

Opinie[edytuj | edytuj kod]

W 2012 roku Alan Jones stwierdził, że Kamui Kobayashi jest najlepszym japońskim kierowcą w Formule 1[8].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Stan: 23 listopada 2014

Formuła 1[edytuj | edytuj kod]

Sezon Zespół Samochód Pozycje startowe / w wyścigach
Silnik 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21
2009 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Turcja Wielka Brytania Niemcy Węgry Unia Europejska Belgia Włochy Singapur Japonia Brazylia
Japonia Panasonic Toyota Racing Japonia Toyota
TF109
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 11 12
Japonia Toyota
RVX-09 2,4l V8
995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 995- 09 06
2010 Bahrajn Australia Malezja Hiszpania Monako Turcja Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Brazylia
Szwajcaria BMW Sauber F1 Team Szwajcaria BMW Sauber
C29
16 16 09 15 10 16 10 18 18 12 12 23 19 PIT 10 14 12 12 12
Włochy Ferrari
056 2,4l V8
989NU 989NU 989NU 989NU 12 989NU 10 989NU 07 06 11 09 08 989NU 989NU 07 08 10 14
2011 Australia Malezja Turcja Hiszpania Monako Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Indie Brazylia
Szwajcaria Sauber F1 Team Szwajcaria Sauber
C30
09 10 13 24 14 13 13 14 08 17 13 12 17 17 07 14 18 16 16
Włochy Ferrari
056 2,4l V8
991DK 07 10 10 10 05 07 16 989NU 09 11 12 989NU 14 13 15 989NU 10 09
2012 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Unia Europejska Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Korea Południowa Indie Stany Zjednoczone Brazylia
Szwajcaria Sauber F1 Team Szwajcaria Sauber
C31
13 17 03 12 09 11 11 07 17 12 15 02 09 18 03 13 17 15 16 15
Włochy Ferrari
056 2,4l V8
06 989NU 10 13 05 989NU 09 989NU 11 04 18 13 09 13 03 989NU 14 06 14 09
2014 Australia Malezja Bahrajn Hiszpania Monako Kanada Austria Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Singapur Japonia Rosja Stany Zjednoczone Brazylia
Malezja Caterham F1 Team Malezja Caterham
CT05
14 20 18 18 20 21 20 20 21 20 18 995- 19 20 21 19 995- 995- 17
Francja Renault
Energy F1-2014 1.6T V6
989NU 13 15 18 989NU 13 989NU 16 15 16 989NU 995- 17 992NW 17 989NU 995- 995- 989NU

Seria GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2008 DAMS Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Monako
MON
Monako
MON
Francja
FRA
Francja
FRA
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
10 16
8 1 NU 9 NU 18 NU 9 NU 7 NU 18 11 8 NU 6 9 14 NU 13
2009 DAMS Hiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Monako
MON
Monako
MON
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
Portugalia
POR
Portugalia
POR
13 16
8 5 NU 12 NU NS NU 17 9 3 13 8 8 11 7 11 17 17† 6 19

Azjatycka Seria GP2[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2008 DAMS Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Indonezja
IDN
Indonezja
IDN
Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
22 6
13 NU NU 15 5 1 3 1 20 14
2008/2009 DAMS
CHN

CHN
Zjednoczone Emiraty Arabskie
ARE
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
Katar
QAT
Katar
QAT
Malezja
MAL
Malezja
MAL
Bahrajn
BHR
Bahrajn
BHR
56 1
2 NU 1 1 6 4 18 2 7 4 5

Formuła E[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2017/2018 MS&AD Andretti Formula E Hongkong Maroko Chile Meksyk Urugwaj Włochy Francja Niemcy Szwajcaria Stany Zjednoczone 0 24
15 17

Super Formula[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2015 Kygnus Sunoco Team LeMans SZU OKA FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 20 6
9 2 10 17 3 6 3 9
2016 Sunoco Team LeMans SZU OKA FUJ MOT OKA OKA SUG SZU SZU 1 17
16 18 10 9 18 17 17 9 7
2017 KCMG SZU OKA OKA FUJ MOT AUT SUG SZU SZU 16,5 7
9 4 5 15 2 7 7 OD OD
2018 carrozzeria Team KCMG SZU AUT SUG FUJ MOT OKA SZU 11 10
10 OD 6 12 2 13
2019 carrozzeria Team KCMG SZU AUT SUG FUJ MOT OKA SZU 19 6
9 10 2 6 2 18 12
2020 carrozzeria Team KCMG MOT OKA SUG AUT SZU SZU FUJ 8 16
14 14 4 15 11
2021 carrozzeria Team KCMG FUJ SZU AUT SUG MOT MOT SZU 1 20
10
2022 KCMG FUJ FUJ SZU AUT SUG FUJ MOT MOT SZU SZU 9 17
18 9 5 NU 17 14 14 17 18 10

* – Sezon w trakcie.
‡ - Przyznano połowę punktów, gdyż zostało przejechane mniej niż 75% wyścigu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Toyota's Kobayashi to fill in for unwell Glock in practice. formula1.com, 2009-10-02. [dostęp 2009-10-02]. (ang.).
  2. Michał Roszczyn: Kobayashi zastąpi Glocka w GP Brazylii. f1wm.pl, 2009-10-11. [dostęp 2009-11-18]. (pol.).
  3. Marek Roczniak: Kobayashi wystartuje także w GP Abu Zabi. f1wm.pl, 2009-10-27. [dostęp 2009-11-18]. (pol.).
  4. Łukasz Godula: Toyota nie komentuje plotek o chęci sprzedaży projektu bolidu. f1wm.pl, 2009-11-14. [dostęp 2009-11-14]. (pol.).
  5. Marek Roczniak: Kobayashi kierowcą Saubera w sezonie 2010. f1wm.pl, 2009-12-17. [dostęp 2009-12-18]. (pol.).
  6. Marek Roczniak: Kierowcy Saubera zdyskwalifikowani. f1wm.pl. [dostęp 2011-04-09]. (pol.).
  7. F1 > Kobayashi i Ericsson kierowcami Caterhama w sezonie 2014 :: Wyprzedź Mnie!, f1wm.pl [dostęp 2017-11-24] (pol.).
  8. Mateusz Misza: F1zone.pl - Kobayashi najlepszym japońskim kierowcą F1. F1zone.pl, 2012-12-14. [dostęp 2012-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-16)]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]