Przejdź do zawartości

Władimir Kriuczkow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Kriuczkow
Владимир Крючков
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Władimir Aleksandrowicz Kriuczkow

Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1924
Carycyn

Data i miejsce śmierci

23 listopada 2007
Moskwa

Przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego Związku Radzieckiego
Okres

od 1988
do 1991

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego

Poprzednik

Wiktor Czebrikow

Następca

Wadim Bakatin

Odznaczenia
Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Medal „Za nienaganną służbę” I Klasy (ZSRR)

Władimir Aleksandrowicz Kriuczkow, ros. Владимир Александрович Крючков (ur. 29 lutego 1924 w Carycynie, zm. 23 listopada 2007 w Moskwie) – generał armii, polityk radziecki, funkcjonariusz radzieckich służb specjalnych KGB ZSRR, m.in. w latach 1974–1988 szef I Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (wywiad zagraniczny), następnie w latach 1988–1991 Przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej do 1943 pracował w zakładach zbrojeniowych, następnie przez rok kierował organizacją młodzieżową w wydziale budowlano-montażowym, a przez kolejny był pierwszym sekretarzem komitetu rejonowego Komsomołu w Wołgogradzie.

Od 1946 do 1947 pracował jako śledczy w prokuraturze rejonowej, następnie – do 1950 – był prokuratorem wydziału śledczego Wołgogradzkiej Prokuratury Okręgowej.

W 1949 ukończył Wszechzwiązkowy Zaoczny Instytut Prawa.

Do 1951 był prokuratorem rejonowym w Wołgogradzie, następnie do 1954 studiował w Wyższej Szkole Dyplomatycznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR.

W latach 1954–1959 był dyplomatą na Węgrzech. Po powrocie do ZSRR do 1967 był pracownikiem partyjnym – referentem, kierownikiem sektora, pomocnikiem sekretarza KC KPZR.

Od 1967 do 1971 był zastępcą Przewodniczącego KGB, szefem sekretariatu KGB; następnie do 1974 – pierwszym zastępcą szefa I Zarządu Głównego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR (wywiadu).

Od 1974 do 1988 kierował wywiadem zagranicznym; od 1978 był jednocześnie zastępcą przewodniczącego KGB. Od 1986 był członkiem KC KPZR.

Od 11 października 1988 do 21 sierpnia 1991 kierował KGB; od 1989 do 1991 był członkiem Biura Politycznego KC KPZR.

W związku z wydarzeniami sierpniowymi 1991 był aresztowany i osadzony w więzieniu „Matrosskaja tiszina”. Później amnestionowany. Zmarł 23 listopada 2007 roku jako emerytowany generał armii.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]