Przejdź do zawartości

York Höller

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
York Höller
Imię i nazwisko

York Georg Höller

Data i miejsce urodzenia

11 stycznia 1944
Leverkusen

Pochodzenie

niemieckie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Kawaler Orderu Sztuki i Literatury (Francja)
Strona internetowa

York Georg Höller[1] (ur. 11 stycznia 1944 w Leverkusen[1][2][3]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Hochschule für Musik w Kolonii (1967), gdzie jego nauczycielami byli Bernd Alois Zimmermann i Herbert Eimert (kompozycja) oraz Alfons Kontarsky (fortepian)[1][2][3]. W 1965 roku uczestniczył w Międzynarodowych Letnich Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie, gdzie uczęszczał na zajęcia z analizy muzycznej prowadzone przez Pierre’a Bouleza[1][2]. Od 1969 do 1971 roku wykładał teorię muzyki w Staatliches Pädagogisches Fachinstitut w Leverkusen[2]. W latach 1971–1972 był pracownikiem studia elektronicznego Westdeutscher Rundfunk w Kolonii[1]. Od 1974 do 1975 roku przebywał w Cité internationale des arts w Paryżu[1]. W latach 1976–1989 wykładał teorię muzyki i analizę muzyczną w kolońskiej Hochschule für Musik[1]. Od 1984 do 1985 roku przebywał na stypendium w Villa Massimo w Rzymie[1]. W 1990 roku zastąpił Karlheinza Stockhausena na stanowisku kierownika studia elektronicznego Westdeutscher Rundfunk[1][2].

Jego utwór Antiphon na kwartet smyczkowy został wykonany podczas otwarcia Centre Georges Pompidou w Paryżu (1977)[1]. Laureat nagrody Międzynarodowego Forum Kompozytorów UNESCO za II Koncert fortepianowy (1987)[1]. W 1986 roku odznaczony został kawalerią francuskiego Orderu Sztuki i Literatury[1].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1])

Utwory orkiestrowe

  • Topic (1967)
  • 2 koncerty fortepianowe (I 1970 zrewid. 1983–1984, II „Pensées” z live electronics 1992–1993)
  • Chroma na orkiestrę, organy i live electronics (1972–1974)
  • Arcus na orkiestrę kameralną i taśmę (1978)
  • Mythos na orkiestrę kameralną i taśmę (1979)
  • Umbra na orkiestrę i taśmę (1979–1980)
  • Résonance na orkiestrę i dźwięki generowane komputerowo z taśmy (1981)
  • Schwarze Halbinseln na orkiestrę i taśmę (1982)
  • Magische Klanggestalt (1984)
  • Improvisation sur le nom de Pierre Boulez na 16 instrumentów (1984–1985)
  • Fanal na trąbkę i orkiestrę (1989–1990)
  • Pensées na fortepian, orkiestrę i dźwięki elektroniczne (1990–1991)
  • Aura (1991–1992)
  • Gegenklänge (1996)
  • Widerspiel na 2 fortepiany i orkiestrę (1997–1998)

Utwory kameralne

  • Drei Stücke na kwartet smyczkowy (1966)
  • Sonata na wiolonczelę solo (1968–1969)
  • Epitaph (für Jan Palach) na skrzypce i fortepian (1969)
  • Tangens na wiolonczelę, gitarę elektryczną, organy elektryczne lub fortepian i 2 syntezatory (1973)
  • Klanggitter na wiolonczelę, fortepian, syntezator i taśmę (1975–1976)
  • 2 kwartety smyczkowe (I „Antiphon” z taśmą 1976–1977, II 1997)
  • Moments musicaux na flet i fortepian (1979)
  • Pas de trois na skrzypce, wiolonczelę i kontrabas (1982)
  • Pas de deux na wiolonczelę i fortepian (1993)
  • Tagträume na trio fortepianowe (1994)

Utwory fortepianowe

  • Fünf Klavierstücke (1964)
  • Diaphonie: Hommage à Béla Bartók na 2 fortepiany (1965 zrewid. 1974)
  • 2 sonaty (I „Sonate informelle” 1968, II „Hommage à Franz Liszt” 1987)
  • Partita na 2 fortepiany (1995–1996)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Herr, es ist Zeit na sopran i 8 instrumentów (1966)
  • Traumspiel na sopran, orkiestrę i taśmę (1983)

Utwory elektroniczne

  • Horizont (1972)

Opery

  • Der Meister und Margarita (1984–1989, wyst. Paryż 1989)
  • Caligula (1992)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1591. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 389. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 368. ISBN 978-83-01-13410-5.