
Zieliniec (Poznań)
Część Poznania | |
Młyn nad Cybiną przy ul. Sośnickiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica |
Osiedle Antoninek-Zieliniec-Kobylepole |
W granicach Poznania |
1 stycznia 1951[1] |
SIMC |
0970201 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
Tablice rejestracyjne |
PO |
Położenie na mapie Poznania ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
![]() | |
Portal ![]() |
Zieliniec - część miasta Poznania położona na terenie osiedla administracyjnego Antoninek-Zieliniec-Kobylepole, na północ od Antoninka. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Jeziora Swarzędzkiego, około 2 km od Swarzędza.
Włączony do miasta 1 stycznia 1951. Uprzednio był osiedlem w gromadzie Nowa Wieś, w gminie Swarzędz[2].
W latach 1954–1990 Zieliniec należał do dzielnicy Nowe Miasto.
Etymologia nazwy[edytuj | edytuj kod]
Nazwa "Zieliniec" najprawdopodobniej stanowi gwarowe spłaszczenie nazwy "Zieleniec", które w lokalnej gwarze oznaczało łąkę[3]. Inni badacze twierdzą, że nazwa ta może pochodzić od posiadaczy majątku we wsi - rodziny Zielińskich[4].
Zabudowa[edytuj | edytuj kod]
Zieliniec praktycznie w całości zabudowany jest przez domy jednorodzinne z ogrodami. Przy ul. Sośnickiej stoi dawny młyn wodny na Cybinie, potem przerobiony na elektryczny. Brak tu większej infrastruktury handlowej. Architekturę sakralną reprezentuje kościół Matki Bożej Różańcowej.
Leśniczówka[edytuj | edytuj kod]
Na terenie Zielińca w pobliżu zachodniego brzegu jeziora Swarzędzkiego znajduje się leśniczówka. Siedziba jednego z pięciu poznańskich leśnictw miejskich[5]. W sąsiedztwie przebiega Piastowski Trakt Rowerowy.
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Częścią Zielińca jest głęboko wcięta dolina bezimiennego prawego dopływu Cybiny (na tym odcinku Jeziora Swarzędzkiego), znajdująca się w lesie, na północ od ul. Grodnickiej. Duże różnice wysokości względnej występujące na tym obszarze powodują, że jest ona punktem widokowym.
W połowie lat 60. XX wieku odnotowano na terenie Zielińca występowanie motyla pelosia obtusa (myszenica). Był on w Europie znany z niewielu stanowisk, m.in. przez II wojną z Brodów koło Lwowa[6].
Toponimia[edytuj | edytuj kod]
Nazwy ulic na terenie Zielińca wywodzą się przede wszystkim z dwóch grup toponimicznych:
- miejscowości i obiekty geograficzne z terenu Pomorza Zachodniego i Przedpomorza - np. Rugijska, Uznamska, Kamieńska lub Arkońska,
- pojęcia związane z lasem - np. Darniowa, Podleśna, czy Leśna,
- nazwy ptaków - np. Rybitwy, Mewy, Kormorana.
Komunikacja[edytuj | edytuj kod]
Przez Zieliniec przebiega towarowa linia kolejowa Zieliniec - Kiekrz (północna obwodnica kolejowa). Docierają tutaj autobusy MPK Poznań linii 166 oraz 223 (linia nocna), a także linia 490 obsługiwana przez SPK Swarzędz.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz.U. 1950 nr 48 poz. 436
- ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 października 1950 r. w sprawie zmiany granic miast: Poznania, Gniezna, Torunia i Zawiercia. (Dz.U. z 1950 r. nr 48, poz. 436)
- ↑ Kobza A., Dzieje wsi okolic Swarzedza. Szkice i materiały do historii powiatu poznańskiego, Swarzędz 2018, s. 592.
- ↑ Kobza A., Dzieje wsi okolic Swarzedza. Szkice i materiały do historii powiatu poznańskiego, Swarzędz 2018, s. 593.
- ↑ Zarząd Zieleni Miejskiej. [dostęp 2010-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-21)].
- ↑ praca zbiorowa, Przegląd wielkopolskich zabytków przyrody, PiWRL, Poznań, 1966, s. 301
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kobza A., Dzieje wsi okolic Swarzedza. Szkice i materiały do historii powiatu poznańskiego, Swarzędz 2018, s. 592-605.
- Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 169, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412 .
- Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2008, ISBN 978-83-7445-018-8.