Franowo
| Część miasta Poznania | |
 Ulica Klenowska (stara zabudowa) i tabliczka dawnego wzoru z nazwą ulicy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| W granicach Poznania |
od 1942 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
| Tablice rejestracyjne |
PO, PY (motocykle) |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52,376317°N 16,984834°E/52,376317 16,984834 | |
Portal  Polska
| |
Franowo – część Poznania, położona na obszarze dwóch jednostkek pomocniczych: Osiedle Chartowo i Osiedle Antoninek-Zieliniec-Kobylepole.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Franowo zostało włączone w granice Poznania w czasie okupacji hitlerowskiej – w 1942. Wtedy wybudowano tu od podstaw kolejową stację rozrządową (patrz: Komunikacja).
Charakter[edytuj | edytuj kod]
Obecnie ze starszych zabudowań pozostało małe osiedle domów jednorodzinnych, sąsiadujące z Wielkopolską Gildią Rolno-Ogrodniczą. Cieki wodne przepływające niegdyś przez teren Franowa – Piaśnica i Żegrzynka – zostały skanalizowane (głównie przy budowie ul. Krzywoustego oraz dalszej zabudowy przemysłowo-handlowej).
W 1980 uruchomiono na Franowie (przy ulicy Szwajcarskiej) duży browar, należący obecnie do Kompanii Piwowarskiej. W latach 90. XX wieku oraz od 2000 r. rozwinął się poważny ośrodek handlowy tej części miasta – powstało wiele sklepów wielkopowierzchniowych, takich jak: IKEA, centrum M1 oraz Franowo Park.
Transport[edytuj | edytuj kod]
Transport miejski[edytuj | edytuj kod]
Franowo posiada komunikację autobusową z centrum miasta – znajdują się tutaj pętle dla linii autobusowych i tramwajowych obsługiwanych na zlecenie Zarządu Transportu Miejskiego. Na terenie Franowa znajduje się także zajezdnia tramwajowa.
- linie autobusowe
- dzienne[1]
- 154 Franowo ↔ Spławie[a]
- 166 Rondo Rataje ↔ Zieliniec
- 181 Rondo Rataje ↔ Krzywoustego
- 184 Rondo Rataje ↔ Termy Maltańskie[b]
- 425 Franowo ↔ Zalasewo/Planetarna Szkoła[c]
- 511 Franowo ↔ Kamionki/Klonowa
- 512 Borówiec/Szkoła[d] ↔ Franowo
- nocne[1]
- 218 os. Sobieskiego ↔ Franowo
- 222 Port Lotniczy Ławica ↔ Mogileńska
- dzienne[1]
Transport kolejowy[edytuj | edytuj kod]
Istnieje również stacja kolejowa Poznań Franowo, będąca główną stacją towarową Poznania. Została ona zbudowana podczas II wojny światowej przez Niemców. Rozbudowano ją po wojnie i od tego czasu należała zawsze do najbardziej obciążonych na polskiej sieci kolejowej. Połączona systemem łącznic pozwala na prowadzenie ruchu towarowego z pominięciem stacji Poznań Główny. W przyszłości, w ramach Poznańskiej Kolei Metropolitalnej, planowane jest stworzenie przystanku Poznań Franowo dla pociągów pasażerskich[2].
Galeria zdjęć[edytuj | edytuj kod]
Wielkopolska Gildia Rolno-Ogrodnicza na Franowie
Charakterystyczna wieża ciśnień i pętla linii autobusowej 92
Tereny stacji i górki rozrządowej Franowo, i dzisiejszego browaru Lecha oraz Centrum M1. Widoczny również fort IIa Twierdzy Poznań i przebieg drogi krajowej nr 11. Zdjęcie satelitarne z 1965 r.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu: Mapa sieci połączeń ZTM Poznań. ztm.poznan.pl, 2020-01-13. [dostęp 2020-01-13]. (pol. • ang.).
- ↑ Janusz Ludwiczak: Pociągiem mamy dojechać w kilka minut na Franowo i Morasko. Będzie „Stacja Hetmańska”?. lazarz.pl, 2018-08-04. [dostęp 2020-01-14]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz, Poznań od A do Z, Poznań: KAW, 1986, s. 39, ISBN 83-03-01260-6, OCLC 835895412.
- Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5.
