85 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
85 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Rozformowanie

1967

Tradycje
Kontynuacja

18 Samodzielny Pułk Artylerii OPK im. Powstańców Śląskich

Organizacja
Dyslokacja

Bytom

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

Podległość

13 Dywizja Artylerii Obrony Przeciwlotniczej

37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939

85 Pułk Artylerii Obrony Przeciwlotniczej – oddział przeciwlotniczy ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sformowany jako pułk przeciwlotniczy małego kalibru na podstawie rozkazu MON 0043/Org 17 maja 1951. Wchodził początkowo w skład 7 Korpusu Artylerii Obrony Przeciwlotniczej, a następnie 13 DAPlot. Stacjonował w garnizonie Bytom[1]. W 1967 przemianowany na 18 Samodzielny Pułk Artylerii OPK im. Powstańców Śląskich.

Skład organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

Dowództwo i sztab[2]

  • pluton dowodzenia
  • bateria szkolna
  • 4 baterie artylerii przeciwlotniczej
    • drużyna dowodzenia
    • 3 plutony ogniowe

Razem w pułku:

  • 459 żołnierzy; 26 armat plot 37 mm wz 39; 16 dalmierzy

Dowódcy pułku[edytuj | edytuj kod]

  • mjr Stefan Kolouszek
  • mjr Tadeusz Kempf
  • mjr Krystian Hille
  • mjr Michał Zakrzewski
  • mjr Stefan Wegeman
  • ppłk Jan Łazarczyk
  • ppłk Jerzy Putowski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 430.
  2. Organizacja z 1952

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.