7 Korpus Artylerii Obrony Przeciwlotniczej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
7 Korpus Artylerii Obrony Przeciwlotniczej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1951

Dowódcy
Pierwszy

gen. bryg. Michaił Bondarenko

Ostatni

gen. bryg. Michaił Bondarenko

Organizacja
Dyslokacja

Bytom

Rodzaj wojsk

Wojska obrony przeciwlotniczej

7 Korpus Artylerii Obrony Przeciwlotniczej (7 KA OPL) – wyższy związek taktyczny artylerii przeciwlotniczej ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie dowództwa korpusu rozpoczęto w marcu 1951 w Bytomiu na terenie OW Kraków. W maju zaś przystąpiono do organizacji poszczególnych pułków. W skład korpusu wchodziło siedem pułków artylerii OPL, w tym dwa pułki małego kalibru (85 i 99) i pięć średniego kalibru (89, 90, 96, 97 i 98). Za sformowanie pułków dyslokowanych na terenie OW Śląsk odpowiedzialny był dowódca okręgu. Miał on zakończyć formowanie 98 i 99 pa OPL do 1 grudnia 1952 roku[1].

Dowódcą korpusu był generał brygady Michaił Bondarenko.

W październiku 1952 podjęto decyzję o rozformowaniu dowództwa korpusu. Większość z pułków artylerii plot znajdujących się dotychczas w tym korpusie wykorzystano do sformowania 13 i 15 Dywizji Artylerii OPL.

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
  • Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.