72 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej
 Odznaka pamiątkowa | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Święto |
4 czerwca[1] |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Marian Kościuk |
| Ostatni |
ppłk Andrzej Radwański |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 1691[2] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
Wojska OPK – do 1990 |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
72 Dywizjon Rakietowy Obrony Powietrznej (72 dr OP) – samodzielny pododdział Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Sił Powietrznych.
Dywizjon stacjonował w Oświęcimiu, podlegał dowódcy 1 Śląskiej Brygady Rakietowej Obrony Powietrznej. Z dniem 30 czerwca 2011 dywizjon został rozformowany.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Dywizjon sformowano na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 021/Org. z dnia 30 marca 1978 roku jako 72 dywizjon ogniowy artylerii rakietowej i dyslokowano w Lędzinach, z podległością dowódcy 1. Dywizji Artylerii OPK. Pierwszym uzbrojeniem jednostki były zestawy rakietowe S-125 Newa. Do zadań dywizjonu należała obrona strefy powietrznej w obrębie wschodniej części GOP.
W 1986 roku dywizjon odbył strzelania bojowe na poligonie w Aszułuku w ZSRR. W 1991 roku zmieniono nazwę jednostki na 72 dywizjon rakietowy OP. W roku 1999 dywizjon został przezbrojony w zmodernizowane zestawy rakietowe S-125 Newa-SC, z których w roku 2000 odbył strzelania podczas ćwiczeń pk. Karat-2000 na poligonie w Ustce.
W związku ze zmianami w strukturach Sił Powietrznych, decyzją MON nr Z-37/Org./P1 z dnia 27 maja 2010 roku, następnie decyzją MON nr PF-68/Org./SSG/ZOiU-P1 z dnia 19 sierpnia 2010 roku oraz wykonawczym rozkazem Dowódcy Sił Powietrznych nr PF-211 z dnia 8 września 2010 roku zdecydowano o rozformowaniu jednostki w terminie do dnia 30 czerwca 2011. Na bazie jej środków sformowano nowy 35. dr OP w Skwierzynie.
72 dr OP posiadał własną odznakę pamiątkową oraz oznakę rozpoznawczą zatwierdzone decyzją nr 118/MON z dnia 10 kwietnia 2006[3].
Święto jednostki obchodzone było 4 czerwca – decyzja nr 114/MON z dnia 10 kwietnia 2006[1].
Struktura[edytuj | edytuj kod]
- dowództwo
- sztab
- bateria dowodzenia
- bateria radiotechniczna
- bateria startowa (S-125 Newa-SC)
Dowódcy dywizjonu[edytuj | edytuj kod]
- 1978–1987 – ppłk Marian Kościuk
- 1987–1991 – mjr Zbigniew Piątek
- 1991–1996 – mjr Paweł Trawkowski
- 1996–1997 – ppłk Marek Wilkosz
- 1997–2004 – mjr Jerzy Oleszczyk
- 2004–2006 – ppłk Cezary Biela
- 2006–30 czerwca 2011 – ppłk Andrzej Radwański
Podporządkowanie[edytuj | edytuj kod]
- 1 Dywizja Artylerii OPK (1978–1988)
- 1 Brygada Artylerii OPK (1988–1991)
- 1 Śląska Brygada Rakietowa Obrony Powietrznej (1991–2011)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Decyzja Nr 114/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 kwietnia 2006 r.. [dostęp 2021-10-17]. (pol.).
- ↑ Archiwum Sił Powietrznych
- ↑ Decyzja Nr 118/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 kwietnia 2006 r.. [dostęp 2021-10-17]. (pol.).