US Livorno 1915
 Logo klubu | |||
| Pełna nazwa |
Unione Sportiva Livorno 1915 | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek |
Amaranto | ||
| Barwy |
| ||
| Data założenia | |||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Stadion | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Unione Sportiva Livorno 1915 – włoski klub piłkarski z siedzibą w mieście Livorno, założony w 1915 roku, obecnie grający w rozgrywkach Eccellenza.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Piłkarski klub Unione Sportiva Livorno został założony w Livorno 14 lutego 1915 roku w wyniku fuzji lokalnych klubów Virtus Juventusque i SPES Livorno. Po raz pierwszy we włoskiej ekstraklasie klub zagrał w 1929 roku. Do Serie B spadł dopiero 20 lat później, a na powrót do najwyższej klasy rozgrywek we Włoszech czekał ponad pół wieku, kiedy to zajmując drugie miejsce w drugiej lidze, awansował do Serie A w 2004 roku. Nic nie wskazywało wówczas na to, że klub utrzyma się w Serie A, jednak zakończył sezon, zajmując dobre 9. miejsce w końcowej tabeli. Królem strzelców sezonu został wówczas napastnik „Amaranto” – Cristiano Lucarelli. Największym osiągnięciem Livorno jest wicemistrzostwo Włoch w 1943 roku, po rywalizacji z zespołem Torino FC.
W sezonie 2020/2021 klub zajął ostatnie miejsce w Serie C, co spowodowało jego relegację do Serie D[1]. Z powodu bankructwa klub nie otrzymał licencji na udział w tych rozgrywkach w kolejnym sezonie[1]. Zamiast tego, przystąpił do rozgrywek Eccellenza pod nazwą Unione Sportiva Livorno 1915[1].
Sukcesy[edytuj | edytuj kod]
- Wicemistrzostwo Włoch: 1943
- Awans do Serie A: 2012/2013
Kibice[edytuj | edytuj kod]
Zwolennicy Livorno są dobrze znani ze swoich lewicowy poglądów, co wiąże się z socjalistyczną oraz komunistyczną historią miasta. Ideologia prezentowana przez kibiców często stanowi powód gwałtownych starć z przeciwnymi grupami zwolenników prawicy, zwłaszcza z S.S. Lazio i Hellas Verona[2][3]. Były napastnik Lazio, Paolo Di Canio, podczas jednego z meczów z Livorno wykonał w stronę kibiców swojej drużyny salut rzymski, co spowodowało wysokie napięcie pomiędzy obiema grupami[4].
Kibice AS Livorno Calcio utrzymują dobre stosunki z Olympique Marsylia oraz AEK Athens. Mają też powiązania z Adana Demirspor (Şimşekler) i Celtic[5][6].
Jednym z fanów klubu jest urodzony w Livorno były premier i prezydent Włoch – Carlo Azeglio Ciampi[7].
Europejskie puchary[edytuj | edytuj kod]
|
|
| Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 2006/07 | Puchar UEFA | 1R |  Austria Kärnten
|
2–0 | 1–0 | 3–0 |
| Grupa A |  Rangers
|
2–3 | 3. miejsce | |||
 FK Partizan
|
1–1 | |||||
 Maccabi Hajfa
|
1–1 | |||||
 AJ Auxerre
|
1–0 | |||||
| 1/16 |  RCD Espanyol
|
0–2 | 1–2 | 1–4 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Storia US Livorno 1915. uslivorno.com. [dostęp 2024-05-02]. (wł.).
- ↑ Richard Hall, Luca Hodges-Ramon, Livorno: Serie A alternative club guide [online], the Guardian, 23 września 2015 [dostęp 2022-09-16] (ang.).
- ↑ Left Wing Football Clubs [online], Outside Write, 27 stycznia 2016 [dostęp 2022-09-16] (ang.).
- ↑ Paolo Di Canio, il saluto romano a Livorno nel 2005- Video Gazzetta.it [online], La Gazzetta dello Sport [dostęp 2022-09-16] (wł.).
- ↑ Simon Kean, Red Star Alliance: The Revolution Begins [online], Dictate The Game, 27 grudnia 2019 [dostęp 2022-09-16] (ang.).
- ↑ Livorno Calcio – Gruppo Sezione Novara [online], grupposezionenovara.com, 10 czerwca 2013 [dostęp 2022-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-10] (wł.).
- ↑ Vittorio Oreggia, Addio a Carlo Azeglio Ciampi, dal tifo per il Livorno alle Olimpiadi di Torino 2006 [online], Eurosport, 16 września 2016 [dostęp 2022-09-16] (wł.).