Przejdź do zawartości

Andrzej Bożydar Radwański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Bożydar Radwański
Ilustracja
Andrzej Bożydar Radwański (2013)
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1944
Sanok

Narodowość

polska

Edukacja

LO w Nowej Soli

Alma Mater

AGH w Krakowie

Rodzice

Marian Radwański, Maria z domu Mathiasz Radwańska

Odznaczenia
Krzyż Wolności i Solidarności
Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”

Andrzej Bożydar Radwański (ur. 5 listopada 1944 w Sanoku) – polski inżynier geofizyk, działacz związkowy i polityk, radny Rady Miasta Sanoka i Rady Powiatu Sanockiego, wicestarosta powiatu sanockiego. Działacz ochrony przyrody i turystyki górskiej, przewodnik górski.

Andrzej Bożydar Radwański (pierwszy z prawej) podczas Narodowego Święta Niepodległości 2010 w Sanoku

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w sanockiej rodzinie jako syn Mariana i Marii (z domu Mathiasz)[potrzebny przypis]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Nowej Soli. W 1970 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie uzyskując tytuł inżyniera geofizyka. Po studiach od 1970 przez 16 lat pracował w Przedsiębiorstwie Geofizyki Górnictwa Naftowego w Toruniu na stanowiskach inżyniera operatora aparatury sejsmicznej oraz kierownika profilu grupy sejsmicznej. W 1980 został działaczem NSZZ „Solidarność”. Współorganizował zakładowe struktury tego ruchu w swoim miejscu pracy, od 1980 do 1981 był wiceprzewodniczącym Krajowej Sekcji Górnictwa naftowego i Gazownictwa NSZZ „Solidarność”. W związku z wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce był internowany w okresie od 12 grudnia 1981 do 23 lutego 1982 w obozie dla internowanych w Zakładzie Karnym Potulice w ramach akcji pod kryptonimem „Jodła” prowadzonej przez Komendę Wojewódzką Milicji Obywatelskiej w Toruniu za „podburzanie (do) nieposzanowania prawa”. Po zwolnieniu z odosobnienia był represjonowany (przeszukania, zatrzymania, przesłuchania) oraz objęty kontrolą operacyjną przez służby bezpieczeństwa PRL w ramach sprawy operacyjnej pod kryptonimem „Brodacz” w czasie od 2 marca 1982 do 28 marca 1983. Był zarejestrowany do Sprawy Operacyjnego Rozpracowania o kryptonimie „Warsztat” od 22 czerwca 1984 do 19 listopada 1986 w związku z działalnością „nielegalnych struktur politycznych w Geofizyce Toruń”. Od 1982 do 1986 był przewodniczącym TKZ NSZZ „Solidarność”. Równolegle z pracą zawodową ukończył kurs gastronomii i hotelarstwa w Technikum Gastronomicznym w Toruniu w 1984 (tytuł gospodnika w Zakładzie Doskonalenia Zawodowego w Toruniu) oraz szkołę ogrodniczą w Zespole Szkół Rolniczych w Grudziądzu w 1985. W 1986 powrócił do rodzinnego Sanoka. Został pracownikiem Zakładu Wiertniczo-Geologicznego w Sanoku obejmując stanowisko zastępcy kierownika ds. wiertniczo-geologicznych w ramach Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej w Łukowem, gdzie rozpoczęto wiercenie studni głębinowych. Następnie został pracownikiem Sanockiego Zakładu Górnictwa Nafty i Gazu. W 1994 został absolwentem Podyplomowego Studium Administracji na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Został pracownikiem Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku.

W wyborach samorządowych w 1990 startował z listy Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Sanoku i uzyskał mandat radnego Rady Miasta Sanoka[1]. W wyborów samorządowych w 1994 uzyskał reelekcję startując z listy Podkarpackiego Forum Prawicy – Koalicja Dla Sanoka[2][3][4][5]. W obu kadencjach sprawował stanowisko przewodniczącego Rady Miasta[6][7]. W latach 90. został członkiem Porozumienia Centrum i w wyborach parlamentarnych z 1997 kandydował bez powodzenia do Sejmu RP z listy Akcji Wyborczej Solidarność, uzyskując 1657 głosów[8][9]. W wyborach samorządowych 1998 uzyskał mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego I kadencji startując z listy AWS[4][10][11][12]. W wyborach parlamentarnych w 2001 z listy Akcji Wyborczej Solidarność Prawicy startował bez powodzenia do Sejmu RP[13][14][15]. W wyborach samorządowych 2002 bezskutecznie ubiegał się ponownie o mandat radnego Rady Miasta Sanoka, startując z listy Komitet Wyborczy Wyborców „Sanok – Rodzina – Sprawiedliwość”[16][17], a ponadto kandydował na urząd burmistrza Sanoka zajmując ostatnie, 10 miejsce z 471 głosami[18]. W późniejszych latach, startując z listy Komitetu Prawa i Sprawiedliwości bez powodzenia ubiegał się o reelekcję radnego powiatu sanockiego w wyborach samorządowych w 2006[19], w 2010[20] i 2014[21]. W III kadencji powiatu sanockiego z lat 2006-2010 pełnił stanowisko wicestarosty powiatu sanockiego[22]. W latach 1991–1998 był delegatem do Związku Miast Polskich. Od 2006 do 2010 był przewodniczącym Powiatowej Rady Zatrudnienia i członkiem Wojewódzkiej Rady Zatrudnienia.

Podczas studiów zainteresował się taternictwem i speleologią. Został działaczem ruchu ekologicznego i turystyki górskiej. Uzyskał licencje przewodnika górskiego, pilota wycieczek, zdobył uprawnienia Przodownika Turystyki Górskiej. Został członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w 1958, działaczem i instruktorem przewodnictwa PTTK. Objął funkcję wiceprzewodniczącego zarządu Koła Przewodników PTTK w Sanoku, od 2004 do 2005 zasiadał w Oddziałowej Komisji Rewizyjnej Oddziału PTTK „Ziemia Sanocka” w Sanoku[23][24]. Od 1993 do 2001 był członkiem Zarządu Oddziału PTTK w Sanoku, w tym od 1997 skarbnikiem. Od 1991 do 2007 był członkiem Zarządu Koła Przewodnickiego, w tym wiceprzewodniczącym od 1991 do 1997 i przewodniczącym od 1999 do 2007. Był jednym ze współzałożycieli Towarzystwa Ochrony Bieszczadów i pełnił funkcję jego prezesa od 1988 do 1992. Od 1992 do 1998 był członkiem Wojewódzkiej Komisji Ochrony Przyrody. W 1999 mianowany egzaminatorem w Komisji Egzaminacyjnej dla kandydatów na przewodników górskich. Został członkiem rady nadzorczej i wiceprezesem zarządu[25][26] Spółdzielni Mieszkaniowej „Nasz Dom”. W 2006 został członkiem zarządu Lokalnej Organizacji Turystycznej „Bieszczady”[27]. Został współzałożycielem, od 2001 członkiem i sekretarzem zarządu Podkarpackiej Regionalnej Organizacji Turystycznej w Rzeszowie (PROT)[28][29] oraz współzałożycielem w 2003 i sekretarzem Stowarzyszenia Przewodników Turystycznych „Karpaty”[30]. Od 2006 do 2010 był członkiem Rady Muzeum przy Muzeum Historycznym w Sanoku.

Przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku wszedł w skład Społecznego Honorowego Komitetu Poparcia kandydata na Prezydenta RP Andrzeja Dudy[31].

Jego żoną została Anna z domu Panow (1946[potrzebny przypis]-2016)[32], z którą ma syna Mariana i córkę Jolantę.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Franciszek Oberc. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Droga do samorządu 1989-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 336, Sanok: 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  2. Masz 189, wybierz jednego. „Echo Sanoka”, s. 7, Nr 21 z 6 czerwca 1994. 
  3. Najwięcej 454, najmniej 3. lekarze popularni, abstynenci nie. „Echo Sanoka”, s. 8, Nr 24 z 27 czerwca 1994. 
  4. a b Wybory samorządowe i pozostałe. sokolsanok.pl. [dostęp 2014-11-22].
  5. Mamy nową Radę!. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 3, Nr 25 (137) z 24 czerwca 1994. 
  6. Prawie przewidzieliśmy. „Echo Sanoka”, s. 1, Nr 26 z 11 lipca 1994. 
  7. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974-1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 960, 965.
  8. Wybory '97. Andrzej Bożydar Radwański. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (306), s. 8, 19 września 1997. 
  9. Sanoczanie wybierali. „Tygodnik Sanocki”. Nr 39 (307), s. 8, 26 września 1997. 
  10. Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 9, 18 września 1998. 
  11. Jak głosowaliśmy? Kandydaci do Rady Miasta Sanoka. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 10, 16 października 1998. 
  12. Franciszek Oberc. Zeszyt Nr 1. Starostwo sanockie 1999-2000. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 24-25, Sanok: 2001. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  13. Kandydaci do Sejmu z listy AWSP. Gazeta Wyborcza, 2001-09-18. [dostęp 2015-06-04].
  14. Andrzej Bożydar Radwański. wybory2001.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-06-04].
  15. Władysław Stachowicz. Samorząd terytorialny miasta Sanoka w latach 1990–2002 w relacjach lokalnej prasy. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 237, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  16. Kandydaci do Rady Miasta Sanoka – wybory 2002. „Tygodnik Sanocki”. Nr 40 (569), s. II, 4 października 2002. 
  17. Wybory do rady gminy: wyniki głosowania i wyniki wyborów. Gmina Sanok, powiat sanocki, województwo podkarpackie. Komitet Wyborczy Wyborców "Sanok - Rodzina - Sprawiedliwość". wybory2002.pkw.gov.pl. [dostęp 2014-07-27].
  18. Franciszek Oberc. Wybory samorządowe w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 68, 70-71, 72, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  19. Andrzej Bożydar Radwański. wybory2006.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-06-04].
  20. Andrzej Bożydar Radwański. wybory2010.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-06-04].
  21. Komitet Wyborczy Prawo i Sprawiedliwość. Andrzej Bożydar Radwański. wybory2014.pkw.gov.pl. [dostęp 2015-06-04].
  22. Harmonogram dyżurów Starosty, Wicestarosty, Skarbnika i Sekretarza Powiatu. powiatsanok.nazwa.pl. [dostęp 2015-06-04].
  23. Pozycja 108152. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział „Ziemia Sanocka” w Sanoku. imsig.pl. [dostęp 2015-06-04].
  24. Pozycja 108473. Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział „Ziemia Sanocka” w Sanoku. imsig.pl. [dostęp 2015-06-04].
  25. Pozycja 6206. Spółdzielnia Mieszkaniowa „Nasz Dom”. imsig.pl. [dostęp 2015-06-04].
  26. Pozycja 44490. Spółdzielnia Mieszkaniowa „Nasz Dom”. imsig.pl. [dostęp 2015-06-04].
  27. Pozycja 173965. Lokalna Organizacja Turystyczna „Bieszczady”. imsig.pl. [dostęp 2015-06-04].
  28. Podkarpacka Regionalna Organizacja Turystyczna. mojepanstwo.pl. [dostęp 2015-06-04].
  29. Wojewódzkiego obchody Światowego Dnia Turystyki. Gród Słowiański w Stobiernej Gmina Dębica, 29 września 2012. educare.pl, 2012. s. 3. [dostęp 2017-07-10].
  30. Stowarzyszenie Przewodników Turystycznych „Karpaty”. mojepanstwo.pl. [dostęp 2015-06-04].
  31. Komitet poparcia dla dr Andrzeja Dudy, kandydata na Prezydenta RP. esanok.pl. [dostęp 2015-06-04].
  32. Pozostaną w pamięci. Kondolencje. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (1289), s. 2, 16 września 2016. 
  33. M.P. z 2014 r. poz. 624
  34. Bartosz Błażewicz. Uznanie dla żołnierzy. „Tygodnik Sanocki”, s. 3, Nr 33 (823) z 17 sierpnia 2007. 
  35. Kiedy obwodnica południowa?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 37 (305), s. 3, 12 września 1997. 
  36. Protokół LXI/2010. bip.um.sanok.pl. [dostęp 2014-11-10].
  37. Franciszek Oberc. Dwie kadencje – Rada Miasta 2002–2010. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 300, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  38. Tadeusz Ortyl: Kronika Polskiego Towarzystwa Numizmatycznego Oddział w Sanoku im. Rudolfa Mękickiego 1972–2005. Sanok: 2005, s. 9.
  39. Protokół LXI/2010 z LXI uroczystej Sesji Rady Miasta Sanoka V kadencji, która odbyła się w dniu 27.05. 2010 r. od godz. 17:00 do godz. 18,45 w Klubie Górnika przy ul. Grzegorza 2 w Sanoku pod przewodnictwem Jana Pawlika Przewodniczącego Rady Miasta Sanoka oraz Wiceprzewodniczących Rady Miasta Antoniego Wojewody i Tomasza Dańczyszyna. Wręczenie okolicznościowych dyplomów. bip.um.sanok.pl, 2010. s. 7. [dostęp 2017-07-10].
  40. Franciszek Oberc. Samorząd miejski Sanoka a wybitni sanoczanie. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 11: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1990–2010, s. 566, 2014. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]