Born to Do It

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Born to Do It
Wykonawca albumu studyjnego
Craig David
Wydany

14 sierpnia 2000 (UK)[1]
17 lipca 2001 (US)[2]

Nagrywany

1999–2000

Gatunek

R&B, 2-step garage

Długość

49:06 (UK)
57:31 (US)

Wydawnictwo

Wildstar Records • Atlantic Records

Producent

Craig David • Mark Hill

Album po albumie
— Born to Do It
(2000) 		Slicker Than Your Average
(2002)
Single z albumu Born to Do It
  1. „Fill Me In”
    Wydany: 3 kwietnia 2000
  2. „7 Days”
    Wydany: 24 lipca 2000
  3. „Walking Away”
    Wydany: 31 października 2000
  4. „Rendezvous”
    Wydany: 19 marca 2001

Born to Do It – debiutancki album studyjny brytyjskiego piosenkarza R&B Craiga Davida, wydany w Wielkiej Brytanii 14 sierpnia 2000 roku przez Wildstar Records i 17 lipca 2001 w Stanach Zjednoczonych przez Atlantic Records. Po ujawnieniu swojej współpracy z brytyjską grupą Damage David zaczął wykonywać wokale dla garage’owego duetu Artful Dodger. W tym momencie Wildstar Records dowiedziało się o Davidzie, oferując mu umowę deweloperską, zanim zaoferowano mu kontrakt na album. Nagrywanie albumu rozpoczęło się w 1999 roku, zanim David uzyskał kontrakt na płytę, i trwało do 2000 roku. Został skomponowany przez samego Davida oraz Marka Hilla.

Tytuł albumu pochodzi z cytatu opisującego postać Williego Wonki z filmu Willy Wonka i fabryka czekolady z 1971 roku[3]. Born to Do It to album w gatunku R&B oraz 2-step garage z dodatkiem electro beatów, garage’u i hip-hopu. Piosenki zawierają gitary akustyczne i natarczywe uderzenia beatów i basów, a teksty oscylują wokół romansów, złożoności związków i klubów. Po wydaniu album spotkał się z pozytywnymi recenzjami krytyków muzycznych i znalazł się na liście „Greatest Albums Ever” stacji MTV.

Album pod względem komercyjnym okazał się sukcesem, ostatecznie sprzedając się w ponad 7,5 miliona egzemplarzy na całym świecie, co czyni go jednym z najlepszych albumów brytyjskiego artysty R&B[4]. Album zadebiutował na 1. miejscu na UK Albums Chart, stając się najszybciej sprzedającym się debiutanckim albumem brytyjskiego solowego piosenkarza, i ostatecznie uzyskał certyfikat sześciokrotnej platyny w Wielkiej Brytanii. Album promowały cztery single: „Fill Me In” i „7 Days”, które zajęły 1. miejsca w UK oraz udane „Walking Away” i „Rendezvous”.

Tło[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniejsza ekspozycja Davida miała miejsce wtedy, gdy utwór „I’m Ready” pojawił się na stronie B płyty „Wonderful Tonight” z 1997 roku autorstwa brytyjskiego zespołu Damage; następnie David zaczął wykonywać wokale do kilku utworów angielskiego duetu garage’owego Artful Dodger. Wildstar Records po raz pierwszy dowiedziało się o Davidzie, gdy ówczesny menedżer artysty, Paul Widger, spotkał się ze współwłaścicielem wytwórni, Colinem Lesterem i zagrał część jego muzyki. Później Lester powiedział HitQuarters, że był pod wrażeniem pierwszej piosenki, którą usłyszał, czyli „Walking Away”[5][6]. Ponadto szef Wildstar dodatkowo przekonał się do niego, gdy później odwiedzając dom artysty w Southampton, odkrył, że niewielka sypialnia Davida wyłożona jest od podłogi do sufitu 12-calowymi płytami winylowymi, komentując: „To przekonało mnie, że to była prawdziwa okazja, a nie tylko dzieciak odgrywający rolę”. W tym momencie Lester zaproponował Davidowi umowę deweloperską ze swoją wytwórnią. Z kolei kiedy Lester usłyszał piosenkę „7 Days”, powiedział, że natychmiastowo usłyszał utwór, który zostanie numerem jeden i tego samego dnia zaproponował Davidowi kontrakt na album[5][6].

Nagrywanie[edytuj | edytuj kod]

Fraser T Smith był programistą albumu

Po spotkaniu Davida i Marka Hilla, ten zaangażował Davida do pracy nad debiutanckim albumem Artful Dodger pt. It's All About the Stragglers. Hillowi trudno było zapłacić Davidowi za jego występy, dlatego zaoferował mu czas w studiu i pomoc przy produkcji w małym studiu nagraniowym w Southampton[1]. Nagrywanie albumu rozpoczęło się w 1999 roku i trwało do 2000 roku, Hill wraz z Davidem wzięli na siebie odpowiedzialność za produkcję albumu, natomiast Craig napisał większość tekstów z tego albumu, wspólnie z Hillem. Hill stwierdził również, że w tym czasie nie było dostępnej wytwórni, więc para miała większą swobodę twórczą przy tworzeniu albumu;

Kiedy zaczęliśmy pisać Born to Do It, nie było żadnych wytwórni, menedżerów ani nic takiego. Napisaliśmy większość albumu, zanim którykolwiek z nas podpisał kontrakt, więc był to bardzo organiczny proces i tylko my pracowaliśmy nad nim, bez nikogo. Pamiętam, kiedy robiliśmy dema dla branży, próbując zawrzeć umowę. Mieliśmy „7 Days”, „Walking Away”, „Time to Party” i inne, a te okazały się ostatecznymi wersjami do albumu[1].

Mark Hill dla Soul Culture, 2013

Album został wyprodukowany niemal wyłącznie przez Davida i Hilla, podczas gdy ten drugi zapewniał także podkład wokalny, inżynierię i miksowanie. Ceri Evans także był jednym z producentów albumu, obok Wayne’a Lawesa, który zajmował się również programowaniem perkusji, remiksowaniem i produkcją wokalną. Ponadto programowaniem zajmował się także Fraser T Smith[7]. Podczas produkcji albumu powołano wielu innych ludzi: Dick Beetham pomógł w masteringu albumu, Andy Ward (oraz Beetham) służyli jako inżynierowie miksowania albumu; Goetz odpowiadał za inżynierię i miksowanie, a Steve Fitzmaurice również miksował[7]. Mniej więcej w czasie, gdy „Re-Rewind (The Crowd Say Bo Selecta)” zaczął odnosić sukcesy komercyjne, większość albumu została nagrana i wyprodukowana. Ostatnim utworem do nagrania był singiel „Fill Me In”. Hill stwierdził, że chce stworzyć piosenkę, która zawiera element garage’owy, aby wypełnić lukę między projektem Craiga a jego poprzednią pracą z Artful Dodger. Po nagraniu albumu David uzyskał kontrakt na nagrywanie[1].

Muzyka i teksty[edytuj | edytuj kod]

Born to Do It łączy smooth soul z kaskadami błyszczących klawiatur, krążących gitar i wyrafinowanych rytmów. Ponadto album łączy obecne style wokalne R&B i beaty UK garage, tworząc album „dziewiczy i nieskazitelny”[2]. Ernest Hardy z Rolling Stone opisał album jako skomponowany z elektryzujących beatów 2-step garage, które porównał z Teddym Rileyem i Timbalandem; stwierdził jednak, że album różni się od Rileya i Timbalanda ze względu na zdolność albumu do zachowania równowagi pomiędzy tradycyjnym popem i R&B wykorzystując nowoczesny błysk produkcyjny jako pomost. Muzyka z albumu zawiera gitary akustyczne i wyraźnie rozmieszczone struny, warstwowo zakończone natarczywymi uderzeniami beatów i basów, nawet w balladach[8]. Liryczna zawartość albumu koncentruje się na tematach romansu, złożoności związków i zabawie w nocnych klubach (clubbing)[2]. Album był znany z wielu motywów lirycznych, m.in. „ze swoich ckliwych kawałków, które nastolatkowie usychający z miłości, puszczają sobie późno w nocy z telefonu” („Rendezvous”, „Key to My Heart”) lub bardziej samoświadomych piosenek, takich jak „Booty Man”. Wokal Davida został opisany przez Ernesta Hardy’ego jako „kremowy”, stwierdzając, że David brzmiał jak napalony chłopiec, który staje się „gładkim” mężczyzną. Głos Davida był postrzegany jako warstwowy, posiadający zdolność do „trzepotania” nim nad „jąkającymi się uderzeniami” lub „ścigania się z tymi samymi uderzeniami, jednocześnie zachowując czas”[8].

Album rozpoczyna utwór „Fill Me In”, utwór garage i R&B stworzony na brzęczących klawiaturach i strunach sticatto, który lirycznie opowiada o współczesnej opowieści o zakazanej miłości[9]. Utwory szósty i ósmy, czyli „Last Night” i „Time to Party” są zarówno piosenkami z wpływami hip-hopowymi, jak i zawierającymi elementy podobne do rapu, jednocześnie będąc produkcjami tanecznymi[10]. Zarówno „Rendezvous”, jak i „Last Night” David śpiewa „jedwabistym, zakochanym tonem, który przypomina takich artystów jak Usher i Ginuwine”[11]. Z kolei „Time to Party” to pełen energii utwór[11], zawierający krótki sampel z utworu „Put Your Hands Where My Eyes Could See” (1997) autorstwa Busta Rhymes[9]. „Booty Man” jest produkcją folkową opartą na gitarze akustycznej, zawierającą „otwarcie zarozumiałe teksty”; utwór interpoluje również motyw muzyczny z Williego Wonki pt. „The Candy Man”[3]. Z kolei „Rewind” to wynik współpracy Davida z zespołem Artful Dodger; piosenka jest ciężkim basem bez wpływów R&B, w przeciwieństwie do reszty albumu[9].

Wydanie i promocja[edytuj | edytuj kod]

Born to Do It został wydany po raz pierwszy w Wielkiej Brytanii 14 sierpnia 2000 roku przez niezależną wytwórnię Wildstar Records, a później 17 lipca 2001 roku został wydany w Stanach Zjednoczonych przez Atlantic Records. W 2007 roku Wildstar Records i Atlantic Records wydały album do pobrania cyfrowego[12]. Album został również wydany w Singapurze w 2000 roku wraz z bonusowym singlem CD w limitowanej edycji. Wydanie zawierało cztery wersje utworu „Walking Away”: wersję radiową, remiks Ignorants i remiks DJ-a Chunky’ego i remiks Treats Better Day[13]. Z kolei 6 września 2000 roku w Japonii wydano album, zawierający dwa bonusowe remiksy utworu „Fill Me In”[14][15]. Tytuł albumu Born to Do It pochodzi z cytatu opisującego postać Williego Wonki z filmu Willy Wonka i fabryka czekolady z 1971 roku[3].

Album był promowany wydaniem czterech singli; pierwszy utwór „Fill Me In”, ukazał się 3 kwietnia 2000 roku i odniósł komercyjny sukces, debiutując na 1. miejscu na UK Singles Chart; w wyniku tego David stał się najmłodszym brytyjskim mężczyzną, którego singel znalazł się na pierwszym miejscu[16][17]. 28 grudnia 2009 roku, kiedy prezenter BBC Radio 1, DJ Nihal, ujawnił „100 oficjalnych najlepszych piosenek dekady” („The Official Top 100 Songs of the Decade”), „Fill Me In” znalazło się na 93. miejscu[18]. Piosenka odniosła również sukces na arenie międzynarodowej, osiągając 15. miejsce w Stanach Zjednoczonych[19] i 6. miejsce w Australii[20].

Drugi singiel z albumu, „7 Days”, został wydany 24 lipca 2000 roku. Piosenka zadebiutowała na 1. miejscu na UK Singles Chart po sprzedaży ponad 100 000 kopii w pierwszym tygodniu[21], dając Davidowi drugi raz z rzędu pierwsze miejsce w Wielkiej Brytanii i spędzając 15 tygodni wśród 75 najlepszych utworów w UK[22]. Był również jedynym singlem Davida, który znalazł się w pierwszej dziesiątce na liście Billboard Hot 100 w USA, gdzie zajął 10. miejsce[19]. Piosenka dotarła również do 4. miejsca w Australii[23] i 6. miejsca w Nowej Zelandii[24].

Trzeci singiel z albumu, „Walking Away”, został wydany 31 października 2000 roku i zadebiutował na 3. miejscu na UK Singles Chart[25]. Piosenka odniosła ogromny sukces w Nowej Zelandii, gdzie zajęła 1. miejsce i była również numerem jeden w tym kraju w 2001 roku, osiągając także wysoką sprzedaż[26][27]. Utwór dotarł również do 5. miejsca w Australii[28] i 1. miejsca w Polsce[29]. Czwartym i ostatnim singlem z albumu był utwór „Rendezvous”, który został wydany 19 marca 2001 roku i zajął 8. miejsce na UK Singles Chart[30].

Wyniki handlowe[edytuj | edytuj kod]

Born to Do It zadebiutowało na 1. miejscu na UK Albums Chart, osiągając sprzedaż 225 320 egzemplarzy w pierwszym tygodniu. Dzięki temu album stał się najszybciej sprzedającym się debiutanckim albumem w historii stworzonym przez brytyjskiego solistę męskiego; rekord ten nadal należy do albumu[31]. Album znalazł się również na 45. miejscu wśród 50 najszybciej sprzedających się albumów wszech czasów[32]. Ponadto otrzymał certyfikat 6-krotnej Platyny wydany przez British Phonographic Industry (BPI) za sprzedaż w ilości 1 800 000 kopii[33][34]. Album został także 35. najlepiej sprzedającym się albumem dekady w Wielkiej Brytanii[35]. Do kwietnia 2020 roku w Wielkiej Brytanii sprzedano ponad 1 940 000 egzemplarzy[36].

Born to Do It odniósł również sukces na świecie; w Australii zadebiutował 24 września 2000 roku na 8. miejscu, a następnie osiągnął 2. miejsce na Australian Albums Chart, gdzie pozostał przez pięć tygodni. Album spędził 52 tygodnie (jeden rok) na liście przebojów i uzyskał certyfikat 4-krotnej Platyny wydany przez Australian Recording Industry Association (ARIA) za sprzedaż 280 000 kopii[37][38]. Album odniósł podobny sukces w Nowej Zelandii, gdzie również zajął 2. miejsce na listach przebojów i spędził tam łącznie 51 tygodni, i ostatecznie uzyskał certyfikat potrójnej Platyny wydany przez Recorded Music NZ[39].

Przed wydaniem albumu w Stanach Zjednoczonych sprzedano 3,5 miliona egzemplarzy na całym świecie[40]. Born to Do It osiągnął 11. pozycję na amerykańskiej liście Billboard 200 i spędził na niej 62 tygodnie oraz ostatecznie uzyskał certyfikat Platyny, wydany przez Recording Industry Association of America (RIAA) za sprzedaż jednego miliona kopii[41][42]. Album znalazł się na 74. miejscu najlepiej sprzedających się albumów 2001 roku w Stanach Zjednoczonych[43]. Album pojawił się także na #12 miejscu na amerykańskiej liście Top R&B/Hip-Hop Albums i spędził na niej 55 tygodni[44]. Ostatecznie Born To Do It sprzedał się w 7–8 milionach egzemplarzy na całym świecie[3][4][45].

Recenzje
Publikacja Ocena
AllMusic Guide 4/5 gwiazdek[2]
Christgau’s Consumer Guide [46]
Entertainment Weekly B+[47]
NME 8/10 gwiazdek[48]
Pitchfork 7.5/10 gwiazdek[49]
Rolling Stone 3/5 gwiazdek[8]
Slant Magazine 2.5/5 gwiazdek[50]
Sputnikmusic 4/5 gwiazdek[51]
Uncut 3/5 gwiazdek[52]

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Born to Do It zdobył uznanie krytyków muzycznych[53]. DaveyBoy ze Sputnikmusic opisał album jako „doskonały debiut”, twierdząc, że David był „dojrzałym 19-letnim piosenkarzem i autorem tekstów, którego uduchowiony gładki głos sprawi, że fani będą myśleć, że śpiewa dla nich i tylko dla nich”[51]. Recenzent serwisu Onet stwierdził, że „bezsprzecznie jest to debiut roku”, dodając również, że „nagrywając swój solowy krążek (...) 19-letni Craig David bodaj jako pierwszy komercyjny artysta wykorzystał ogromny potencjał tkwiący w stylach 2step i UK garage, które są niczym innym, jak odpowiedzią Brytyjczyków na amerykański gatunek R&B”[54].

Dziedzictwo[edytuj | edytuj kod]

David jest rekordzistą najszybciej sprzedającego się debiutanckiego albumu brytyjskiego solisty męskiego

26 lutego 2001 roku podczas gali Brit Awards 2001 teledysk do utworu „7 Days” (drugiego singla z albumu) został nominowany do nagrody Best Music Video, jednak przegrał z teledyskiem do piosenki „Rock DJ” autorstwa Robbiego Williamsa[55][56]. Po wydaniu albumu David został nominowany do trzech nagród MOBO, w tym dla najlepszego nowicjusza i najlepszego albumu dla Born to Do It. W 2001 roku David był również nominowany do pięciu innych nagród Brit Awards, w tym do najlepszego brytyjskiego albumu[40]. 20 lutego 2002 roku album był ponownie nominowany do Brit Award dla najlepszego albumu, jednak nagrodę zdobył album Dido pt. No Angel[57] Born to Do It stał się najszybciej sprzedającym się debiutanckim albumem brytyjskiego solisty męskiego i nadal posiada ten tytuł[31]. Album znalazł się również na 45. miejscu wśród najszybciej sprzedających się albumów wszech czasów[32].

Po tym, jak główny singiel z albumu, „Fill Me In”, stał się numerem jeden w Wielkiej Brytanii, David (w wieku 18 lat i 334 dni) był najmłodszym brytyjskim mężczyzną, który posiadał singiel na pierwszym miejscu w Wielkiej Brytanii od czasu Jimmy’ego Osmonda oraz był wówczas najmłodszym artystą solowym, którego debiutancki singiel stał się numerem jeden w Wielkiej Brytanii. Rekord ten został pobity przez Garetha Gatesa, który miał 17 lat i 255 dni, kiedy zadebiutował na pierwszym miejscu z utworem „Unchained Melody” w marcu 2002 roku[58]. Z kolei album posłużył jako muzyczna inspiracja dla producenta Rodneya Jerkinsa podczas jego pracy nad trzecim studyjnym albumem Brandy Norwood pt. Full Moon, gdy kilka miesięcy wcześniej po koncercie w Londynie miał okazję zapoznać się ze współpracą garażową Davida i Artful Dodger[59]. Ponadto utwór „Recovery” (2013) autorstwa Justina Biebera mocno interpoluje gitarowy riff z „Fill Me In” Davida[3][60].

W 2001 roku album był tematem pytania w teleturnieju ITV o nazwie Who Wants to Be a Millionaire?. Aby wygrać 32 tys. funtów, uczestnik Charles Ingram musiał wskazać wykonawcę odpowiedzialnego za album. Ingram stwierdził, że nie zna Craiga Davida, ale mimo wszystko wybrał odpowiedź, poprawnie odpowiadając na pytanie. Ingram zasłynął z oszukiwania przy tym pytaniu i wielu innych w tym programie[61][62]. Ponadto piosenka „Key To My Heart”, zaczerpnięta z amerykańskiej wersji albumu, znalazła się również w wielokrotnie nagradzanym filmie animowanym Warner Bros pt. Osmosis Jones (2001)[6].

W ankiecie z 2009 roku przygotowanej przez MTV, mającej na celu wybór najlepszego albumu wszech czasów, widzowie MTV wybrali Born to Do It jako drugi ulubiony album, zaraz po albumie Thriller Michaela Jacksona[53].

Pod koniec marca 2021 David zapowiedział, że z okazji 20-lecia albumu wykona go w całości, w oryginalnej kolejności utworów podczas wydarzenia transmitowanego na żywo 24 kwietnia tegoż roku; jak sam powiedział: „Ten album jest dla mnie światem. Chciałem zrobić coś, by uczcić 20. rocznicę, a ponieważ nie można koncertować na żywo, nie mogłem pozwolić, aby rocznica minęła, nie zaznaczając jej w jakiś sposób”[63]. Ostatecznie jednak z powodu nieznanych okoliczności, transmisja koncertu odbyła się 8 maja 2021 roku[64]. Piosenkarz pierwotnie planował świętować 20-lecie albumu w sierpniu 2020 roku, jednak był zmuszony odwołać plany koncertowe z powodu pandemii koronawirusa[65].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

UK CD (2000)[66][67]:

Nr Tytuł utworu TekstDługość
1.„Fill Me In”Craig David, Mark Hill4:16
2.„Can’t Be Messing 'Round”Craig David3:54
3.„Rendezvous”Craig David, Mark Hill4:37
4.„7 Days”Craig David, Mark Hill, Darren Hill3:55
5.„Follow Me”Craig David, Mark Hill4:01
6.„Last Night”Craig David, Mark Hill4:31
7.„Walking Away”Craig David, Mark Hill3:24
8.„Time to Party”Craig David, Mark Hill, Jimmy Seals4:04
9.„Booty Man”Craig David, Mark Hill3:48
10.„Once in a Lifetime”Craig David, Mark Hill3:30
11.„You Know What”Craig David, Mark Hill3:34
12.„Rewind”Craig David, Mark Hill5:32
49:06

US CD (2001)[68][69]:

Nr Tytuł utworu TekstDługość
1.„Fill Me In”Craig David, Mark Hill4:16
2.„Can’t Be Messing 'Round”Craig David3:54
3.„Rendezvous”Craig David, Mark Hill4:37
4.„7 Days”Craig David, Mark Hill, Darren Hill3:55
5.„Follow Me”Craig David, Mark Hill4:01
6.„Key to My Heart”Craig David, Jeremy Paul4:13
7.„Fill Me In (Part 2)”Craig David, Mark Hill4:12
8.„Last Night”Craig David, Mark Hill4:31
9.„Walking Away”Craig David, Mark Hill3:24
10.„Time to Party”Craig David, Mark Hill, Jimmy Seals4:04
11.„Booty Man”Craig David, Mark Hill3:48
12.„Once in a Lifetime”Craig David, Mark Hill3:30
13.„You Know What”Craig David, Mark Hill3:34
14.„Rewind”Craig David, Mark Hill5:32
57:31

Singapur 2×CD (2000)[70][71]:

CD1
Nr Tytuł utworu TekstDługość
1.„Fill Me In”Craig David, Mark Hill4:16
2.„Can’t Be Messing 'Round”Craig David3:54
3.„Rendezvous”Craig David, Mark Hill4:37
4.„7 Days”Craig David, Mark Hill, Darren Hill3:55
5.„Follow Me”Craig David, Mark Hill4:01
6.„Last Night”Craig David, Mark Hill4:31
7.„Walking Away”Craig David, Mark Hill3:24
8.„Time to Party”Craig David, Mark Hill, Jimmy Seals4:04
9.„Booty Man”Craig David, Mark Hill3:48
10.„Once in a Lifetime”Craig David, Mark Hill3:30
11.„You Know What”Craig David, Mark Hill3:34
12.„Fill Me In” (Artful Dodger Remix)Craig David, Mark Hill6:23
13.„Fill Me In” (Sunship Remix)Craig David, Mark Hill5:55
55:52
CD2 (bonusowe CD w limitowanej edycji)
Nr Tytuł utworu TekstDługość
1.„Walking Away” (wersja radiowa)Craig David, Mark Hill3:26
2.„Walking Away” (Ignorants Remix)Craig David, Mark Hill5:17
3.„Walking Away” (DJ Chunky Remix)Craig David, Mark Hill5:44
4.„Walking Away” (Treats Better Day Remix)Craig David, Mark Hill5:23
19:50

Japonia CD (2000)[72][73]:

CD1 (bonusowe utwory)
Nr Tytuł utworu TekstDługość
1.„Fill Me In”Craig David, Mark Hill4:16
2.„Can’t Be Messing 'Round”Craig David3:54
3.„Rendezvous”Craig David, Mark Hill4:37
4.„7 Days”Craig David, Mark Hill, Darren Hill3:55
5.„Follow Me”Craig David, Mark Hill4:01
6.„Last Night”Craig David, Mark Hill4:31
7.„Walking Away”Craig David, Mark Hill3:24
8.„Time to Party”Craig David, Mark Hill, Jimmy Seals4:04
9.„Booty Man”Craig David, Mark Hill3:48
10.„Once in a Lifetime”Craig David, Mark Hill3:30
11.„You Know What”Craig David, Mark Hill3:34
12.„Fill Me In” (Artful Dodger Remix)Craig David, Mark Hill6:23
13.„Fill Me In” (Sunship Remix)Craig David, Mark Hill5:55
55:52

Niemcy CD (2001)[74]:

CD1 (bonusowe utwory)
Nr Tytuł utworu TekstDługość
1.„Fill Me In”Craig David, Mark Hill4:16
2.„Can’t Be Messing 'Round”Craig David3:54
3.„Rendezvous”Craig David, Mark Hill4:37
4.„7 Days”Craig David, Mark Hill, Darren Hill3:55
5.„Follow Me”Craig David, Mark Hill4:01
6.„Last Night”Craig David, Mark Hill4:31
7.„Walking Away”Craig David, Mark Hill3:24
8.„Time to Party”Craig David, Mark Hill, Jimmy Seals4:04
9.„Booty Man”Craig David, Mark Hill3:48
10.„Once in a Lifetime”Craig David, Mark Hill3:30
11.„You Know What”Craig David, Mark Hill3:34
12.„Rewind”Craig David, Mark Hill5:32
13.„Walking Away” (Chunky feat. Mc B)Craig David, Mark Hill5:41
14.„Fill Me In” (Artful Dodger Remix)Craig David, Mark Hill5:52
15.„7 Days” (Sunship Vocal Mix)Craig David, Mark Hill4:47
16.„Booty Man” (Jadakiss DJ4mula Edit)Craig David, Mark Hill3:44
17.„7 Days” (Full Crew Remix Ft_md)Craig David, Mark Hill4:31
18.„Woman In Trouble” (feat. Artful Dodger)Craig David, Mark Hill4:01
1:17:42

Personel[edytuj | edytuj kod]

Dane zaadaptowane z AllMusic i Discogs oraz z okładki albumu, z kolei numery utworów odpowiadają wydaniu ze Stanów Zjednoczonych[7][68][75]:

  • Dick Beetham – mastering
  • Andrea Brooks – projekt
  • Craig David – kompozytor, śpiew (wszystkie utwory), producent (utwór 2)
  • Steve Fitzmaurice – miksowanie (utwory 1 i 9)
  • Fraser T Smith – programowanie (utwór 2)
  • Goetz – inżynier miksowania (utwory 8, 10 i 11)
  • Victoria Hallett – dodatkowy śpiew (utwory 4 i 8)
  • Mark Hill – inżynier, kompozytor, producent (utwory 1, 3–5 i 7–14), miksowanie (utwory 3–6, 8 i 10–14), dodatkowy śpiew (utwory 3 i 4)
  • Ceri Evans – producent, remiksowanie
  • Darren Hill – kompozytor (utwór 4)
  • Wayne Lawes – remiksowanie, producent śpiewu, dodatkowa produkcja, programowanie basów i bębnów (utwór 7)
  • Jimmy Seals – producent (utwór 10)
  • M. Rosena Hill – kompozytor (utwory 7 i 9)
  • Pete Moss – fotografia
  • Kowan Paul – producent (utwór 6)
  • Jeremy Paul – kompozytor (utwór 6)
  • Rickardo Reid – keyboard i programowanie (utwór 7)
  • Andy Ward – inżynier miksowania (utwór 4)
  • F. Zagaroli – dodatkowy śpiew (utwór 8)
  • Artful Dodger – producent, remiksowanie (utwór 14)

Pozycje na listach[edytuj | edytuj kod]

Listy cotygodniowe[edytuj | edytuj kod]

Lista (2000–2001) Najlepsza
pozycja
Australia Australian Albums (ARIA Top 100 Albums Chart)[37] 2
Australia Australian Dance Albums (ARIA Top 25 Dance Albums Chart)[76] 1
Australia Australian Urban Albums (ARIA Top 40 Urban Album Chart)[77] 1
Austria Austrian Albums (Ö3 Austria Top 40)[78] 8
Belgia Belgian Albums (Ultratop 50 Albums Flandria)[79] 7
Belgia Belgian Albums (Ultratop 50 Albums Walonia)[80] 7
Kanada Canadian Albums (Billboard Canadian Albums)[81] 3
Dania Danish Albums (IFPI Hitlisten)[82] 1
Holandia Dutch Albums (Dutch Album Top 100)[83] 1
Unia Europejska European Albums (European Top 100 Albums)[84] 2
Finlandia Finnish Albums (Suomen virallinen albumilista)[85][86] 8
Francja French Albums (SNEP)[87] 5
Niemcy German Albums (Offizielle Top 100)[88] 3
Grecja Greek Albums (Top 50 Ξένων Aλμπουμ)[89] 9
Węgry Hungarian Albums (Album Top 40 slágerlista)[90] 12
Irlandia Irish Albums (Top 100 Individual Artist Albums)[91] 1
Włochy Italian Albums (Italy Albums Top 100)[92] 7
Japonia Japanese Albums (Oricon Albums Chart)[93] 42
Malezja Malaysian Albums (RIM)[94] 1
Nowa Zelandia New Zealand Albums (Official NZ Music Chart)[95] 2
Norwegia Norwegian Albums (Topp 40 Albums)[96] 2
Polska Polish Albums (Oficjalna Lista Sprzedaży)[97] 8
Szkocja Scottish Albums (Scottish Albums Chart Top 100)[98] 1
Hiszpania Spanish Albums (Top 100 Álbumes)[99] 7
Szwecja Swedish Albums (Sverigetopplistan)[100] 1
Szwajcaria Swiss Albums (Schweizer Hitparade Albums Top 100)[101] 6
Wielka Brytania UK Albums (Albums Chart Top 100)[102] 1
Wielka Brytania UK R&B Albums (Hip Hop & R&B Albums Chart Top 40)[103] 1
Stany Zjednoczone US Albums (Billboard 200)[104] 11
Stany Zjednoczone US R&B Albums (Top R&B/Hip-Hop Albums)[105] 12

Listy na koniec roku[edytuj | edytuj kod]

Lista (2000) Pozycja
Australia Australian Albums (ARIA End Of Year Charts)[106] 56
Belgia Belgian Albums (Ultratop jaaroverzichten Flandria)[107] 51
Belgia Belgian Albums (Ultratop rapports annuels Walonia)[108] 41
Dania Danish Albums (IFPI Hitlisten)[109] 25
Holandia Dutch Albums (Jaaroverzichten)[110] 16
Unia Europejska European Albums (European Top 100 Albums)[111] 15
Francja French Albums (Tops de l’année)[112] 38
Niemcy German Albums (Top 100 Album-Jahrescharts)[113] 39
Nowa Zelandia New Zealand Albums (Official NZ Music Chart)[114] 31
Szwajcaria Swizz Albums (Schweizer Jakreshitparade)[115] 36
Wielka Brytania UK Albums (End of Year Album Chart Top 100)[116][117] 6
Lista (2001) Pozycja
Australia Australian Albums (ARIA End Of Year Charts)[118] 4
Belgia Belgian Albums (Ultratop jaaroverzichten Flandria)[119] 34
Belgia Belgian Albums (Ultratop rapports annuels Walonia)[120] 22
Kanada Canadian Albums (Nielsen SoundScan)[121] 64
Kanada Canadian R&B Albums (Nielsen SoundScan)[122] 13
Dania Danish Albums (IFPI Hitlisten)[123] 86
Holandia Dutch Albums (Jaaroverzichten)[124] 60
Francja French Albums (Tops de l’année)[125] 23
Niemcy German Albums (Top 100 Album-Jahrescharts)[126] 66
Nowa Zelandia New Zealand Albums (Official NZ Music Chart)[127] 7
Szwecja Swedish Albums (Årslista Album)[128] 97
Szwajcaria Swizz Albums (Schweizer Jakreshitparade)[129] 42
Wielka Brytania UK Albums (End of Year Album Chart Top 100)[130][131] 45
Stany Zjednoczone US Albums (Billboard 200)[132] 165
Lista (2002) Pozycja
Kanada Canadian Albums (Nielsen SoundScan)[133] 110
Kanada Canadian R&B Albums (Nielsen SoundScan)[134] 22
Stany Zjednoczone US Albums (Billboard 200)[135] 74
Stany Zjednoczone US R&B Albums (Top R&B/Hip-Hop Albums)[136] 73

Listy na koniec dekady[edytuj | edytuj kod]

Lista (2000–2009) Pozycja
Australia Australian Albums (End of Decade Albums Chart)[137][138] 68
Wielka Brytania UK Albums (Official Charts Company)[35] 35

Certyfikaty[edytuj | edytuj kod]

Region Certyfikaty Certyfikowane jednostki
/sprzedaż
Australia Australia (ARIA)[38] 4× Platyna 280 000^
Belgia Belgia (BEA)[139] 2× Platyna 50 000*
Kanada Kanada (Music Canada)[140] Platyna 100 000^
Dania Dania (IFPI Danmark)[141] 2× Platyna 100 000^
Unia Europejska Europa (IFPI)[142] 3× Platyna 3 000 000*
Francja Francja (SNEP)[143] Platyna 300 000*
Niemcy Niemcy (BVMI)[144] Platyna 300 000*
Japonia Japonia (RIAJ)[145] Złoto 100 000^
Holandia Holandia (NVPI)[146] 2× Platyna 160 000^
Nowa Zelandia Nowa Zelandia (RMNZ)[147] 3× Platyna 45 000^
Hiszpania Hiszpania (Promusicae)[148] Platyna 100 000^
Szwajcaria Szwajcaria (IFPI Switzerland)[149] Platyna 50 000^
Szwecja Szwecja (GLF)[150] Platyna 80 000^
Wielka Brytania Wielka Brytania (BPI)[151] 6× Platyna 1 940 000[36]
Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone (RIAA)[152] Platyna 1 000 000^
Legenda:
* dane dotyczące sprzedaży oparte na samej certyfikacji
^ dane dotyczące wysyłek oparte na samej certyfikacji

Historia wydań[edytuj | edytuj kod]

Region Date Format Label
Australia 14 sierpnia 2000 CD • kaseta •
płyta winylowa 		Wildstar •
Atlantic Records
Irlandia
Nowa Zelandia
Wielka Brytania
Japonia 6 września 2000
Stany Zjednoczone 17 lipca 2001

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Henry Yanney: Craig David’s debut LP Born To Do It revisited with producer/writer Mark Hill | Return To The Classics. Soul Culture, 2013-11-13. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Craig David – Born to Do It. AllMusic. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Princess Gabbara: Why Craig David’s 'Born To Do It’ Is Still A Gem 18 Years Later. Vibe, 2018-08-16. [dostęp 2020-05-10]. (ang.).
  4. ↑ a b Ben Homewood: Craig David: Born To Do It... Again – The NME Interview. NME, 2016-09-30. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  5. ↑ a b Victor Bassey: Interview with COLIN LESTER. HitQuarters, 2001-12-30. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  6. ↑ a b c Craig David Biography. top40-charts.com. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
  7. ↑ a b c Craig David – Born to Do It: Credits. AllMusic. [dostęp 2020-05-03]. (ang.).
  8. ↑ a b c Ernest Hardy: Craig David – Born to Do It: Album Reviews. „Rolling Stone” (874), 2001-08-01. [dostęp 2020-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  9. ↑ a b c Sal Cinquemani: Review: Craig David, Born to Do It. Slant Magazine, 2001-07-03. [dostęp 2020-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  10. ↑ DaveyBoy: Craig David – Born to Do It. Sputnikmusic, 2008-08-28. [dostęp 2020-05-10]. (ang.).
  11. ↑ a b Jack Tregoning: Can You Fill Me In: 20 Years Of Craig David’s 'Born To Do It’. grammy.com, 2020-08-27. [dostęp 2020-09-22]. (ang.).
  12. ↑ Craig David – Born to Do It: Releases. AllMusic. [dostęp 2020-08-06]. (ang.).
  13. ↑ Craig David Born To Do It Singapore 2 CD album set (Double CD). eil.com. [dostęp 2020-08-06]. (ang.).
  14. ↑ Craig David Born To Do It Japanese Promo CD album (CDLP). eil.com. [dostęp 2020-08-06]. (ang.).
  15. ↑ Craig David – Born to Do It (Japan Bonus Tracks). AllMusic. [dostęp 2020-08-06]. (ang.).
  16. ↑ UK Charts > Fill Me In. Official Charts Company, 2000-04-15. [dostęp 2020-08-07]. (ang.).
  17. ↑ Fill Me In by Craig David. Songfacts. [dostęp 2020-08-07]. (ang.).
  18. ↑ Radio 1 Official Chart of the Decade, as broadcast on BBC Radio 1 on 29 December 2009, presented by DJ Nihal.
  19. ↑ a b Craig David Chart History (Hot 100). „Billboard”. [dostęp 2020-08-07]. (ang.).
  20. ↑ Craig David – Fill Me In (Song). australian-charts.com, 2000-08-27. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  21. ↑ Craig David gets second chart-topper. BBC News, 2000-07-30. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  22. ↑ UK Charts > 7 Days. Official Charts Company, 2000-08-05. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  23. ↑ Craig David – 7 Days (Song). australian-charts.com, 2000-11-26. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  24. ↑ Craig David – 7 Days (Song). charts.nz, 2000-11-26. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  25. ↑ UK Charts > Walking Away. Official Charts Company, 2000-12-02. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  26. ↑ Craig David – Walking Away (Song). charts.nz, 2001-03-18. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  27. ↑ Official Top 40 Singles. The Official NZ Music Charts. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  28. ↑ Craig David – Walking Away (Song). australian-charts.com, 2000-03-25. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  29. ↑ Polish Airplay Charts – Lista krajowa 50/2000. PiF PaF Production. [dostęp 2020-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  30. ↑ UK Charts > Rendezvous. Official Charts Company, 2001-03-31. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  31. ↑ a b Sarah Anderson: Revealed – music’s all-time chart record breakers. NME, 2011-05-17. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
  32. ↑ a b Sarah Anderson: 50 fastest selling albums ever. NME, 2011-04-27. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
  33. ↑ Craig David – Born To Do It. British Phonographic Industry, 2001-03-02. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
  34. ↑ BRIT Certified – Certification Levels. British Phonographic Industry. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
  35. ↑ a b The Noughties’ Official UK Albums Chart Top 100. „Music Week”, 2010-01-30. Londyn, Anglia: United Business Media. (ang.). 
  36. ↑ a b Rob Copsey: Official Charts Flashback 2000: Craig David – Fill Me In. Official Charts Company, 2020-04-09. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
  37. ↑ a b Craig David – Born to Do It (Album). australian-charts.com, 2000-09-24. [dostęp 2020-08-09]. (ang.).
  38. ↑ a b ARIA Charts – Accreditations – 2001 Albums. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2020-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  39. ↑ Craig David – Born to Do It (Album). charts.nz, 2000-10-01. [dostęp 2020-08-08]. (ang.).
  40. ↑ a b Lauded U.K. Star Craig David Is 'Born To Do It’. „Billboard”, 2001-08-17. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  41. ↑ Craig David – Billboard 200. „Billboard”. [dostęp 2020-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  42. ↑ Gold & Platinum: Craig David – Born to Do It. Recording Industry Association of America, 2001-01-28. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  43. ↑ Billboard 200 Albums – Year-End. „Billboard”. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  44. ↑ Craig David – Top R&B/Hip-Hop Albums. „Billboard”. [dostęp 2020-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  45. ↑ Jack Stevens: What has happened to Craig David?. musicaljack.com, 2012-03-12. [dostęp 2020-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  46. ↑ Robert Christgau: Craig David: Born to Do It. robertchristgau.com. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  47. ↑ Will Hermes: Craig David: Born to Do It. „Entertainment Weekly”, 2001-06-20. [dostęp 2020-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  48. ↑ Louis Pattison: Craig David: Born to Do It. NME, 2005-09-12. [dostęp 2022-05-13]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  49. ↑ Gabriel Szatan: Craig David: Born to Do It. Pitchfork, 2020-04-19. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  50. ↑ Sal Cinquemani: Review: Craig David, Born to Do It. Slant Magazine, 2001-07-18. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  51. ↑ a b DaveyBoy: Craig David – Born to Do It. Sputnikmusic, 2008-08-25. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  52. ↑ Craig David: Born to Do It. „Uncut”. 41 (76), październik 2000. Londyn: IPC Media. 
  53. ↑ a b Helienne Lindvall: Behind the music: Has Craig David really made the second greatest album ever?. „The Guardian”, 2009-04-09. [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  54. ↑ ART: CRAIG DAVID – „Born To Do It”. Onet, 2000-12-05. [dostęp 2020-09-18]. (pol.).
  55. ↑ Robbie Wins Big, David Comes Up Empty At Brit Awards. „Billboard”, 2001-02-26. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  56. ↑ Rob Kemp: Robbie Williams, U2, Coldplay Dominate Brit Awards. MTV, 2001-02-26. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  57. ↑ Brit Awards 2002: The winners. BBC News, 2002-02-20. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  58. ↑ Record Breakers and Trivia: Singles: Artists: Age. everyhit.com. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  59. ↑ Shaheem Reid: Fans Will Get A New Taste Of Brandy On Full Moon. MTV, 2002-02-22. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  60. ↑ Ayeesha Walsh: Justin Bieber samples Craig David for new release. „The Sun”, 2013-10-31. [dostęp 2020-08-20]. (ang.).
  61. ↑ Millionaire’s route to the top prize. BBC News, 2003-04-07. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  62. ↑ The Ingrams Millionaire Trial. ukgameshows.com, 2003-04-07. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  63. ↑ Nick Reilly: Craig David to play ‘Born To Do It’ in full for new livestream event. NME, 2021-03-26. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
  64. ↑ Robin Murray: Craig David Confirms Re-Scheduled 'Born To Do It’ Livestream Concert. clashmusic.com, 2021-04-22. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
  65. ↑ Will Lavin: Craig David adds more UK arena dates to his ‘Born to Do It’ 20th anniversary tour. NME, 2019-09-11. [dostęp 2021-05-09]. (ang.).
  66. ↑ Craig David – Born To Do It (UK & Ireland). Discogs. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  67. ↑ Craig David – Born To Do It (UK). AllMusic. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  68. ↑ a b Craig David – Born To Do It (US). Discogs. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  69. ↑ Craig David – Born To Do It (US). AllMusic. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  70. ↑ Craig David – Born To Do It (Singapore). Discogs. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  71. ↑ Craig David – Born To Do It (Singapore Bonus Disc). AllMusic. [dostęp 2020-08-16]. (ang.).
  72. ↑ Craig David – Born To Do It (Japan). Discogs. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  73. ↑ Craig David – Born To Do It (Japan Bonus Tracks). AllMusic. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  74. ↑ Craig David – Born To Do It + Bonus (Germany). Discogs. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  75. ↑ Born To Do It (booklet). Atlantic Records, 2001. (ang.).
  76. ↑ ARIA Dance Chart - Week Commencing 8th January 2001. „The ARIA Report”, s. 15, 8 stycznia 2001. Biblioteka Narodowa Australii. [dostęp 2023-04-17]. (ang.). 
  77. ↑ ARIA Urban Chart – Week Commencing 12th February 2001. „The ARIA Report”, s. 18, 12 lutego 2001. Biblioteka Narodowa Australii. [dostęp 2023-04-15]. (ang.). 
  78. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). austriancharts.at, 2000-09-10. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  79. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). Ultratop, 2000-09-02. [dostęp 2020-08-17]. (niderl.).
  80. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). Ultratop, 2000-09-02. [dostęp 2020-08-17]. (fr.).
  81. ↑ Billboard Canadian Albums. „Billboard”, 2000-09-02. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  82. ↑ Billboard 40/2000. „Billboard”, s. 53, 30 sierpnia 2000. Nowy Jork: New Media. [dostęp 2020-08-17]. (ang.). 
  83. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). dutchcharts.nl, 2000-09-02. [dostęp 2020-08-17]. (niderl.).
  84. ↑ European Top 100 Albums. „Music & Media”. 17 (41), s. 12, 7 października 2000. Londyn, Wielka Brytania: European Media Report. [dostęp 2023-04-14]. (ang.). 
  85. ↑ Craig David: Born to Do It. Musiikkituottajat. [dostęp 2020-08-17]. (fiń.).
  86. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). finnishcharts.com. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  87. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). lescharts.com, 2000-09-23. [dostęp 2020-08-17]. (fr.).
  88. ↑ Craig David: Born to Do It. Offizielle Deutsche Charts, 2000-09-11. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  89. ↑ Billboard 09/2001. „Billboard”. 113 (9), s. 41, 3 marca 2001. Nowy Jork: New Media. [dostęp 2020-08-17]. (ang.). 
  90. ↑ Album Top 40 slágerlista. Magyar Hangfelvétel-kiadók Szövetsége, 2000-09-11. [dostęp 2020-08-17]. (węg.).
  91. ↑ Top 75 Artist Album, Week Eending 17 August 2000. GfK Chart-Track, 2000-08-17. [dostęp 2020-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  92. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). italiancharts.com, 2000-09-21. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  93. ↑ ボーン・トゥ・ドゥ・イット. Oricon. [dostęp 2023-04-14]. (jap.).
  94. ↑ Billboard 41/2001. „Billboard”. 112 (41), s. 49, 7 października 2001. Nowy Jork: New Media. [dostęp 2020-08-17]. (ang.). 
  95. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). charts.nz, 2000-01-10. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  96. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). norwegiancharts.com. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  97. ↑ OLiS – sprzedaż w okresie 01.01.2001 – 07.01.2001. Związek Producentów Audio-Video, 2001-01-15. [dostęp 2020-08-17]. (pol.).
  98. ↑ Official Scottish Albums Chart Top 100. Official Charts Company, 2000-08-20. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  99. ↑ Fernando Salaverri: Sólo éxitos: año a año, 1959–2002. Wyd. pierwsze. Hiszpania: Iberautor Promociones Culturales, 1 września 2005. ISBN 84-8048-639-2. [dostęp 2021-12-11]. (hiszp.).
  100. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). swedishcharts.com, 2000-09-07. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  101. ↑ Craig David – Born To Do It (Album). hitparade.ch, 2000-09-10. [dostęp 2020-08-17]. (niem.).
  102. ↑ Official Albums Chart Top 100. Official Charts Company, 2000-08-20. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  103. ↑ Official Hip Hop and R&B Albums Chart Top 40. Official Charts Company, 2000-08-20. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  104. ↑ Billboard 200. „Billboard”. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  105. ↑ Top R&B/Hip-Hop Albums. „Billboard”. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  106. ↑ ARIA Charts – End Of Year Charts – Top 100 Albums 2000. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2020-08-18]. (ang.).
  107. ↑ Ultratop jaaroverzichten 2000. Ultratop. [dostęp 2020-09-23]. (niderl.).
  108. ↑ Ultratop rapports annuels 2000. Ultratop. [dostęp 2020-09-23]. (fr.).
  109. ↑ Chart of the Year 2000. Mogens Nielsen. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  110. ↑ Jaaroverzichten – Album 2000. dutchcharts.nl. [dostęp 2020-08-19]. (niderl.).
  111. ↑ Year in Focus – European Top 100 Albums 2000. „Music & Media”. 17 (52), s. 9, 23 grudnia 2000. Londyn, Wielka Brytania: European Media Report. OCLC 29800226. [dostęp 2022-03-31]. (ang.). 
  112. ↑ Tops de l’année – Top Albums 2000. Syndicat national de l’édition phonographique. [dostęp 2020-08-19]. (fr.).
  113. ↑ Top 100 Album-Jahrescharts (2000). Offizielle Deutsche Charts. [dostęp 2020-08-18]. (niem.).
  114. ↑ Official NZ Music Chart: Official Top 40 Albums (2000). nztop40.co.nz. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  115. ↑ Schweizer Jakreshitparade 2000. hitparade.ch. [dostęp 2020-09-23]. (niem.).
  116. ↑ End of Year Album Chart Top 100 – 2000. Official Charts Company. [dostęp 2020-08-18]. (ang.).
  117. ↑ Best Sellers of 2000: Albums Top 100. „Music Week”, 20 stycznia 2001. Londyn, Anglia: United Business Media. (ang.). 
  118. ↑ ARIA Charts – End Of Year Charts – Top 100 Albums 2001. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  119. ↑ Ultratop jaaroverzichten 2001. Ultratop. [dostęp 2000-08-19]. (niderl.).
  120. ↑ Ultratop rapports annuels 2001. Ultratop. [dostęp 2020-09-23]. (fr.).
  121. ↑ Nielsen SoundScan: Canada’s Top 200 Albums of 2001. jamshowbiz.com, 2002-01-08. [dostęp 2022-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  122. ↑ Nielsen SoundScan: Canada's Top 200 Alternative albums of 2001. jamshowbiz.com, 2002-01-08. [dostęp 2023-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  123. ↑ Chart of the Year 2001. Mogens Nielsen. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  124. ↑ Jaaroverzichten – Album 2001. dutchcharts.nl. [dostęp 2020-09-23]. (niderl.).
  125. ↑ Tops de l’année – Top Albums 2001. Syndicat national de l’édition phonographique. [dostęp 2020-08-19]. (fr.).
  126. ↑ Top 100 Album-Jahrescharts (2001). Offizielle Deutsche Charts. [dostęp 2020-08-18]. (niem.).
  127. ↑ Official NZ Music Chart: Official Top 40 Albums (2001). nztop40.co.nz. [dostęp 2022-01-27]. (ang.).
  128. ↑ Årslista Album, 2001. Sverigetopplistan. [dostęp 2020-09-23]. (szw.).
  129. ↑ Schweizer Jakreshitparade 2001. hitparade.ch. [dostęp 2020-09-23]. (niem.).
  130. ↑ End of Year Album Chart Top 100 – 2000. Official Charts Company. [dostęp 2020-08-18]. (ang.).
  131. ↑ Best Sellers of 2001: Albums Top 100. „Music Week”, 19 stycznia 2002. Londyn, Anglia: United Business Media. (ang.). 
  132. ↑ Billboard 200 Albums – Year-End 2001. „Billboard”. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  133. ↑ Nielsen SoundScan: Canada’s Top 200 Albums of 2002. jamshowbiz.com, 2003-01-14. [dostęp 2022-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  134. ↑ Nielsen SoundScan: Canada’s Top 200 R&B; albums of 2002. jamshowbiz.com, 2003-01-14. [dostęp 2022-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  135. ↑ Billboard 200 Albums – Year-End 2002. „Billboard”. [dostęp 2020-08-17]. (ang.).
  136. ↑ Top R&B/Hip-Hop Albums – Year-End 2002. „Billboard”. [dostęp 2020-08-29]. (ang.).
  137. ↑ 2009 – ARIA End of Decade Albums Chart. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2020-08-18]. (ang.).
  138. ↑ ARIA Chart Sales – ARIA End of Decade Albums/Top 100. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2020-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  139. ↑ Goud en Platina – Albums 2000. Ultratop. [dostęp 2020-08-19]. (niderl.).
  140. ↑ Canadian album certifications – Craig David – Born to Do It. Music Canada. [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
  141. ↑ Album Top-40. hitlisten.nu. [dostęp 2000-08-19]. (ang.).
  142. ↑ IFPI Platinum Europe Awards – 2001. International Federation of the Phonographic Industry. [dostęp 2020-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-27)]. (ang.).
  143. ↑ French album certifications – Craig David – Born to Do It. Syndicat national de l’édition phonographique. [dostęp 2020-08-19]. (fr.).
  144. ↑ Gold-/Platin-Datenbank (Craig David; 'Born to Do It’). Bundesverband Musikindustrie. [dostęp 2020-08-19]. (niem.).
  145. ↑ Japanese album certifications – Craig David – Born to Do It. Recording Industry Association of Japan. [dostęp 2020-08-19]. (jap.).
  146. ↑ Goud/Platina (Craig David – Born to Do It) – wpisać „Born to Do It” w wyszukiwarce „Artiest of titel”. NVPI. [dostęp 2020-08-19]. (niderl.).
  147. ↑ Official Top 40 Albums. NVPI, 2001-05-13. [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
  148. ↑ Fernando Salaverrie: Sólo éxitos: año a año, 1959–2002 (PDF). Madryt: Fundación Autor/SGAE, wrzesień 2005, s. 960. ISBN 84-8048-639-2. [dostęp 2020-08-19]. (hiszp.).
  149. ↑ The Official Swiss Charts and Music Community: Awards (Craig David; 'Born to Do It’). IFPI Switzerland. Hung Medien. [dostęp 2020-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)]. (niem.).
  150. ↑ Guld- och Platinacertifikat – ÅR 2001. Grammofonleverantörernas förening. [dostęp 2020-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-27)]. (szw.).
  151. ↑ BRIT Certified – Wybierz album w polu „Format”. Wpisz Born to Do It w polu „Search BPI Awards”, a następnie naciśnij Enter. British Phonographic Industry. [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
  152. ↑ Gold & Platinum – Craig David – Born to Do It. Recording Industry Association of America. [dostęp 2020-08-19]. (ang.).
Craig David
Albumy studyjne
Kompilacje
Inne albumy
Single
Gościnne single
Powiązane artykuły
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Born_to_Do_It&oldid=72268157”