Chańcza (wieś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chańcza
wieś
Ilustracja
Droga, wzdłuż której rozciąga się wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

kielecki

Gmina

Raków

Sołectwo

Chancza

Liczba ludności (2020)

386[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

26-035[3]

Tablice rejestracyjne

TKI

SIMC

0265313[4]

Położenie na mapie gminy Raków
Mapa konturowa gminy Raków, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Chańcza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Chańcza”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Chańcza”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Chańcza”
Ziemia50°38′44″N 21°04′19″E/50,645556 21,071944[1]

Chańczawieś w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Raków[5][4].

Była wsią klasztoru cystersów jędrzejowskich w województwie sandomierskim w ostatniej ćwierci XVI wieku[6].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Chańcza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Chańcza jest punktem początkowym szlak turystyczny zielony zielonego szlaku turystycznego prowadzącego do Pielaszowa. Przez wieś przechodzi szlak turystyczny żółty żółty szlak turystyczny z Szydłowa do Widełek. Wieś rozciąga się równoleżnikowo wzdłuż bocznej drogi, prostopadłej do drogi wojewódzkiej nr 764, dochodzącej od wschodu do lasu, a od zachodu do jeziora Chańcza, nad którym znajduje się plaża. Znajduje się w niej m.in. zespół domków letniskowych.

W lesie obok wsi około 300-letni szypułkowy dąb Biskup, pomnik przyrody[7].

Tuż przed uchwyceniem przez Armię Czerwoną przyczółka sandomierskiego w zagrodzie Jana Raka w Chańczy odbyło się 23 lipca 1944 r. pierwsze posiedzenie konspiracyjnej Kieleckiej Wojewódzkiej Rady Narodowej z udziałem około 30 delegatów, wśród których byli m.in. Józef Ozga Michalski, Józef Maślanka, Marian Baryła, Henryk Połowniak i Franciszek Kucybała[8]. W XX rocznicę wspomniane wydarzenie zostało upamiętnione pomnikiem.

Integralne części wsi Chańcza[5][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
1017103 Dwór część wsi
0265320 Kresy część wsi
0265336 Pod Łąkami część wsi
0265342 Podlesie część wsi

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Chańczy zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[9]
Nazwa wsi – miasta Nazwy części wsi
– miasta
Nazwy obiektów fizjograficznych
– charakter obiektu
I. Gromada CHAŃCZA
  1. Chańcza
  1. Dwór
  2. Kresy
  3. Pod Łąkami
  4. Podlesie
  1. Chanieckie Lasy – las
  2. Chojaczki – pole
  3. Doły – pole
  4. Dworskie – pole, łąka
  5. Filipka – łąka
  6. Góra – las
  7. Górka – pole
  8. Kresy – pole
  9. Pastwiska – pole, krzaki
  10. Pod Lasem – pole
  11. Pod Mochą – las
  12. Pod Nowakówką – pole
  13. Pod Rakówką – las
  14. Sapy – pole
  15. Stachowa Łączyna – łąka leśna
  16. Stokowa Góra – las
  17. Wielgie Łąki – łąka
  18. Za Rowem – łąka, pole
  19. Zakręty – łąka leśna

Osoby związane z Chańczą[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15049
  2. Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 6 [dostęp 2022-03-21]
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 138 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Rejestr TERYT
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 112.
  7. Tymoteusz Wróblewski: Góry Świętokrzyskie. Warszawa: Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, 1972, s. 125.
  8. Początki władzy ludowej na Kielecczyźnie 1969 ↓, s. 32.
  9. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 9, 77-96.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
  • Jan Naumiuk: Początki władzy ludowej na Kielecczyźnie. Lublin: 1969.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]