Cheerios

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cheerios – marka płatków zbożowych stworzona 19 lutego 1941 przez General Mills. W krajach europejskich produkowane przez Cereal Partners na licencji Nestlé.

Płatki śniadaniowe[edytuj | edytuj kod]

Wszystkie płatki mają formę pierścieni. Oryginalne smakują jak Cornflakes. Występują ich odmiany smakowe:

Cheerios Miodowy[edytuj | edytuj kod]

Cheerios Miodowe wprowadzono na rynek w 1979 roku jako pierwszą odmianę Cheerios. W odróżnieniu od oryginału są oblane miodem z nutą migdałów. Pierwotnie w składzie znajdowały się orzechy, zastąpione potem migdałami.

Cheerios Wielozbożowy[edytuj | edytuj kod]

Cheerios Wielozbożowe (zwane inaczej Cheerios – Pięć Zbóż) wprowadzono na rynek w 1992 roku. Zrobione są z pięciu zbóż: pszenicy, kukurydzy, ryżu, owsa i jęczmienia. Pierwotnie bez jęczmienia.

Cheerios Cukrowe[edytuj | edytuj kod]

Cheerios Cukrowe wprowadzono w 1995 roku. Są oblane syropem cukrowym. Nie mają stałej maskotki, a w reklamach występują amerykańskie gwiazdy (np.: Wayne Knight, Tia i Tamera Mowry, Melissa Joan Hart, Gumby i Gilbert Gottfried). Nie są dostępne w Polsce.

Cheerios Jogurtowe[edytuj | edytuj kod]

Cheerios Jogurtowe wprowadzono w 2005 roku. W odróżnieniu od oryginału niektóre płatki są pokryte masą jogurtową. Dostępne są w trzech smakach: wanilia, truskawka i borówka amerykańska. Nie są dostępne w Polsce.

Cheerios Oats[edytuj | edytuj kod]

Cheerios Oats wprowadzono w 2015 roku. Są to miodowe kółeczka Cheerios wymieszane z płatkami owsianymi. Istnieje także wersja z cynamonem. Są dostępne w Polsce.

Inne[edytuj | edytuj kod]

  • Jabłkowo-cynamonowe (1998)
  • Cheerios and X’s (1993)
  • Team Cheerios (1998)
  • Purely O’s (1999)
  • Millenios (1999–2000)
  • Berry Burst Cheerios (2003)
  • Owocowe (2006)
  • Oat Cluster Crunch Cheerios (2007)
  • Cheerios Snack Mix – Original (2008)
  • Cheerios Snack Mix – Serowe (2008)
  • Bananowe (2008)

Nie są dostępne w Polsce.

Wartość odżywcza[edytuj | edytuj kod]

Wartość odżywcza
Cheerios Oats
(100 g)
Wartość energetyczna 1626 kJ (388 kcal)
Białka 10,5 g
Węglowodany
Tłuszcze 5,2 g
1 Obliczono na podstawie informacji o zawartości soli, ze wzoru: sól = sód × 2,5
Dane liczbowe na podstawie: nestle-cereals.pl[1]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[2]

Maskotki[edytuj | edytuj kod]

Cheerios Kid[edytuj | edytuj kod]

Od lat 50. maskotką Cheerios był animowany chłopiec imieniem Kid. Drugoplanowym bohaterem była dziewczynka Sue. W standardowej reklamie na początku Sue zagrażało jakieś niebezpieczeństwo, następnie zawołany na pomoc Kid zjadał Cheerios i w sprytny sposób ratował ją. Na końcu reklamy tłumaczył, że spryt i siłę fizyczną zawdzięcza Cheerios. W latach 70. zaprzestano emisji reklamy. Na krótko powrócono do niej na początku lat 80.

„Just Cheeri-yodel”[edytuj | edytuj kod]

W latach 70. w nowych blokach reklamowych pojawiał się jodłujący „stick-man”. W swych piosenkach zachwalał płatki. W standardowej reklamie spotykał on zmęczonych swą pracą ludzi. Przypomina im o płatkach Cheerios, a gdy już je zjedzą, powraca w nich chęć do pracy. Następnie krótką piosenką przypominał o pożywnym śniadaniu, jakim są Cheerios. Występował do 1980 roku.

Gang Orzechowy[edytuj | edytuj kod]

Ci bohaterowie pochodzili z amerykańskiego komiksu Fistaszki.

  • Charlie Brown – w swojej reklamie grał w koszykówkę, co mu jednak nie wychodziło. Dzięki Cheerios odzyskał energię i wygrał.
  • Schroeder – w swojej reklamie nie mógł skoncentrować się na grze na fortepianie. Zjedzenie Cheerios dodało mu weny i zaczął komponować.
  • Franklin – nie wychodziło mu surfowanie po falach, Cheerios wspomógł jego wyczucie równowagi.
  • Peppermint Patty – jemu także Cheerios dodał energii do wyścigu rowerowego.

Shawn Johnson[edytuj | edytuj kod]

Od 2009 roku na opakowaniach i w reklamach pojawia się Shawn Johnson – złota medalistka olimpiady w Pekinie w gimnastyce.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cheerios Oats. Nestlé Cereals. CPW SA. [dostęp 2016-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-09)].
  2. Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]