Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

Sekcja Gospodarcza
Departament IV Gospodarczy
Departament X Gospodarczy
Departament VII

Dowódcy
Pierwszy

gen. ppor. int. Jan Zavřel

Ostatni

płk dr Karol Rudolf

Organizacja
Dyslokacja

garnizon Warszawa

Podległość

Ministerstwo Spraw Wojskowych

Departament Intendentury Ministerstwa Spraw Wojskowych (Dep. Int. MSWojsk.) – jednostka organizacyjna Ministerstwa Spraw Wojskowych w II Rzeczypospolitej.

Departament Intendentury zajmował się zaopatrzeniem w żywność, umundurowaniem oraz kwaterunkiem, a także rozliczaniem kosztów transportu i zaopatrzeniem emerytalnym[1].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1918 w ramach Ministerstwa Spraw Wojskowych utworzono Sekcję Gospodarczą kierowaną przez pułkownika Jana Zavřela. W grudniu składała się ona z sekcji: poborowej, żywnościowej,kwaterunkowej, mundurowej, budżetowej i taborowej. 10 stycznia 1919 zarządzono restrukturyzację. Departament Gospodarczy[a]. składał się wówczas z sekcji: poborów i należności, żywnościowej, budżetowej, taborowej, kwaterunkowej, emerytur, zaopatrzenia oraz Rady Emerytalnej, Głównej Kasy Wojskowej, Komisji Kasowej MSWojsk. i kancelarii. W ciągu roku następowały dalsze zmiany organizacyjne[3].

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład Departamentu VII Gospodarczego 20 lutego 1920[4]
  • sekcja organizacyjna
  • sekcja umundurowania
  • sekcja żywnościowa
  • sekcja należności pieniężnych
  • sekcja zaopatrzenia rodzin wojskowych i emerytów
  • sekcja wojenno-likwidacyjna[b]
  • kancelaria
Skład Departamentu VII Intendentury 22 sierpnia 1921[4]
  • Wydział I Ogólno-Organizacyjny
  • Wydział II Żywnościowy
  • Wydział III Mundurowy
  • Wydział IV Uposażenia
  • komisja żywnościowa
  • komisja mundurowa
  • komisja kancelaria
Skład Departamentu Intendentury w sierpniu 1939[6]
  • Wydział Ogólny
  • Wydział Żywnościowy
  • Wydział Mundurowy
  • Wydział Uposażenia
  • Wydział Kwaterunkowy
  • Wydział Budżetowo-Rachunkowy
  • Wydział Emerytalny

Obsada personalna departamentu[edytuj | edytuj kod]

Szefowie departamentu
Pokojowa obsada personalna departamentu w marcu 1939 roku[8][c]
  • szef departamentu – gen. bryg. Karol Masny
  • I zastępca szefa departamentu – płk int. z wsw[10] dr Karol Rudolf
  • II zastępca szefa departamentu – płk int. z wsw Ignacy Witek
  • szef Wydziału Ogólnego – ppłk int. z wsw Adam Leon Ciepiela
  • kierownik referatu organizacyjnego – mjr inż. Jan Alfons Krzyściak
  • kierownik referatu wyszkolenia – mjr Dobrzański Włodzimierz Seweryn
  • kierownik referatu zasobów materiałowych – mjr Skwara Józef Adam
  • referent – kpt. Perz Stanisław
  • referent [dubler] – kpt. Rcichert Jan Michał
  • referent [dubler] – kpt. Bański Damazy
  • kierownik referatu instrukcji i tabel należności – kpt. Zaremba Stefan
  • szef Wydziału Żywnościowego – ppłk Burnagel Stanisław Michał
  • kierownik referatu zaopatrzenia – mjr Procner Józef Wincenty
  • kierownik referatu zasobów żywnościowych – kpt. Adam Marian Jaros[11]
  • szef Wydziału Mundurowego – ppłk Jan Franciszek Zych
  • kierownik referatu administracyjnego – kpt. Ferszt Mieczysław
  • kierownik referatu administracyjnego [dubler] – kpt. Klepacki Jan
  • kierownik referatu zaopatrzenia – mjr Stolarski Eugeniusz Mieczysław
  • kierownik referatu zaopatrzenia [dubler] – kpt. Lorincz-Miller Józef Stanisław
  • kierownik referatu zasobów mundurowych – kpt. Nowicki Stefan
  • kierownik referatu zasobów mundurowych [dubler] – kpt. Walkowiak Walenty
  • szef Wydziału Kwaterunkowego – ppłk Stanisław Czerny
  • kierownik referatu administracyjnego – mjr int. z wsw Jan Sochacki[d]
  • kierownik referatu zaopatrzenia – mjr int. z wsw Jerzy Hojarczyk
  • kierownik referatu ryczałtów – mjr int. z wsw Roman Lizak[e]
  • kierownik referatu zasobów kwaterunkowych – mjr Leopold Kazimierz Reiss
  • szef Wydziału Uposażeń – ppłk Pachel Stanisław
  • kierownik referatu uposażeń – kpt. Zborowski Paweł Tadeusz
  • referent – chor. Jasiński Jan
  • kierownik referatu transportów – kpt. Jan Neugebauer
  • szef Wydziału Budżetowo-Rachunkowego – mjr dr Dąbrowski Tadeusz Emil
  • kierownik referatu budżetowego – mjr Podsiadło Piotr
  • kierownik referatu kredytów – kpt. int. Marian Aleksander Timme †1940 Charków[14]
  • kierownik referatu cenzury – mjr Selwa Kazimierz Stanisław
  • referent – mjr kontr. Kutateladze Bidzina
  • referent [dubler] – kpt. Kurowski Feliks
  • szef Wydziału Emerytalnego[f] – ppłk Berger Tadeusz Józef
  • kierownik referatu zaopatrzenia emerytalnego oficerów – kpt. Karasiński Stanisław I
  • kierownik referatu – kpt. Szymański Sergiusz Józef Daniel
  • referent – kpt. Pikoń Stanisław
  • delegat do Biura Aprowizacji Ministerstwa Rolnictwa i Reform Rolnych – mjr Kołodkiewicz Wacław

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W początkowym okresie swego istnienia Departament Gospodarczy zachował nazwę „Sekcja Gospodarcza M. S. Wojsk." przejętą z nazwy analogicznej instytucji b. Komisji Wojskowej i pod tą nazwą figurował w odprawach wewnętrznych M. S. Wojsk, po dzień 17.11.1918. W urzędowaniu wewnętrznym i zewnętrznym, używał już od 14 listopada nazwy „Departament Gospodarczy M. S. Wojsk[2].
  2. Funkcjonujący przy Departamencie VII Intendentury Wydział Wojenno-Likwidacyjny został z dniem 14 kwietnia 1923 wyłączony ze składu Ministerstwa Spraw Wojskowych i przekazany do Izby Skarbowej w Warszawie jako Dział Rent[5].
  3. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[9].
  4. Major intendent z wyższymi studiami wojskowymi Jan Sochacki (ur. 4 listopada 1893 roku w Brodach). Na stopień majora został mianowany w 1936 roku w korpusie intendentów. Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[12]. W 1940 roku został zamordowany w Bykowni.
  5. Major intendent z wyższymi studiami wojskowymi Roman Lizak (ur. 26 lipca 1894 roku). Na stopień majora został mianowany w 1936 roku w korpusie intendentów. Był odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Niepodległości[12][13].
  6. Z dniem 1 kwietnia 1939 Samodzielny Referat Emerytalny został przemianowany na Wydział Emerytalny[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ziomek 2014 ↓, s. 109.
  2. Dziesięciolecie intendentury WP II RP ↓, s. 206.
  3. a b Charakterystyka akt ↓.
  4. a b Charakterystyka akt ↓, s. 2.
  5. Charakterystyka akt ↓, s. 3.
  6. Charakterystyka akt ↓, s. 4.
  7. a b Ziomek 2014 ↓, s. 107.
  8. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 440.
  9. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  10. Oficer intendent z wyższymi studiami wojskowymi.
  11. Adam Jaros. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.15210 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-10].
  12. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 333.
  13. Roman Lizak. Muzeum Polskich Formacji Granicznych. [dostęp 2019-06-20].
  14. Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 560.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]