Dwór obronny w Gojcieniszkach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwór obronny w Gojcieniszkach
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Miejscowość

Gojcieniszki

Typ budynku

dwór

Fundator

Piotr Nonhart

Kondygnacje

2

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór obronny w Gojcieniszkach”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Dwór obronny w Gojcieniszkach”
54°15′03,72″N 25°25′59,67″E/54,251033 25,433242

Dwór obronny w Gojcieniszkach – zamek Nonhartów znajdujący się we wsi Gojcieniszki, w rejonie werenowskim, w obwodzie grodzieńskim na Białorusi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Dwór wybudował w latach 1611–1612 Holender, Piotr Nonhart[1] – jako swoją wiejską siedzibę – we wsi Gojcieniszki, dawniej leżącej na Wileńszczyznie, obecnie na terenie Białorusi[2].

Kolejni właściciele

  • Piotr Nonhart, horodniczy wileński (XVII wiek);
  • ród Chreptowiczów (Jerzy Chreptowicz ożenił się w 1611 z Zuzanną Nonhartówną, która wniosła dwór w posagu, po Jerzym majątek odziedziczył najstarszy syn – Adam, a po nim jego syn: Adam Jan);
  • rodzina Korffów;
  • rodzina Szretterów;
  • rodzina Puttkamerów;
  • rodzina Osten-Sackenów;
  • rodzina Rymszów herbu Gozdawa w latach 1830–1939[3][4][5].

Obecnie w zamku mieści się szpital psychiatryczny, a w budynkach obok – więzienie[6].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Zamek o budowie dwukondygnacyjnej, posiada cylindryczne baszty na narożach, trzykondygnacyjny ryzalit na froncie (portyk dobudowano na początku XX wieku), z lewej strony stał parterowy budynek mieszkalny, a na przełomie XIX i XX wieku postawiono zabudowania gospodarcze (m.in. młyn wodny)[7][3]. Nad portykiem znajduje się taras, do którego prowadzą schody dobudowane po II wojnie światowej. Zamek jako jedyny w okolicy posiada duże piwnice o grubych ścianach. Dawniej otoczony był fosą.

Historyk, Ryszard Kiersnowski, badając twórczość Adama Mickiewicza, doszukiwał się w zabytku (a za nim inni badacze i pasjonaci historii tych ziem) pierwowzoru Soplicowa z Pana Tadeusza[6][8][2].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maria Brykowska, „Dwór obronny w Gojcieniszkach w świetle źródeł i analizy porównawczej”, [w:] Studia z historii architektury i urbanistyki poświęcone profesorowi Józefowi Tomaszowi Frazikowi, red. Kazimierz Kuśnierz, Zdzisława Tołłoczko (Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 1999), s. 57–68.
  2. a b Tomasz Krzywicki ↓.
  3. a b ZAMKI W POLSCE • Gojcieniszki [online], www.forum.zamki.pl [dostęp 2016-09-04].
  4. Grzegorz Ryżewski, Z dziejów dóbr Wiszniew w XV–XVIII wieku, „Białostockie Teki Historyczne”, tom 4, 2006, s. 93-94, ISSN 1425-1930.
  5. Antoni Arkuszewski, Ziemianie polscy XX wieku – część 2, Arbor DiG, 1994, s. 109-110.
  6. a b Gojcieniszki, [w:] Tomasz Krzywicki, Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie: przewodnik, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006, s. 204-208, ISBN 83-89188-51-1, ISBN 978-83-89188-51-9.
  7. Witold Raczunas, Orda – Wilno – rysunki [online], www.pinakoteka.zascianek.pl [dostęp 2016-09-04].
  8. Barbara Riss, W Nowogródzkiej stronie, wyd. Wiedza i Życie, 1998.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Szlakiem Adama Mickiewicza po Nowogródczyźnie, Wilnie i Kownie: przewodnik. books.google.pl. [dostęp 2017-05-17].
  • Maria Brykowska, „Dwór obronny w Gojcieniszkach w świetle źródeł i analizy porównawczej”, [w:] Studia z historii architektury i urbanistyki poświęcone profesorowi Józefowi Tomaszowi Frazikowi, red. Kazimierz Kuśnierz, Zdzisława Tołłoczko (Kraków: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 1999), s. 57–68.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]