Ede Király

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ede Király
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 lutego 1926
Budapeszt

Data i miejsce śmierci

10 sierpnia 2009
Peterborough

Informacje klubowe
Klub

BKE Budapeszt[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Węgry
Igrzyska olimpijskie
srebro St. Moritz 1948 łyżwiarstwo figurowe
(pary sportowe)
Mistrzostwa świata
złoto Paryż 1949 pary sportowe
srebro Davos 1948 pary sportowe
srebro Paryż 1949 soliści
srebro Londyn 1950 soliści
brąz Davos 1948 soliści
Mistrzostwa Europy
złoto Praga 1948 pary sportowe
złoto Mediolan 1949 pary sportowe
złoto Oslo 1950 soliści
srebro Mediolan 1949 soliści

Ede Király (ur. 22 lutego 1926 w Budapeszcie, zm. 10 sierpnia 2009 w Peterborough[1]) – węgierski łyżwiarz figurowy startujący w jeździe indywidualnej i konkurencji par sportowych, wicemistrz olimpijski, pięciokrotny medalista mistrzostw świata, czterokrotny medalista mistrzostw Europy, jedenastokrotny mistrz Węgier; trener łyżwiarstwa figurowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Na arenie krajowej i międzynarodowej występował w jeździe indywidualnej i w rywalizacji par sportowych. Jego partnerką w zawodach par była Andrea Kékesy[1].

W styczniu 1948 roku para Kékesy-Király zdobyła złoty medal na mistrzostwach Europy w Pradze. W jeździe indywidualnej Király był czwarty[2]. W lutym tego samego roku para zdobyła srebrny medal olimpijski w konkursie par sportowych na igrzyskach w Sankt Moritz. Był to pierwszy w historii srebrny medal olimpijski zdobyty dla Węgier w zimowych edycjach imprezy[3]. W konkurencji solistów Király zajął piąte miejsce[4].

Kilka dni po igrzyskach w Sankt Moritz para Kékesy-Király zdobyła srebrny medal na mistrzostwach świata w Davos. Király został również brązowym medalistą w jeździe indywidualnej[2].

W styczniu 1949 roku Kékesy i Király zostali mistrzami Europy w konkurencji par sportowych na mistrzostwach w Mediolanie[2]. W jeździe indywidualnej Király zdobył wicemistrzostwo kontynentu, przegrywając z Edim Radą[5]. Para zdobyła również złoty medal również na rozegranych w lutym mistrzostwach świata w Paryżu[2]. Kékesy i Király stali się w ten sposób drugą w historii węgierską parą sportową z tytułem mistrzów świata, wcześniej w konkurencji tej czterokrotnie (1931, 1933, 1934, 1935) triumfowali Emília Rotter i László Szollás[6]. Indywidualnie Király został wicemistrzem świata, ulegając jedynie Dickowi Buttonowi[7].

Po zakończeniu kariery sportowej przez Kékesy w 1949 roku[8] Király jeszcze przez rok startował w jeździe indywidualnej. W styczniu 1950 roku zdobył złoty medal na mistrzostwach Europy w Oslo, a w marcu tego roku srebrny medal na mistrzostwach świata w Londynie[2]. W walce o tytuł mistrza globu ponownie przegrał z Dickiem Buttonem[9].

Para Kékesy-Király czterokrotnie zwyciężyła w mistrzostwach Węgier, zdobywając tytuły w latach 1944, 1947, 1948 i 1949. Sam Király został ponadto siedmiokrotnie mistrzem kraju w jeździe indywidualnej w latach 1941, 1944, 1946, 1947, 1948, 1949 i 1950[10].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo spędził w Budapeszcie. Mieszkał w pobliżu parku miejskiego Városliget, na rogu ulic Dózsa György i Elemér[11].

W 1944 roku ukończył Szent István Gimnázium w Budapeszcie[12]. W 1950 roku ukończył studia na Uniwersytecie Techniczno-Ekonomicznym w Budapeszcie, uzyskując tytuł inżyniera[3]. Po mistrzostwach świata w 1950 roku Király pozostał w Londynie, nie powrócił do ojczyzny – komunistycznych Węgier. Przeprowadził się do Kanady, gdzie spędził resztę życia. Pracował jako trener łyżwiarstwa figurowego[1] w klubie łyżwiarskim w Oshawie, w którym trenował m.in. Donalda Jacksona[13], późniejszego brązowego medalistę olimpijskiego i trzykrotnego medalistę mistrzostw świata[14]. Był też członkiem Association of Professional Engineers of Ontario[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ede Király Bio, Stats, and Results. Sports Reference. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-02)]. (ang.).
  2. a b c d e Ede Király - Results. The Sports. [dostęp 2018-04-05]. (ang.).
  3. a b c A hónap műtárgya. Magyar Olimpiai és Sportmúzeum, 6 lutego 2014. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-05)]. (węg.).
  4. Figure Skating at the 1948 Sankt Moritz Winter Games: Men's Singles. Sports Reference. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-25)]. (ang.).
  5. Figure Skating - European Championships - Results Men 1948/1949. The Sports. [dostęp 2018-04-05]. (ang.).
  6. figure skating - Men’s world figure skating championships winners, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2018-04-05] (ang.).
  7. Figure Skating - World Championships - Results Men 1948/1949. The Sports. [dostęp 2018-04-05]. (ang.).
  8. Andrea Kékesy Bio, Stats, and Results. Sports Reference. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-17)]. (ang.).
  9. Figure Skating - World Championships - Results Men 1949/1950. The Sports. [dostęp 2018-04-05]. (ang.).
  10. Műkorcsolya bajnokok. Magyar Országos Korcsolyázó Szövetség. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-21)]. (węg.).
  11. András Kő: Eladott lelkiismeret. Magyar Nezmet, 12 lutego 2005. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-18)]. (węg.).
  12. Vidák Levente: Az 1936 - 1944-es a osztály. Szent István Gimnázium. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-05)]. (węg.).
  13. Kevin Plummer: Historicist: “Room At The Top”. Torontoist, 10 marca 2012. [dostęp 2018-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-13)]. (ang.).
  14. Figure Skating - Donald Jackson - Results. The Sports. [dostęp 2018-04-05]. (ang.).