Frederick E. Morgan

Frederick E. Morgan
Freddie
	generał porucznik
Data i miejsce urodzenia	5 lutego 1894 ; Paddock Wood
Data i miejsce śmierci	19 marca 1967 ; Londyn
	Przebieg służby
Lata służby	1913–1946
Siły zbrojne	British Army
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa: II bitwa pod Ypres; bitwa pod Passchendaele; ofensywa stu dni; II wojna światowa: kampania francuska,; operacja Overlord,; przełamanie linii Zygfryda; bitwa o Ardeny,; forsowanie Renu;
Późniejsza praca	pracownik UNRRA,; kontroler energii atomowej
	Odznaczenia

Frederick Edgworth Morgan (ur. 5 lutego 1894 w Paddock Wood, zm. 19 marca 1967 w Londynie) – brytyjski wojskowy, generał porucznik, żołnierz obu wojen światowych. Najbardziej znany jako szef sztabu Supreme Allied Commander (COSSAC), pierwotnego planisty operacji Overlord.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Royal Military Academy w Woolwich^[1], został powołany na stanowisko podporucznika Królewskiej Artylerii Polowej w 1913 roku. Podczas I wojny światowej służył na froncie zachodnim jako oficer artylerii i oficer sztabowy^[1]. Walczył m.in. pod Ypres i Passchendaele, za co został dwukrotnie wymieniony w dyspozycjach^[1]. Następnie dwukrotnie służył w armii brytyjskiej w Indiach^[1]^[2].

Krótko przed wybuchem II wojny światowej w 1939 roku został awansowany na brygadiera i objął dowództwo 1 Grupy Wsparcia 1 Dywizji Pancernej, którą dowodził podczas obrony Francji^[2]. W maju 1942 toku został mianowany generałem porucznikiem i otrzymał dowództwo I Korpusu^[2]. Kwatera główna Morgana została oznaczona jako Force 125 i miała za zadanie kierować odparciem ewentualnego niemieckiego ataku z terytorium Hiszpanii na Gibraltar, który nigdy jednak nie doszedł do skutku. W marcu 1943 roku Morgan został mianowany szefem sztabu Supreme Allied Commander, czyli COSSAC^[2]. Na tym stanowisku kierował planowaniem operacji Overlord. Kiedy gen. Dwight Eisenhower został dowódcą SHAEF, zjednoczonego dowództwa sił alianckich utworzonego na potrzeby przyszłej inwazji, Morgan został przy nim zastępcą szefa sztabu^[2].

Po wojnie pełnił funkcję szefa operacji UNRRA w okupowanych Niemczech, dopóki jego stanowisko nie zostało zlikwidowane po opublikowaniu „nieoficjalnych” komentarzy dotyczących rzekomej niekompetencji i korupcji w UNRRA, w tym nieudowodnionego przeznaczenia zasobów UNRRA na wsparcie ruchów syjonistycznych w Palestynie^[3]. 29 grudnia 1946 roku przeszedł na emeryturę^[2]. W 1951 roku został kontrolerem energii atomowej i był obecny podczas operacji Hurricane, pierwszych brytyjskich testów broni atomowej na wyspach Montebello w 1952 roku^[1]. Jego stanowisko zostało zniesione w 1954 roku wraz z utworzeniem United Kingdom Atomic Energy Authority, ale pozostał kontrolerem broni nuklearnej do 1956 roku^[1].

Zmarł 19 marca 1967 roku w Londynie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Morgan, Sir Frederick Edgworth „Freddie”. Unit Histories. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Morgan, Fredrick Edgworth. generals.dk. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).
↑ Amanda Melaine Bundy: There Was a Man of UNRRA: Internationalism, Humanitarianism, and the Early Cold War in Europe, 1943-1947. The Ohio State University, 2017. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).

[unithitories-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Morgan, Sir Frederick Edgworth „Freddie”. Unit Histories. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).

[generals.dk-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Morgan, Fredrick Edgworth. generals.dk. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).

[3] Amanda Melaine Bundy: There Was a Man of UNRRA: Internationalism, Humanitarianism, and the Early Cold War in Europe, 1943-1947. The Ohio State University, 2017. [dostęp 2020-04-13]. (ang.).

[1]

[2]

[3]