Friedrich Engels

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez 81.190.111.249 (dyskusja) o 21:24, 21 mar 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Friedrich Engels
Friedrich Engels[a]
{{{alt grafiki}}}
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1820
Wuppertal

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 1895
Londyn

Friedrich Engels (w wersji spolszczonej Fryderyk Engels[a]; ur. 28 listopada 1820 w Wuppertalu, zm. 5 sierpnia 1895 w Londynie) – niemiecki filozof i socjolog. Był jednym z głównych ideologów socjalizmu, a także jednym z organizatorów i przywódców I i II Międzynarodówki.

Życie i twórczość

Był synem właściciela zakładów włókienniczych w Barmen i w Manchesterze. Do historii przeszedł jako jeden z najbliższych współpracowników Karla Marxa (którego rodzinę utrzymywał) oraz współtwórca marksizmu i socjalizmu naukowego. W dziele Zasady komunizmu nakreślił wizję społeczeństwa po rewolucji dając wiele ogólnych, ale i w założeniu praktycznych wskazówek jak osiągnąć realizację idei komunistycznych. Wskazówek tych nigdy nie wykorzystano w żadnym państwie realnego socjalizmu. Przykładem może być postulat takiej organizacji systemu nauczania, aby robotnicy mogli się szybko przekwalifikowywać, co mogłoby zapobiegać bezrobociu i potrzebie tworzenia sztucznych miejsc pracy.

Po maturze podjął pracę w biurze jednej z fabryk ojca, a od 1838 roku pracował w dużej firmie handlowej w Bremie. W 1839 roku rozpoczął współpracę z czasopismami „Telegraph für Deutschland” oraz z „Morgenblatt”. Służbę wojskową odbył w 1841 roku w Berlinie, gdzie bliżej poznał lewicową interpretację filozofii Hegla. Poglądy heglistów wpłynęły na ukształtowanie się światopoglądu młodego Friedricha. W latach (1842–1844) pracował w zarządzie fabryki ojca w Manchesterze. W roku 1844 wyjechał do Paryża, gdzie poznał Karla Marksa. Zapisał się także do Związku Komunistów i innych organizacji robotniczych. Od roku 1844 był współpracownikiem wydawanych przez Karla Marksa i Arnolda Rugego „Deutsch-Französische Jahrbücher”.

W 1844 napisał wspólnie z Marksem traktat Święta rodzina, czyli krytyka krytycznej krytyki, w którym poddał krytyce heglizm. W latach (1845–1848) przebywał razem z Marksem w Paryżu i Brukseli. Na przełomie lat 1848 i 1849 należał do redakcji „Neue Rheinische Zeitung”. Z powodu udziału w powstaniu badeńskim uciekł do Anglii. W latach (1856–1869) mieszkał w Manchesterze, od 1870 pracował jako publicysta w Londynie, zakładał tam I i II Międzynarodówkę, brał udział w obronie Komuny Paryskiej.

Główne dzieła: Die Lage der arbeitenden Klasse in England (1845), Manifest der kommunistischen Partei (1848 wraz z Marksem). Wydał z rękopisu drugi i trzeci tom Kapitału Marksa.

Pisma filozoficzne Engelsa poświęcone są głównie obronie i wyjaśnianiu pism Karla Marksa. Stworzył pojęcie materializmu dialektycznego. Friedrich Engels był zwolennikiem odbudowy Polski i położenia kresu wpływom Imperium Rosyjskiego na stosunki wewnętrzne Niemiec[2].

Uznany za poważnego znawcę zagadnień wojny, aczkolwiek jego poglądy nie wywołały oddźwięku. W 1887 roku we wstępie niezbyt rozpowszechnionej broszury pisał: Dla Prus-Niemiec niemożliwa już teraz żadna inna wojna prócz światowej. A byłaby to wojna światowa niebywałych dotąd rozmiarów, niebywałej siły...

Po śmierci Engelsa w 1895, jego zwłoki zostały skremowane, a prochy – zgodnie z życzeniem zmarłego – wrzucone do Atlantyku.

Dzieła tłumaczone na język polski

Po polsku wydano między innymi:

  • Położenie klasy robotniczej w Anglii (1845)
  • Wojna chłopska w Niemczech (1850)
  • Rewolucja i antyrewolucja w Niemczech (1851)
  • Rozwój socjalizmu od utopii do nauki (1877)
  • Anty-Dühring (1877–1878)
  • Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa (1884)
  • Druga i trzecia część Kapitału (1885 i 1895)
  • Ludwig Feuerbach (1888)
  • Dialektyka przyrody (wydana w 1925).

Uwagi

  1. a b W literaturze niespecjalistycznej można używać spolszczonej postaci imienia, czyli „Fryderyk Engels”. Jest to zapis poprawny, jednak w publikacjach fachowych zalecane jest stosowanie oryginalnego imienia („Friedrich Engels”)[1].

Przypisy

Bibliografia

  • Tristram Hunt, Fryderyk Engels. Komunista we fraku, Wyd. Świat Książki, Warszawa 2012.

Linki zewnętrzne