Kołobrzeg (gmina wiejska)

Kołobrzeg
	gmina wiejska
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kołobrzeski
TERC	2408042
Wójt	Jerzy Wolski
Powierzchnia	144,03 km²
Populacja (31.12.2016); • liczba ludności	; 10 708
• gęstość	74,3 os./km²
Nr kierunkowy	94
Tablice rejestracyjne	ZKL
	Adres urzędu:ul. Trzebiatowska 48a; 78-100 Kołobrzeg
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw	22
Liczba miejscowości	33
	Położenie na mapie powiatu;
	54°10′40″N 15°34′37″E/54,177778 15,576944
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	Biuletyn Informacji Publicznej

Kołobrzeg – gmina wiejska w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kołobrzeskim, położona na Pobrzeżu Szczecińskim i Pobrzeżu Koszalińskim. Siedzibą gminy jest miasto Kołobrzeg, które nie wchodzi w skład gminy (jest osobną gminą miejską).

Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 10 708 mieszkańców^[1].

Miejsce gminy Kołobrzeg w województwie (na 114 gmin):
powierzchnia 74., ludność 43.

Powierzchnia

Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia gminy wynosi 144,03 km²^[2]. Gmina stanowi 19,9% powierzchni powiatu.

Sąsiednie gminy:

Kołobrzeg (miasto), Dygowo, Gościno, Siemyśl i Ustronie Morskie (powiat kołobrzeski)
Trzebiatów (powiat gryficki)

Gmina Kołobrzeg została utworzona w 1972 r.^[3] Do 1998 r. gmina należała administracyjnie do województwa koszalińskiego.

Miejscowości i podział administracyjny

Dźwirzyno

Gmina Kołobrzeg utworzyła 22 jednostki pomocnicze gminy, będące sołectwami.

Sołectwa	Miejscowości
Sołectwo Błotnica	Błotnica
Sołectwo Bogucino	Bogucino
Sołectwo Bogusławiec	Bogusławiec, Budzimskie, Sobiemierz (niezamieszkany)
Sołectwo Budzistowo	Budzistowo
Sołectwo Drzonowo	Drzonowo, Głąb
Sołectwo Dźwirzyno	Dźwirzyno, Wólka (niezamieszkana)
Sołectwo Głowaczewo	Głowaczewo
Sołectwo Grzybowo	Grzybowo
Sołectwo Karcino	Karcino, Rogozina, Sieradowo, Świerszczewo
Sołectwo Kądzielno	Kądzielno
Sołectwo Korzystno	Korzystno, Korzyścienko
Sołectwo Niekanin	Niekanin
Sołectwo Nowogardek	Nowogardek
Sołectwo Nowy Borek	Nowy Borek
Sołectwo Obroty	Obroty
Sołectwo Przećmino	Przećmino
Sołectwo Rościęcino	Rościęcino, Bezpraw, Kopydłówko
Sołectwo Samowo	Samowo
Sołectwo Sarbia	Sarbia
Sołectwo Stary Borek	Stary Borek
Sołectwo Stramnica	Stramnica, Przylaski (niezamieszkane)
Sołectwo Zieleniewo	Zieleniewo

Demografia

Według danych z 31 grudnia 2016 r. gmina miała 10 708 mieszkańców, co stanowi 13,5% ludności powiatu^[1]. Gęstość zaludnienia wynosi 74,3 osoby na km².

Dane z 31 grudnia 2016 r.^[1]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
Jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
Populacja	10 708	100	5468	51,06	5240	48,94

Piramida wieku mieszkańców gminy Kołobrzeg w 2014 roku^[4].

Przyroda i turystyka

Gmina leży na Wybrzeżu Trzebiatowskim oraz na równinach: Gryfickiej i Białogardzkiej nad Morzem Bałtyckim. Obszar gminy urozmaicony jest niewielkimi wzniesieniami, porośnięty lasami, wśród których przepływa rzeka Parsęta dostępna dla kajaków. Przez zachodnią część przepływają rzeczki Błotnica i Dębosznica wpadające do największego w tym rejonie jeziora Resko Przymorskie. Tereny leśne zajmują 11% powierzchni gminy, a użytki rolne 69%.

Głównymi centrami turystyki w gminie Kołobrzeg są nadmorskie miejscowości Grzybowo i Dźwirzyno. W okresie wakacji liczba mieszkańców tych miejscowości rośnie kilkakrotnie. W obu tych miejscowościach znajduje się rozbudowana sieć restauracji, hoteli, pensjonatów i in.

Przez teren gminy wiedzie rowerowy szlak turystyczny o nazwie „Szlak Orlich Gniazd” oznaczony niebieskim rowerem na białym tle. Zaczyna się w Grzybowie, gdzie na tablicy informacyjnej podano informacje o długości trasy oraz jej charakterystykę. Szlak rowerowy biegnie dalej przez Dźwirzyno, Karcino, Sarbię, Nowogardek i kończy się we wsi Głowaczewo. Na całej długości ustawione są tablice poglądowe, miejsca do odpoczynku oraz zadaszenia przeciwdeszczowe^[5].

Obecnie na terenie gminy znajduje się również położona na miejscu dawnego podkładu kolejowego ścieżka rowerowa („Szlakiem po nasypie kolejki wąskotorowej”) z Zieleniewa przez Bezpraw do Gościna.

Komunikacja

Przez gminę prowadzą drogi wojewódzkie: nr 102 łączące siedzibę gminy, Kołobrzeg przez Zieleniewo (7 km) do Trzebiatowa (31 km) i nr 162 z Zieleniewa przez Gościno (11 km) do skrzyżowania z drogą krajową nr 6 (21 km) oraz nr 163 z Kołobrzegu przez Dygowo (11 km) do Karlina (29 km).

Kołobrzeg uzyskał połączenie kolejowe w 1859 r. po wybudowaniu odcinka linii do Białogardu, w 1878 r. wydłużoną do Szczecinka, a rok później do Poznania. W 1882 r. otwarto kolejną linię z Gryfic (wcześniej zbudowano część do Goleniowa), a w 1899 r. wydłużono ją do Koszalina. Pod koniec lat 80. XX wieku linie z Kołobrzegu do Poznania i do Koszalina zostały zelektryfikowane. Obecnie w gminie czynne są 4 stacje:

w kierunku Gryfic, Szczecina: Stary Borek, Głowaczewo, Karcino
w kierunku Białogardu, Szczecinka: Stramnica.

W gminie czynne są 2 urzędy pocztowe: w Dźwirzynie (nr 78-131) i w Grzybowie (nr 78-132). Gminę obsługują także urzędy pocztowe w Kołobrzegu.

Historia kolei wąskotorowej

W 1895 r. do Kołobrzegu doprowadzono także kolej wąskotorową o szerokości 1000 mm z Gościna – w późniejszych latach pociągi Kołobrzeskiej Kolei Wąskotorowej kursowały także do Rymania i Gryfic. Na terenie gminy funkcjonowały 3 przystanki kolejowe: Zieleniewo, Bezpraw i Błotnica-Przećmino. W 1961 r. linia została zamknięta, a wkrótce potem rozebrana.

Komunikacja Miejska Kołobrzeg

Do niektórych miejscowości gminy Kołobrzeg dojeżdżają autobusy KM Kołobrzeg^[6]:

do Budzistowa (linia nr 7, tylko w dni robocze);
do Zieleniewa (linie nr 1 i 10);
do Grzybowa (linia nr 6, w VII-VIII linia nr D);
do Bezprawia (w V-X linia nr 1);
do Dźwirzyna (w VII-VIII linia nr D);
do Kądzielna (linia nr 5, w VII-VIII linia nr U).

Oświata

Dzieci z gminy Kołobrzeg chodzą do szkół i placówek oświatowych działających w gminie Kołobrzeg (SP w Drzonowie, Gimnazjum w Drzonowie, SP w Dźwirzynie, Gimnazjum Społeczne w Dźwirzynie)^[7], jak też do szkół i placówek oświatowych znajdujących się w mieście Kołobrzeg. Na terenie gminy znajdują się także punkty przedszkolne.

Kultura i sport

Na terenie gminy funkcjonuje Biblioteka Publiczna Gminy Kołobrzeg w Zieleniewie z 2 filiami (Budzistowo, Drzonowo).

W gminie Kołobrzeg funkcjonuje kilka klubów sportowych:

Piast Drzonowo (piłka nożna, Koszalińska Liga Okręgowa)
Resko Karcino (piłka nożna, A-klasa)
Solny Grzybowo (szachy)

Wspólnoty religijne

Teren gminy obejmują parafia rzymskokatolicka Matki Bożej Uzdrowienia Chorych w Dźwirzynie, parafia rzymskokatolicka Chrystusa Króla w Korzystnie i parafia rzymskokatolicka pw. św. Jana Chrzciciela w Sarbii. Wierni z gminy Kołobrzeg uczęszczają także do kościołów w Kołobrzegu.

Bezpieczeństwo

Na terenie gminy funkcjonuje Posterunek Policji w Dźwirzynie, podlegający Komendzie Powiatowej Policji w Kołobrzegu^[8]. Dodatkowo również teren gminy patrolują dzielnicowi z KPP Kołobrzeg.

Na terenie gminy działa 5 jednostek Ochotniczej Straży Pożarnej (Stary Borek, Karcino, Korzystno, Drzonowo, Sarbia), w tym jedna włączona w skład krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Stary Borek)^[9]. Akcje wspomaga Komenda Powiatowa Państwowej Straży Pożarnej w Kołobrzegu dysponująca specjalistycznym sprzętem.

Administracja i samorząd

W 2016 r. wykonane wydatki budżetu gminy wiejskiej Kołobrzeg wynosiły 47,7 mln zł, a dochody budżetu 50,9 mln zł. Według stanu na koniec 2016 r. gmina nie miała zobowiązań budżetowych^[10].

Wójtowie Gminy Kołobrzeg:

Tadeusz Kowalski (1994–2014)
Włodzimierz Popiołek (2014–)

Gmina jest obszarem właściwości Sądu Rejonowego w Kołobrzegu. Sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz sprawy gospodarcze są rozpatrywane przez Sąd Rejonowy w Koszalinie^[11]. Gmina jest obszarem właściwości Sądu Okręgowego w Koszalinie^[12]. Gmina (właśc. powiat kołobrzeski) jest obszarem właściwości miejscowej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Koszalinie^[13].

Mieszkańcy gminy wiejskiej Kołobrzeg razem z mieszkańcami gmin: Dygowo i Ustronie Morskie wybierają 4 radnych do Rady Powiatu w Kołobrzegu, a radnych do Sejmiku Województwa Zachodniopomorskiego w okręgu nr 3. Posłów na Sejm wybierają z okręgu wyborczego nr 40, senatora z okręgu nr 99, a posłów do Parlamentu Europejskiego z okręgu nr 13.

Jednomandatowe okręgi wyborcze (od 2014 r.) w wyborach do Rady Gminy Kołobrzeg^[14]
Nr okręgu	Granice okręgu	Liczba radnych
1	Sołectwo Budzistowo	1
2	Sołectwa Kądzielno, Stramnica	1
3	Sołectwa Bogucino, Niekanin, Obroty	1
4	część Zieleniewa	1
5	część Zieleniewa	1
6	część Zieleniewa	1
7	Sołectwa: Błotnica, Przećmino, Rościęcino	1
8	Sołectwo Dźwirzyno	1
9	Sołectwa Głowaczewo, Karcino	1
10	część sołectwa Drzonowo	1
11	część sołectwa Drzonowo, sołectwo Nowogardek	1
12	Sołectwa: Bogusławiec, Samowo, Sarbia	1
13	część Grzybowa	1
14	część Grzybowa	1
15	Sołectwa: Korzystno, Stary Borek, Nowy Borek	1
	Razem (Σ)	15

Współpraca międzynarodowa

gmina Ferdinandshof w powiecie Vorpommern-Greifswald w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie – obie gminy podpisały umowę partnerską w 1996 roku, w ramach której współpracują na płaszczyźnie oświaty, kultury, sportu, wymiany klubów seniorów oraz drużyn strażackich^[15].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.). „Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.)”, 2017-05-30. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 2451-2087.
↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
↑ Uchwała Nr XXIII/77/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 9 grudnia 1972 r. ws. utworzenia gmin w województwie koszalińskim (Dz. Urz. WRN w Koszalinie Nr 13, poz. 76).
↑ Gmina Kołobrzeg w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ Robert Śmigielski: Gmina Kołobrzeg Okolice Kołobrzegu. Dzieje i atrakcje turystyczne. Kołobrzeg: Agencja Usługowo-Handlowa „MAX”, 2005. ISBN 83-919113-1-4.
↑ Rozkład jazdy pozasezonowy. KM Kołobrzeg. [dostęp 2016-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)].
↑ Jednostki oświatowe. BIP UG Kołobrzeg. [dostęp 2014-09-06].
↑ Posterunek Policji w Dźwirzynie. Komenda Powiatowa Policji w Kołobrzegu, 2012-04-21. [dostęp 2014-09-07].
↑ Wykaz OSP w KSRG w województwie zachodniopomorskim w maju 2014 r.. Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Szczecinie. [dostęp 2014-09-07].
↑ Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].
↑ Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 czerwca 2012 r. w sprawie utworzenia wydziałów w sądach rejonowych (Dz. Urz. Min. Sprawiedliwości z 2012 r. poz. 95, s. 19).
↑ Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 r. ws. ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U. z 2012 r. poz. 1223).
↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. ws. obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. z 2003 r. nr 198, poz. 1925).
↑ Uchwała Nr XXI/143/12 Rady Gminy Kołobrzeg z dnia 23 października 2012 r. w sprawie podziału gminy Kołobrzeg na okręgi wyborcze, ustalenie ich granic i numerów oraz liczby radnych wybieranych w każdym okręgu. BIP UG Kołobrzeg. [dostęp 2014-09-06].
↑ Gmina Partnerska. Urząd Gminy Kołobrzeg. [dostęp 2009-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-24)].

Linki zewnętrzne

Polska Baza Kolejowa (stacja Kołobrzeg)

[GUS_populacja_2016-12-1] Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.). „Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym w 2016 r. (Stan w dniu 31 XII 2016 r.)”, 2017-05-30. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 2451-2087.

[2] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2013-07-26. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.

[3] Uchwała Nr XXIII/77/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Koszalinie z dnia 9 grudnia 1972 r. ws. utworzenia gmin w województwie koszalińskim (Dz. Urz. WRN w Koszalinie Nr 13, poz. 76).

[populacja2016-4] Gmina Kołobrzeg w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-18] , liczba ludności na podstawie danych GUS.

[5] Robert Śmigielski: Gmina Kołobrzeg Okolice Kołobrzegu. Dzieje i atrakcje turystyczne. Kołobrzeg: Agencja Usługowo-Handlowa „MAX”, 2005. ISBN 83-919113-1-4.

[km-6] Rozkład jazdy pozasezonowy. KM Kołobrzeg. [dostęp 2016-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)].

[szkoly-7] Jednostki oświatowe. BIP UG Kołobrzeg. [dostęp 2014-09-06].

[8] Posterunek Policji w Dźwirzynie. Komenda Powiatowa Policji w Kołobrzegu, 2012-04-21. [dostęp 2014-09-07].

[9] Wykaz OSP w KSRG w województwie zachodniopomorskim w maju 2014 r.. Komenda Wojewódzka Państwowej Straży Pożarnej w Szczecinie. [dostęp 2014-09-07].

[10] Działalność informacyjno-szkoleniowa » Analizy budżetów jednostek samorządu terytorialnego » Archiwum » 2016 r. » Analizy budżetów JST » Wykonanie budżetów jst IV kwartał 2016 r. /Tabele: 5, 6, 7. Regionalna Izba Obrachunkowa w Szczecinie. [dostęp 2017-08-19].

[11] Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 27 czerwca 2012 r. w sprawie utworzenia wydziałów w sądach rejonowych (Dz. Urz. Min. Sprawiedliwości z 2012 r. poz. 95, s. 19).

[12] Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 r. ws. ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz.U. z 2012 r. poz. 1223).

[13] Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. ws. obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. z 2003 r. nr 198, poz. 1925).

[okregi-14] Uchwała Nr XXI/143/12 Rady Gminy Kołobrzeg z dnia 23 października 2012 r. w sprawie podziału gminy Kołobrzeg na okręgi wyborcze, ustalenie ich granic i numerów oraz liczby radnych wybieranych w każdym okręgu. BIP UG Kołobrzeg. [dostęp 2014-09-06].

[15] Gmina Partnerska. Urząd Gminy Kołobrzeg. [dostęp 2009-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-24)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

Wsie	Błotnica Bogucino Bogusławiec Budzistowo Drzonowo Dźwirzyno Grzybowo Karcino Korzystno Niekanin Nowogardek Obroty Przećmino Rościęcino Samowo Sarbia Stary Borek Stramnica Zieleniewo
Osady	Bezpraw Budzimskie Głąb Głowaczewo Kądzielno Kopydłówko Nowy Borek Przylaski
Części wsi	Rogozina Sieradowo Świerszczewo
Osada wsi	Korzyścienko

Miasta	Gościno Kołobrzeg
Gmina miejska	Kołobrzeg
Gmina miejsko-wiejska	Gościno
Gminy wiejskie	Dygowo Kołobrzeg Rymań Siemyśl Ustronie Morskie

Przynależność wojewódzka	woj. szczecińskie (1946–50) woj. koszalińskie (1950–75)
Miasta	Karlino (do 1957 →) Kołobrzeg
Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75)	Charzyno (do 1954) Dygowo Gościno Kołobrzeg (od 1973) Robuń (do 1954) Rymań Siemyśl Sławoborze (do 1954) Stary Borek (do 1954) Ustronie Morskie Wrzosowo (do 1954)
Gromady (1954–72)	Bogusławiec (1954–57) Byszewo (1954–57) Charzyno (1954–72) Czernin (1954–59) Daszewo (1954–57 →) Dygowo (1954–72) Gościno (1954–72) Górawino (1954–61) Karścino (1954–57 →) Karwin (1954–57 →) Kołobrzeg (1959–72) Mysłowice (1954 →) Niekanin (1954–59) Robuń (1954–71) Rusowo (1954–57) Rymań (1954–72) Sarbia (← 1958–72) Siemyśl (1954–72) Sławoborze (1954 →) Starnin (1954–57) Stary Borek (1954–59) Ustronie Morskie (1954–72) Wrzosowo (1954–71)