Henryk Gradzik

Henryk Gradzik

pułkownik
Data i miejsce urodzenia	16 lipca 1925 Zamość
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 2004 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1944-1989
Siły zbrojne	ludowe Wojsko Polskie
Odznaczenia

Henryk Gradzik (ur. 16 lipca 1925 w Zamościu, zm. 11 stycznia 2004 w Warszawie) – pułkownik Sił Zbrojnych Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, zastępca szefa wywiadu wojskowego PRL w latach 1974–1975 oraz 1979–1987.

Życiorys

Służbę w ludowym Wojsku Polskim rozpoczął 12 grudnia 1944. Od 19 lipca 1945 do 8 stycznia 1946 brał czynny udział w walkach z oddziałami UPA. Od 1960 roku służył w Zarządzie II Sztabu Generalnego WP (wywiadzie wojskowym). Od 30 stycznia 1960 do 14 grudnia 1960 oddelegowany do polskiej delegacji w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie. W okresie od 27 stycznia 1965 do 20 grudnia 1968 attaché wojskowy, morski i lotniczy przy Ambasadzie PRL w Brukseli. Od 1 września 1970 do 24 listopada 1971 skierowany z Zarządu II Sztabu Generalnego WP w ramach rotacji na praktykę jako szef w Oddziale II Sztabu Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Od 17 stycznia 1972 do 19 marca 1972 ukończył Wyższy Akademicki Kurs w Akademii Sił Zbrojnych ZSRR im. Klimenta Woroszyłowa w Moskwie. Od 13 czerwca 1974 do 30 grudnia 1974 był dowódcą zmiany Polskiej Wojskowej Jednostki Specjalnej w Doraźnych Siłach Zbrojnych ONZ na Bliskim Wschodzie. Od lutego 1974 do września 1975 zastępca szefa Zarządu II Sztabu Generalnego WP. Od 3 grudnia 1975 do 1 października 1979 attaché wojskowy, morski i lotniczy przy Ambasadzie PRL w Rzymie.

Od października 1979 do stycznia 1987 ponownie został zastępcą szefa Zarządu II Sztabu Generalnego WP (wywiadu wojskowego) do spraw rozpoznania wojskowego. W 1985 był oddelegowany do Nikaragui w charakterze polskiego eksperta rządowego do opracowania koncepcji strefy zdemilitaryzowanej na pograniczu nikaraguańsko-kostarykańskim. W stan spoczynku przeszedł 17 kwietnia 1989 roku.

Był członkiem PPR i PZPR. W 1983 roku rozkazem MON został wyróżniony wpisem do Honorowej Księgi Czynów Żołnierskich.

Był żonaty ze Stanisławą Gradzik (1922-1993). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera G-1-22.

Odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych
• Złoty Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej
• Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
• Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Srebrny Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Brązowy Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
• Order Czerwonej Gwiazdy (ZSRR)
• inne odznaczenia polskie i zagraniczne

Bibliografia

• Katalog pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy organów bezpieczeństwa państwa [online], bip.ipn.gov.pl [dostęp 2014-02-08] .
• Wojsko Ludowe, 1983, nr 12