Humniszcze (Ukraina)
50°24′44″N 25°09′51″E/50,412222 25,164167
 Cerkiew Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy w Humniszczach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
6,11 km² |
| Wysokość |
197 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3379 |
| Kod pocztowy |
45763 |
Położenie na mapie obwodu wołyńskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°24′44″N 25°09′51″E/50,412222 25,164167
| |
Humniszcze (ukr. Гумнище, Humnyszcze) – wieś na Ukrainie, w rejonie horochowskim obwodu wołyńskiego, w składzie w silskiej rady Peremyl.
Geografia[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona nad Styrem przy Zbiorniku Chrynnickim (Хрінницьке водосховище), w pobliżu drogi lokalnej Wyżwa Stara-Bucyń (Т 0310).
Historia[edytuj | edytuj kod]
W okresie Wielkiego Księstwa Litewskiego Humniszcze należało do koszyrskiej linii Sanguszków. W testamencie Lwa Sanguszki z 1571 r. zapisane zostało Andrzejowi Sanguszce z linii kowelskiej[1].
Pierwsza historyczna wzmianka o Humniszczu pochodzi z 1649 r.[2], kiedy to miejscowość liczyła 20 dymów, zaś rok później – 17[1].
Po Sanguszkach właścicielami wsi byli Jan Wyleżyński, Leszczyńscy i – w XIX w. – Pietruszewscy. W 1740 r. Maria Skrzyniewska uposażyła drewnianą cerkiew filialną w Humniszczach (parafia Peremyl)[1].
W okresie rozbiorów Rzeczypospolitej Humniszcze znalazło się na obszarze tzw. ziem zabranych zaboru rosyjskiego. W XIX w. miejscowość leżała w gminie Beresteczko, w powiecie (ujeździe) dubieńskim guberni wołyńskiej i liczyła 39 domów oraz 237 mieszkańców[1].
W okresie międzywojennym Humniszcze należało do gminy Beresteczko w powiecie dubieńskim, a następnie horochowskim, województwa wołyńskiego II Rzeczypospolitej[3].
W okresie II wojny światowej proboszczem w Humniszczu był Marceli Wysokiński SJ, opiekujący się utworzoną tu wcześniej parafią neounicką, która została zlikwidowana po zajęciu Wołynia przez Armię Czerwoną (1944) i przejściu miejscowej ludności na prawosławie (1945)[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Humniszcze nad Styrem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 601.
- ↑ С. Гумнище, Волинська область, Горохівський район. Офіційний портал Верховної Ради України. [dostęp 2013-08-22]. (ukr.).
- ↑ Humniszcze. Wolyn.ovh.org. [dostęp 2013-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)].
- ↑ Józef Szymański: Marceli Wysokiński SJ (1884–1959) – Świadek wiary i nadziei na Podolu. Polska Akademia Nauk Oddział w Lublinie. [dostęp 2013-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
- ↑ Por. też Leon Popek: Losy kapłanów diecezji łuckiej w czasie II wojny światowej 1939–1945. Klub-generalagrota.pl. [dostęp 2013-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-06)].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Humniszcze nad Styrem, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 601.
- Humniszcze na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
- Карта Гумнище, Волинська область, Горохівський район. Vlasenko.net. [dostęp 2013-08-22]. (ukr.).