Józef Kobierkowicz
| Data urodzenia |
XVIII wiek |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data śmierci |
XVIII wiek |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Józef Kobierkowicz, także Kobierkiewicz (tworzył w XVIII wieku)[1] – polski organista i kompozytor przełomu baroku i klasycyzmu.
Nazwisko jego pojawia się w dokumentach krakowskich od 1721; w latach 1731–1735[a] był świeckim organistą u paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie[1].
Wśród 12 zachowanych jego kompozycji, 10 stanowią drobne pastorele na Boże Narodzenie, pozostałe to 2 motety (Ego Mater, Iustus ut palma) reprezentujące małą zespołową kantatę kościelną w jej 3-częściowym ukształtowaniu. Każdy z trzech ustępów jest tu częścią samodzielną, o odmiennym tempie, metrum i – w Ego Mater – tonacji. W częściach środkowych kompozytor wprowadza melodię solową (lub duet) o wybitnie lirycznym, ekspresywnym charakterze. Szczególnie znamienna jest druga część Ego Mater, gdzie głos solowy alternuje ze skrzypcami solo. Linia melodyczna jest współtworzona z melodią głosu wokalnego, a nie jest jej powtórzeniem ani antycypacją, co było praktyką ustaloną w XVII wieku i występuje jeszcze w pastorelach Kobierkowicza. Taki zabieg kompozytorski wskazuje na etap przekształcania się melodyki barokowej w klasycystyczną[1].
Pastorele (przeważnie na 2 głosy wokalne, 2 skrzypiec i basso continuo) są stylizacją muzyki ludowej, zwłaszcza w pastoreli Dormi mei redemptio zwracają uwagę rytmy oberkowe[2].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Szweykowski 1997 ↓.
- ↑ a b Chodkowski 1995 ↓, s. 448.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Marian Szweykowski: Kobierkowicz, Józef. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 5: KLŁ część biograficzna. Kraków: PWM, 1997, s. 112-113. ISBN 83-224-3303-4. OCLC 164821167. (pol.).
- Encyklopedia muzyki. Andrzej Chodkowski (red.). Warszawa: PWN, 1995. ISBN 83-01-11390-1. (pol.).