Józef Sas-Hoszowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Sas-Hoszowski
Ilustracja
Józef Hoszowski jako porucznik Legionów Polskich
pułkownik dyplomowany piechoty pułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1889
Dolina

Data śmierci

30 maja 1955

Przebieg służby
Lata służby

1914–1939

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

3 Pułk Piechoty,
2 Pułk Piechoty,
4 Pułk Piechoty,
4 Pułk Piechoty Legionów,
Sztab Generalny,
8 Pułk Piechoty Legionów,
Armia Rr III „Toruń”,
37 Łęczycki Pułk Piechoty,
Morska Brygada Obrony Narodowej,
Warszawska Brygada Obrony Narodowej,
Przedmoście „Zegrze”

Stanowiska

dowódca batalionu,
I oficer sztabu inspektora armii,
dowódca pułku,
dowódca brygady ON

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa (kampania wrześniowa: obrona Modlina)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka Pamiątkowa Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
Multimedia w Wikimedia Commons

Józef Sas-Hoszowski[a] (ur. 10 lutego 1889 w Dolinie k. Stanisławowa, zm. 30 maja 1955) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 lutego 1889[1] w Dolinie k. Stanisławowa, w rodzinie Jana Kantego i Karoliny z Mielników[2]. Ukończył seminarium nauczycielskie w Brzeżanach, gdzie złożył egzamin dojrzałości. Od 1909 należał do Związku Walki Czynnej, zaś od 1911 do 1914 działał w XXIV Drużynie Strzeleckiej w Stanisławowie i Samborze, pełniąc funkcję komendanta[3]. Przed 1914 był nauczycielem ludowym[1].

Po wybuchu I wojny światowej został żołnierzem Legionów Polskich[1]. Służył w II batalionie 3 pułku piechoty w składzie II Brygady. W bitwie pod Mołotkowem 29 października 1914 został wzięty do niewoli i był internowany[1]. Służył także w szeregach 2 pułku piechoty II Brygady do 15 kwietnia 1915 oraz 4 pułku piechoty w składzie III Brygady do września 1917[1]. Odniósł rany w walkach pod Kirlibabą w 1915[3].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, jako były oficer legionów został przyjęty do Wojska Polskiego i zatwierdzony do stopnia kapitana[4]. Został awansowany na stopień majora piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[5][6]. Na początku 1920 został szefem Sekcji Jeńców w Oddziale IV Etapowym Naczelnego Dowództwa. W 1923 był oficerem 4 pułku piechoty Legionów z Kielc, przydzielonym do Sztabu Generalnego[7]. W 1924 był dowódcą batalionu w 8 pułku piechoty Legionów w Lublinie, przydzielonym do Sztabu Generalnego[8]. Ukończył IV Kurs Doszkolenia (od 3 listopada 1924 do 15 października 1925) w Wyższej Szkole Wojennej, uzyskując tytuł oficera dyplomowanego. Został awansowany na stopień podpułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927[9][10]. Pozostając żołnierzem 8 pułku piechoty Legionów w 1928 był pierwszym oficerem sztabu inspektora Armii Nr III Toruń, gen. dyw. Leonarda Skierskiego[11]. Od 16 stycznia 1931 do 2 września 1937 pełnił stanowisko dowódcy 37 pułku piechoty Ziemi Łęczyckiej w Kutnie[12]. 26 stycznia 1935 został awansowany na stopień pułkownika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935[13]. Następnie przeszedł do służby w Obronie Narodowej, od września 1937 do lipca 1939 pełnił stanowisko dowódcy Morskiej Brygady Obrony Narodowej w Gdyni.

Po wybuchu II wojny światowej w okresie kampanii wrześniowej był dowódcą Warszawskiej Brygady Obrony Narodowej, a następnie wydzielonego z tej jednostki przedmościa „Zegrze”, którego zadaniem była obrona mostu na Narwi w trakcie obrony Modlina (załogę tej jednostki stanowił batalion ON „Warszawski II”). Po kapitulacji Warszawy trafił do niewoli niemieckiej. Przebywał głównie w Oflagu VI B Dössel. 1 kwietnia 1945 r. został uwolniony z niewoli.

Zmarł 30 maja 1955 i został pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (sektor 61-72-8)[14].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W ewidencji wojskowej lat 20. i 30. był określany jako Józef Hoszowski I, dla odróżnienia od innego oficera służby czynnej, Józefa Hoszowskiego II (ur. 1897), kapitana, audytora. 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie tożsamości z „Józef I Hoszowski” na „Józef Sas-Hoszowski”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 23, 26 stycznia 1934. 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Józef Hoszowski (1). Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-28)].
  2. ↑ Bohaterowie 1939 [online], bohaterowie1939.pl [dostęp 2021-06-01].
  3. ↑ a b c Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Józef Hoszowski (2). Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2018-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-28)].
  4. ↑ Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922, s. 38.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 401.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 345.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 134.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 140.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 166.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 20.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 117.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 567.
  13. ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Nadanie stopni. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 1, 26 stycznia 1935. 
  14. ↑ Józef Sas-Hoszowski. gdynia.grobonet.com. [dostęp 2021-02-23].
  15. ↑ M.P. z 1931 r. nr 251, poz. 335 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  16. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 631 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i organizacji wojska”.
  17. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  18. ↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Nadanie Krzyża Zasługi. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 35, 11 listopada 1937. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Józef_Sas-Hoszowski&oldid=70300565”