Języki zachodniej Ptasiej Głowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Języki zachodniej Ptasiej Głowy
Obszar

Indonezja (Papua Zachodnia)

Klasyfikacja genetyczna

języki zachodniopapuaskie

  • języki zachodniej Ptasiej Głowy
Podział

• języki moi-seget
• języki moraid-kalabra-tehit
• (?) język kuwani

Kody rodziny językowej
Glottolog west1493
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki zachodniej Ptasiej Głowy (ang. West Bird’s Head languages) – grupa słabo udokumentowanych języków papuaskich używanych w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji. Ich zasięg geograficzny obejmuje zachodnią część półwyspu Ptasia Głowa oraz wschodni skrawek wyspy Salawati w archipelagu Raja Ampat[1]. Są przypuszczalnie spokrewnione z językami północnohalmaherskimi z prowincji Moluki Północne[2].

Kontakt językowy i klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]

Na strukturę języków zachodniej Ptasiej Głowy znacznie rzutował wpływ języków austronezyjskich. Wpływy austronezyjskie są widoczne w szyku wyrazów (SVO zamiast typowo papuaskiego SOV), elementach leksyki oraz formach zaimków i liczebników[3].

Początkowo H.K.J. Cowan uważał, że mogą to być języki austronezyjskie; nie było jasne, do której z grup powinny zostać zaliczone[3]. G. Reesink (1998) sugeruje, że zachodniopapuaskie języki Ptasiej Głowy można rozpatrywać jako języki mieszane, które wymykają się tradycyjnej klasyfikacji genetycznej[4]. Wszystkie z nich znalazły się pod wpływem języka biak (tradycyjna lingua franca) i innych języków zatoki Cenderawasih[3]. W tradycyjnym ujęciu zakładano, że wszystkie papuaskie języki Ptasiej Głowy (z wyjątkiem języków południowej części półwyspu) są spokrewnione, ale w nowszych pracach zarzucono tę praktykę, wyróżniając na tym obszarze kilka rodzin[5].

Języki zachodniej Ptasiej Głowy tworzą grupę wyraźnie ze sobą spokrewnionych języków. Podobieństwa w formach zaimków (a w mniejszym stopniu dane leksykalne) wskazują na ich związek z językami północnohalmaherskimi[6]. Nie wiadomo, czy jest to związek natury genetycznej (dalekie pokrewieństwo), czy też świadectwo kontaktów między tymi grupami (oraz między nimi a językami austronezyjskimi)[7]. Obie rodziny zostały ulokowane w ramach fyli zachodniopapuaskiej[8][9]. G. Holton i M. Klamer (2018) uważają tę propozycję za obiecującą. Brak natomiast dostatecznych dowodów na genetyczną jedność papuaskich rodzin językowych Ptasiej Głowy[9].

Podział wewnętrzny[10][11][edytuj | edytuj kod]

Dokumentacja języka kuwani sprowadza się do jednego spisu słów, ale dane te sugerują, że jest to odrębny język (choć był też utożsamiany z kalabra)[1]. Nie zarejestrowano jego dokładnej lokalizacji, ani nie określono też liczby użytkowników[12].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]