Jan Kopydłowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Władysław Kopydłowski
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1929
Krotoszyn

Data i miejsce śmierci

30 września 2004
Poznań

Narodowość

polska

Praca
Styl

postmodernizm

Projekty

14 kościołów

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jan Władysław Kopydłowski (ur. 23 listopada 1929 w Krotoszynie, zm. 30 września 2004 w Poznaniu) – polski architekt.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1950-1954 studiował na Wydziale Architektury Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu, a następnie w latach 1955-1957 na Wydziale Rzeźby poznańskiej Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. Studia magisterskie ukończył na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej w 1960 roku (względnie – według innego źródła – w 1965). W latach 1954-1957 był projektantem w "Miastoprojekcie", od 1957 do 1959 r. starszym projektantem w "Prozamet" Poznań. W latach 1959-1982 zajmował stanowisko głównego specjalisty ds. architektury w Wojewódzkim Biurze Projektów Budownictwa Wiejskiego. Od 1982 roku jako architekt-twórca prowadził własną pracownię. W latach 1956-1971 został laureatem 21 konkursów architektonicznych (także ze współpracownikami), m.in. na pawilon polski na Wystawie Światowej w Brukseli, gmachy PAP i CAF w Warszawie, centrum handlowe w Poznaniu, hotel "Poznań" w Poznaniu, poznański pomnik generała Karola Świerczewskiego (co jednak nie było równoznaczne z realizacją) oraz 3 konkursów na prace plastyczne. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polki[1]

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Projektant 14 kościołów w Poznaniu i w innych miejscowościach oraz współautor 32 wielkopolskich gościńców – zajazdów przydrożnych (razem z Jerzym Buszkiewiczem i Andrzejem Kurzawskim), wznoszonych około 1974 roku. Projektował osiedla mieszkaniowe złożone z typowych dla epoki elementów – m.in. w Poznaniu, Bydgoszczy i Trzciance, Centrum Strzelectwa Sportowego w Pile, Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych w Słupi Wielkiej i Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr Kierowniczych w Poznaniu. W 1977 roku otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, wyróżniony odznaczeniami i nagrodami resortowymi. Był członkiem SARP. Na zasadzie hobby zajmował się również malarstwem.

Kościół św. Jana Bosko w Poznaniu
Kościół Chrystusa Dobrego Pasterza w Poznaniu

Do jego prac należą następujące budowle sakralne:

Pochowany na cmentarzu parafii Matki Bożej Pocieszenia w Poznaniu. W 2005 r. SARP zorganizował w Poznaniu wystawę jego prac plastycznych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny, Lidia Becela (red.), Warszawa: Wydaw. Interpress, 1984, ISBN 83-223-2073-6, OCLC 830254920.
  • Izabela Pilecka-Lasik, Poznańskie kościoły współczesne – o języku architektury sakralnej, "Kronika Miasta Poznania", ISSN 0137-3552, 1993, nr 3-4
  • Kto jest kim w Poznaniu, pod red. Michała Piotrowskiego, Poznań, Itaka, 1997, ISBN 83-86008-42-3
  • Marcin Libicki, Poznań. Przewodnik, fot. Piotr Libicki, Poznań, Gazeta Handlowa, 1997, ISBN 83-902028-4-0
  • Poznań od A do Z. Leksykon krajoznawczy, pod red. Włodzimierza Łęckiego i Piotra Maluśkiewicza, Poznań, Wydaw. Kurpisz, 1998, ISBN 83-87621-39-0
  • Architektura i urbanistyka Poznania w XX wieku, pod red. Teresy Jakimowicz, Poznań, Wydaw. Miejskie, 2005, ISBN 83-89525-13-5
  • Jerzy Sobczak, Kościoły Poznania, Poznań, Wydaw. Debiuty, 2006, ISBN 83-922466-4-0

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]