Jan Leś (polityk)
Data i miejsce urodzenia |
30 października 1918 |
---|---|
Data śmierci |
? |
Poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji | |
Okres |
od 1972 |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Jan Leś (ur. 30 października 1918 w Byczynie[1], zm. ?) – polski polityk i związkowiec, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, w latach 1971–1980 przewodniczący Związku Zawodowego Górników w Polsce.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana i Marii[2]. W okresie II RP pracował jako pomocnik murarski, drwal i robotnik drogowy[1]. W latach 1934–1936 należał do Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego[2]. Podczas okupacji niemieckiej związany z partyzantką działającą w rejonie rodzinnej miejscowości. W 1940 został wywieziony na roboty do Niemiec, skąd uciekł. W latach 1940–1945 był górnikiem w kopalni węgla w Jaworznie. Po ukończeniu technikum w Bytomiu został kierownikiem wydziału ekonomicznego katowickiej Okręgowej Komisji Związków Zawodowych[1].
W 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej oraz do Milicji Obywatelskiej[2]. W 1948 wraz z PPR przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Był przewodniczącym Gromadzkiej Rady Narodowej w Byczynie. Ukończył w 1952 szkołę partyjną przy Komitecie Centralnym PZPR i do 1955 kierował wydziałem ekonomicznym Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu, potem był m.in. kierownikiem wydziału węglowego KW PZPR w Katowicach. Na Politechnice Gliwickiej uzyskał dyplom inżyniera górniczego. W 1961 został I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Katowicach, w 1966 – sekretarzem KW, a w 1969 przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Kontroli Partyjnej, którym był do 1971. Na VI Zjeździe PZPR w grudniu 1971 wybrano go na członka Komitetu Centralnego. W 1972 uzyskał mandat posła na Sejm PRL VI kadencji z okręgu Rybnik. Zasiadał w Komisji Górnictwa, Energetyki i Chemii. W 1976 i 1980 uzyskiwał reelekcję z okręgu Dąbrowa Górnicza. Zasiadał w komisjach sejmowych: VII kadencja – Komisja Górnictwa, Energetyki i Chemii, VIII kadencja – Komisja Górnictwa, Energetyki i Chemii oraz Komisja Spraw Wewnętrznych i Wymiaru Sprawiedliwości[1].
W 1972 na X Krajowym Zjeździe Delegatów Związku Zawodowego Górników wybrany został na przewodniczącego tejże organizacji (funkcję tę objął już w 1971, po odejściu na emeryturę Michała Specjała)[3]. Był nim do 1980[2].
Odznaczenia[1][edytuj | edytuj kod]
- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1964)[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” (Związek Radziecki, 1971)[5]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2021-03-13].
- ↑ a b c d Informacje w BIP IPN. [dostęp 2021-03-13].
- ↑ Historia związków zawodowych górników. [dostęp 2021-03-13].
- ↑ Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2.
- ↑ Medale 100-lecia urodzin Lenina, „Trybuna Robotnicza”, nr 17, 21 stycznia 1971, s. 2.
- Absolwenci Politechniki Śląskiej
- Absolwenci Szkoły Partyjnej przy KC PZPR
- Członkowie Komitetu Centralnego PZPR
- Członkowie Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego
- Deportowani na roboty przymusowe przez nazistowskie Niemcy w Polsce 1939–1945
- Funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej
- Instruktorzy PZPR
- Ludzie związani z Jaworznem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 100-lecia urodzin Lenina
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy II klasy
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pierwsi sekretarze Komitetów Miejskich PZPR
- Polacy odznaczeni sowieckimi orderami i odznaczeniami
- Politycy PPR
- Polscy inżynierowie górniczy
- Polscy związkowcy
- Posłowie z okręgu Dąbrowa Górnicza (PRL)
- Posłowie z okręgu Rybnik (PRL)
- Przewodniczący Wojewódzkich Komisji Kontroli Partyjnej PZPR
- Radni Gromadzkich Rad Narodowych
- Sekretarze Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Katowicach
- Urodzeni w 1918