Janusz Krzyżewski (prawnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Krzyżewski
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1938
Krzemieniec

Data śmierci

4 lipca 2003

Zawód, zajęcie

prawnik, ekonomista

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

wiceminister przekształceń własnościowych (1992),
członek Rady Polityki Pieniężnej (1998–2003)

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”

Janusz Krzyżewski (ur. 19 kwietnia 1938 w Krzemieńcu, zm. 4 lipca 2003 w Bułgarii) – polski prawnik i ekonomista, członek Rady Polityki Pieniężnej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskał następnie stopień doktora nauk ekonomicznych. Od 1976 praktykował jako radca prawny, specjalizował się w prawie bankowym i finansowym. W latach 1993–1994 odbył kurs z zakresu europejskiego prawa bankowego i ubezpieczeniowego w instytucie uniwersyteckim w Luksemburgu.

W latach 1963–1966 pracował w Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych, później do 1970 w Instytucie Organizacji i Mechanizacji Budownictwa. Zajmował stanowisko radcy prawnego w Instytucie Informacji Naukowej i Ekonomicznej oraz w Przedsiębiorstwie Handlu Zagranicznego BUMAR (od 1987).

W okresie PRL działacz opozycji demokratycznej. Należał do Ligi Narodowo-Demokratycznej. W 1961, w procesie jej działaczy został skazany na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności. W 1980 organizował śląski region „Solidarności”, pełnił funkcję doradcy związku (m.in. przy strajkach w Hucie Katowice we wrześniu 1980). Po wprowadzeniu stanu wojennego współpracował z niejawnymi strukturami NSZZ „S”.

Od 1990 był głównym specjalistą w Biurze Legislacyjnym Kancelarii Senatu. Od 29 stycznia 1992 do 3 sierpnia 1992 pełnił funkcję wiceministra przekształceń własnościowych. Od 1992 wchodził w skład Komisji Papierów Wartościowych. Do 1994 był członkiem rady Giełdy Papierów Wartościowych. Zasiadał w radzie nadzorczej Ruchu, Polskich Linii Lotniczych LOT oraz Interbanku (jako jej przewodniczący). Brał udział w negocjacjach międzynarodowych konwencji dotyczących prawa bankowego w międzynarodowym prawie prywatnym, opracowywanych w ramach ONZ (1993–1995).

Wykładał prawo bankowe oraz prawo instrumentów finansowych na Wydziale Nauk Ekonomicznych UW, współpracował również z Wydziałem Zarządzania tej uczelni. Był pracownikiem naukowym innych uczelni, m.in. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (jako adiunkt na Wydziale Prawa i Administracji). Opublikował kilkanaście prac naukowych dotyczących bankowości, finansów oraz papierów wartościowych.

Od 1998 zajmował stanowisko członka Rady Polityki Pieniężnej I kadencji (wybranego przez Sejm z rekomendacji AWS). Zginął w wypadku samochodowym w Bułgarii razem z żoną Jolantą.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 49H/3/28)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

W 2003 pośmiertnie otrzymał odznakę honorową „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cmentarz Bródzieński w Warszawie [online], Grobonet [dostęp 2022-12-09].
  2. Lista odznaczonych (2003–2018) [online], nbp.pl [dostęp 2022-09-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]