Janusz Sławiński (kompozytor)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Sławiński
Imię i nazwisko

Janusz Leszek Sławiński

Data i miejsce urodzenia

14 października 1939
Warszawa

Data śmierci

13 kwietnia 2015

Gatunki

muzyka rozrywkowa

Zawód

kompozytor, dyrygent, aranżer

Aktywność

od 1963

Zespoły
Kanon Rytm
Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Janusz Leszek Sławiński (ur. 14 października 1939 w Warszawie, zm. 13 kwietnia 2015) – polski kompozytor, aranżer i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Liceum Muzyczne w Poznaniu i Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Łodzi. Był mocno związany z wielkopolskim Złotowem, którego został honorowym obywatelem. Tam mieszkał w młodości, tam mieszkał również jego ojciec i brat Marek, również muzyk[1].

Swoją karierę muzyczną rozpoczął jako student łódzkiej PWSM. Już wówczas próbował swych sił jako aranżer (od 1963 roku) i kompozytor ilustracji filmowych (debiutował w 1967 roku muzyką do krótkometrażowego filmu Wadima Berestowskiego pt. Pamiątka z Polski), a także piosenek. Sławiński jest twórcą wielu przebojów. Piosenki takie jak: Za zdrowie pań (z rep. Edwarda Hulewicza), Gdzieś w moich snach (z rep. Anny German), czy Żeby szczęśliwym być (z rep. Anny Jantar) śpiewała cała Polska.

Ponadto jego kompozycje śpiewali tacy wykonawcy, jak: Marianna Wróblewska, Marlena Drozdowska, Krystyna Giżowska, Tadeusz Ross, Grażyna Świtała, Elżbieta Wojnowska i wielu innych.

W latach 1965–1971 prowadził wspólnie z Markiem Jaszczakiem big-band Kanon Rytm. Przez zespół przewinęło się wielu znanych i cenionych muzyków, m.in.: Andrzej Rybiński, Jerzy Rybiński, Tomasz Dziubiński, Włodzimierz Korcz, Krzysztof Majchrzak oraz solistki i soliści, m.in.: Alicja Eksztajn, Sława Mikołajczyk, Ewa Śnieżanka i Edward Hulewicz[2][3]. Kanon Rytm towarzyszył na estradzie i w nagraniach radiowych, m.in. Krzysztofowi Cwynarowi, duetowi Framerowie, Irenie Santor, Halinie Kunickiej, Teresie Tutinas, Łucji Prus. Formacja nagrywała także kompozycje z własnego repertuaru oraz występowała w popularnych programach Ośrodka Telewizyjnego w Łodzi: Halo tu Łódź, Proszę dzwonić, czy Rendez vous z Kanon Rytmem[2].

W 1971 roku Sławiński rozwiązał zespół[2] i rozpoczął współpracę z TVP jako kierownik muzyczny programów muzycznych, takich jak: Giełda piosenki, Telewizyjny Ekran Młodych, Bank Miast, Turniej Miast, Od Opola do Opola.

Jako juror, dyrygent i współorganizator, wielokrotnie brał udział w krajowych i międzynarodowych festiwalach piosenkarskich, m.in. w Karlshamn (Szwecja), Cannes (Francja), Rostocku, Mönchengladbach, Dreźnie (Niemcy), Soczi, Moskwie, Witebsku (Rosja), Varadero (Kuba), Pradze (Czechy), Słonecznym Brzegu (Bułgaria) i Bratysławskiej Lirze (Słowacja)[4]. Udzielał się społecznie i aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym mieszkańców miasta Złotowa. Był jednym z inicjatorów Euro Eco Meetingu i jurorem Międzynarodowego Festiwalu Polskiej Piosenki „Malwy”[1].

Został także uhonorowany wieloma medalami i odznaczeniami, m.in.: Złotą odznaką za zasługi dla obronności kraju, Złotą odznaką Związku Młodzieży Wiejskiej, Złotą odznaką Zasłużony kulturze i Złotym Krzyżem Zasługi za całokształt działalności. W 2011 roku podczas koncertu galowego „Malw” został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[potrzebny przypis].

Od 1971 roku był członkiem Sekcji B – Autorów Utworów Muzyki Rozrywkowej, przez wiele lat pełnił również funkcję prezesa Związku Polskich Autorów i Kompozytorów ZAKR. Był także członkiem rady artystycznej Wojska Polskiego, Narodowej Rady Kultury, Stowarzyszenia Polskich Twórców Telewizyjnych i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Zmarł 13 kwietnia 2015 roku. Został pochowany 16 kwietnia 2015 roku na cmentarzu w Magdalence[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Zmarł Janusz Sławiński – Honorowy Obywatel Złotowa. 2015-04-14. [dostęp 2016-12-29]. (pol.).
  2. ↑ a b c Jan Kawecki, Wojciech Zajac: Encyklopedia Polskiej Muzyki Rockowej – Rock ‘n’ roll 1959-1973. Kraków: Rock Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
  3. ↑ Tomasz Dziubiński: Oficjalna strona Tomasza Dziubińskiego – 1960–1969. [dostęp 2016-01-06]. (pol.).
  4. ↑ Miesięcznik Nr 8/21 20 sierpnia 2005 r. Nakład 5000 egz. ISSN 1232-4299. docplayer.pl, 2005-08-20. [dostęp 2016-01-09]. (pol.).
  5. ↑ Janusz Sławiński. nekrologi.wyborcza.pl, 2015-04-15. [dostęp 2016-03-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Janusz_Sławiński_(kompozytor)&oldid=67279722”