Joana Hählen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joana Hählen
Ilustracja
Joana Hählen (2017)
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1992
Belp

Klub

SC Lenk

Debiut w PŚ

29.11 2013, Beaver Creek (40. miejsce - zjazd)

Pierwsze punkty w PŚ

6.12 2013, Lake Louise (29. miejsce - zjazd)

Pierwsze podium w PŚ

24.01 2020, Bansko (3. miejsce - zjazd)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Mistrzostwa świata juniorów
srebro Roccaraso 2012 Supergigant
brąz Crans-Montana 2011 Kombinacja
Strona internetowa

Joana Hählen (ur. 23 stycznia 1992 w Belp[1]) – szwajcarska narciarka alpejska, dwukrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Joana Hählen pojawiła się 29 listopada 2007 roku w Zinal, gdzie w zawodach FIS Race nie ukończyła pierwszego przejazdu giganta. W 2010 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Crans-Montana, zdobywając brązowy medal w kombinacji. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie dwie rodaczki: Wendy Holdener oraz Andrea Thürler. Jeszcze dwukrotnie startowała na imprezach tego cyklu, największy sukces osiągając podczas mistrzostw świata juniorów w Roccaraso w 2012 roku, gdzie była druga w supergigancie. Rozdzieliła tam na podium dwie Norweżki: Annie Winquist i Ragnhild Mowinckel.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 29 listopada 2013 roku w Beaver Creek, gdzie zajęła 40. miejsce w zjeździe. Pierwsze pucharowe punkty wywalczyła tydzień później, 6 grudnia 2013 roku w Lake Louise, zajmując 29. miejsce w tej samej konkurencji. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanęła 24 stycznia 2020 roku w Bansku, gdzie rywalizację w zjeździe ukończyła na trzeciej pozycji. Wyprzedziły ją tam jedynie Mikaela Shiffrin z USA i Włoszka Federica Brignone.

W 2017 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Sankt Moritz, zajmując trzynaste miejsce w supergigancie. Podczas rozgrywanych dwa lata później mistrzostw świata w Åre była szesnasta w zjeździe, a kombinacji nie ukończyła.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
6. 15 lutego 2022 Pekin Zjazd 1:31,87 +1,29 Szwajcaria Corinne Suter

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
13. 7 lutego 2017 Szwajcaria Sankt Moritz Supergigant 1:21,34 +1,22 Austria Nicole Schmidhofer
DNS2 8 lutego 2019 Szwecja Åre Kombinacja 2:02,13 - Szwajcaria Wendy Holdener
16. 10 lutego 2019 Szwecja Åre Zjazd 1:01,74 +1,16 Słowenia Ilka Štuhec

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
5. 1 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Zjazd 1:32,11 +0,84 Norwegia Lotte Smiseth Sejersted
13. 2 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Gigant 2:28,27 +4,64 Szwecja Sara Hector
19. 3 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Slalom 1:40,32 +6,43 Austria Jessica Depauli
DNF 5 lutego 2011 Szwajcaria Crans Montana Supergigant 1:28,23 - Włochy Elena Curtoni
3. 5 lutego 2011 Szwajcaria Crans-Montana Kombinacja ? ? Szwajcaria Wendy Holdener
20. 1 marca 2012 Włochy Roccaraso Slalom 1:42,69 +5,83 Austria Stephanie Brunner
35. 3 marca 2012 Włochy Roccaraso Gigant 2:45,02 +7,08 Norwegia Ragnhild Mowinckel
2. 5 marca 2012 Włochy Roccaraso Supergigant 1:06,99 +0,03 Norwegia Annie Winquist
7. 8 marca 2012 Włochy Roccaraso Kombinacja 11,66 pkt ? Norwegia Ragnhild Mowinckel
19. 21 lutego 2013 Kanada Québec Slalom 1:52,10 +6,65 Szwecja Magdalena Fjällström
13. 22 lutego 2013 Kanada Québec Gigant 2:22,23 +2,15 Austria Lisa-Maria Zeller
DNF 24 lutego 2013 Kanada Québec Supergigant 1:00,89 - Austria Stephanie Venier
DNS 26 lutego 2013 Kanada Québec Zjazd 1:11,18 - Francja Jennifer Piot

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach[edytuj | edytuj kod]

  1. Bułgaria Bansko24 stycznia 2020 (zjazd) – 3. miejsce
  2. Rosja Roza Chutor2 lutego 2020 (supergigant) – 3. miejsce
  3. Francja Courchevel16 marca 2022 (zjazd) – 2. miejsce[2]
  4. Austria Sankt Anton14 stycznia 2023 (supergigant) – 2. miejsce
  5. Francja Val d’Isère16 grudnia 2023 (zjazd) – 2. miejsce

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]