Joanna Sabaudzka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Joanna Sabaudzka
Ilustracja
ilustracja herbu
królowa Bułgarii
Okres

od 25 października 1930
do 1943

Jako żona

Borysa III

Dane biograficzne
Dynastia

sabaudzka

Data i miejsce urodzenia

13 listopada 1907
Rzym

Data i miejsce śmierci

26 lutego 2000
Estoril

Miejsce spoczynku

Asyż

Ojciec

Wiktor Emanuel III

Matka

Helena Petrowić-Niegosz

Mąż

Borys III

Dzieci

Maria Luiza,
Symeon II

Joanna Sabaudzka, właściwie: Giovanna Elisabetta Antonia Romana Maria di Savoia (ur. 13 listopada 1907 w Rzymie, zm. 26 lutego 2000 w Estoril) – księżniczka saubadzka, królowa Bułgarów.

Do czasu zamążpójścia, jako księżniczka z domu Sabaudzkiego, mogła korzystać z prawa występowania w białym stroju podczas audiencji u papieża, tzw. przywilej bieli[1].

Królowa Bułgarów[edytuj | edytuj kod]

Joanna urodziła się w Rzymie jako trzecia córka włoskiego króla Wiktora Emanuela III i królowej Heleny Czarnogórskiej. 25 października 1930 roku w Asyżu wyszła za mąż za cara Borysa III. Ślub przeprowadzono w obrządku katolickim, jednym z gości był Duce Benito Mussolini. Bułgarzy uważali młodą parę za świetnie dobraną, ponieważ matka Joanny była Słowianką. Ceremonię zaślubin powtórzono w Sofii w Bułgarii w obrządku prawosławnym. Śliczna i wykształcona Joanna od razu uległa czarowi swojego męża, którego głęboko podziwiała.

Pierwszym dzieckiem pary królewskiej była dziewczynka – księżniczka Maria Luiza, urodzona w roku 1933. W roku 1937 przyszedł na świat następca tronu – książę Symeon, który otrzymał imię na cześć przodka – twórcy rozległego imperium sprzed tysiąclecia.

Życie na wygnaniu[edytuj | edytuj kod]

W 1943 roku umarł mąż Joanny, Borys III, a carem został ich syn – Symeon II. Regentem w imieniu małoletniego cara został jego wuj – Cyryl. Po II wojnie światowej w Bułgarii władzę przejęli komuniści. Cyryl został zamordowany, a Symeon i Joanna do 1946 pozostali w areszcie domowym w pałacu Vrana, w Sofii. W 1946 komuniści dali im 48 godzin na opuszczenie kraju. Joanna udała się wraz z dziećmi i szwagierką Eudoksją do Egiptu. Tam wiodła bardzo ciężkie życie, udało się jej przetrwać tylko dzięki pomocy ojca Wiktora Emanuela III i króla Egiptu – Faruka.

W lipcu 1951 rodzina przeniosła się do Madrytu, stolicy Hiszpanii. Tam, w 1962 Symeon ożenił się z hiszpańską markizą Margaritą Gomez-Acebo y Sejeula. Joanna przeniosła się do Estoril, w Portugalii, gdzie żyła do śmierci. Tylko w 1993 na krótko powróciła do Bułgarii i odwiedziła grób Borysa III. Została pochowana na cmentarzu komunalnym w Asyżu[2].

Rodowód[edytuj | edytuj kod]

 
 
 
 
 
Karol Albert Sabaudzki
 
 
Wiktor Emanuel II
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Toskańska
 
 
Humbert I
 
 
 
 
 
 
Rajner Józef Habsburg-Lotaryński
 
 
Maria Adelajda Habsburg-Lotaryńska
 
 
 
 
 
 
Maria Elżbieta Sabaudzka
 
 
Wiktor Emanuel III
 
 
 
 
 
 
Karol Albert Sabaudzki
 
 
Ferdinand Sabaudzki-Genua
 
 
 
 
 
 
Maria Teresa Toskańska
 
 
Małgorzata Sabaudzka-Genua
 
 
 
 
 
 
Jan Saksoński
 
 
Elżbieta Saksońska
 
 
 
 
 
 
Amelia Augusta Wittelsbach
 
Joanna Sabaudzka
 
 
 
 
 
Stanisław Petrović-Njegoš
 
 
Mirosław Petrović-Njegoš
 
 
 
 
 
 
Krystyna Vrbitsa
 
 
Mikołaj I Czarnogórski
 
 
 
 
 
 
Smok Marcinowicz
 
 
Anastazja Marcinowicz
 
 
 
 
 
 
Stanisława Marcinowicz
 
 
Helena Czarnogórska
 
 
 
 
 
 
Piotr Perkov Vukotić
 
 
Piotr Vukotić
 
 
 
 
 
 
Stanisława Milicz
 
 
Milena Vukotić
 
 
 
 
 
 
Tadeusz Vervodić
 
 
Helena Vervodić
 
 
 
 
 
 
Milica Pavičević
 

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Arnaldo Cortesi. PRINCE AND SISTERS PAY VISIT TO POPE; Italian Heir and Princesses Kiss Pontiff's Ring--Receive Apostolic Blessing. RICH GIFTS ARE EXCHANGED Royal Party Worships at the Tomb of the Apostles--Gasparri and Nuncio Return Call. „The New York Times”, s. 1, 1929-12-08. New York City: The New York Times Company. ISSN 0362-4331. OCLC 1645522. [dostęp 2016-06-08]. Cytat: […] the Pope today received the Italian Crown Pronce and the royal Princesses Giovanna and Maria […] The princesses, […] were dressed all in white, with lace mantillas on their heads.. (ang.). 
  2. Mariusz Paździora, Bulgaria [online], The Valley of the Kings. Burial Places of European Monarchs [dostęp 2020-04-23] (ang.).