Kaplica św. Szymona w Wardiji (Saint Paul’s Bay)
 Kaplica św. Szymona Apostoła, z lewej dostawiona zakrystia | |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość |
Wardija, Saint Paul’s Bay | ||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
|
Kaplica jest pod zarządem prywatnym | |||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Malty  | |||||||||||
Położenie na mapie Morza Śródziemnego  | |||||||||||
 35°56′16,2″N 14°23′51,9″E/35,937833 14,397750
| |||||||||||
Kaplica Świętego Szymona Apostoła (malt. Il-kappella ta’ San Xmun l-Imħeġġeġ, ang. Chapel of Saint Simon the Apostle) – niewielka rzymskokatolicka prywatna kaplica w il-Wardija, w granicach miejscowości Saint Paul’s Bay (malt. San Pawl il-Baħar) na Malcie.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Kaplica znajduje się na terenie posiadłości znanej jako il-Palazz Qannotta[1], należącej do rodziny Depiro Gourgion. Posiadłość leży w dolinie o tej samej nazwie, Wied Qannotta, pomiędzy iż-Żebbiegħ a Burmarrad.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kaplica, dziś w stylu neogotyckim, jest pod świeckim patronatem rodziny Depiro Gourgion. W źródłach z XVI wieku znajdują się zapiski o kaplicy pod wezwaniem świętych Szymona i Judy Tadeusza, która jednak w tym samym stuleciu została zdekonsekrowana. Kaplica św. Szymona została wspomniana po raz pierwszy przy okazji wizyty duszpasterskiej biskupa Malty Baldassare Cagliaresa w 1616. Biskup zaznaczył, że znajdował się tam obraz Matki Bożej ze św. Pawłem i św. Szymonem[2].
Kolejna wzmianka o kaplicy pochodzi z aktu notarialnego z 13 października 1629, w którym Mattew Cauchi przeznaczył dochód z ogrodu w Wardiji, znanego jako Calet il-Habib, na odprawianie mszy św. w fiestę św. Szymona, oraz na zapalenie dwóch lamp oliwnych w każdą sobotę[2].
Nie istnieje żadna relacja na temat kaplicy aż do 1678, kiedy obraz w niej się znajdujący przeniesiony został do sanktuarium w Mellieħa. Zostało jasno zaznaczone, iż stało się to z powodu zamknięcia kaplicy dla użytku publicznego i uczynienia jej kaplicą prywatną[2].
Istniejąca dziś kaplica została poświęcona 22 kwietnia 1868 przez kanonika Feliċa Cutajara, delegata wikariusza generalnego. Poprzednia, istniejąca na tym miejscu, została zdekonsekrowana z powodu bardzo złego stanu[2][3][4].
Kaplica pozostawała zamknięta od zakończenia II wojny światowej. 10 stycznia 1975, dzięki staraniom prawnika Alexandra de Piro Gurgiona, odprawiona została pierwsza po prawie 30 latach msza święta[2][3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Opis zewnętrzny[edytuj | edytuj kod]
Fasada budynku jest prosta, w neogotyckim stylu. Drzwi wejściowe mają dwa skrzydła, całość zakończona jest łukiem ostrym. Na każdym skrzydle drzwi znajduje się otwór w kształcie krzyża greckiego, który, kiedy kaplica jest zamknięta, pozwala wiernym adorować Najświętszy Sakrament. Wejście otoczone jest ozdobnym kamiennym profilowanym ostrołukiem, wspartym na dwóch gładkich półkolumnach z kwiatowym motywem na kapitelach[2].
W szczycie fasady znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Madonnę z Dzieciątkiem. W jego zwieńczeniu umieszczona jest niewielka dzwonnica w formie murowanego ostrołuku, z zawieszonym jednym dzwonem. Boki i szczyt dzwonnicy zdobią pinakle z kwiatonami; na tym znajdującym się najwyżej umieszczony jest niewielki krzyż[2].
Po obu stronach fasady, na narożnikach budynku, w niewielkich niszach znajdują się korynckie półkolumny z figurami św. Piotra oraz św. Pawła na kapitelach. Każdy narożnik budowli zwieńczony jest pinaklem z kwiatonem. Dach budowli jest dwuspadowy[2].
Po stronie północnej do kaplicy dobudowana jest zakrystia. Wystrój dobudówki (brama, detale) są podobne do budynku głównego[2].
Wnętrze[edytuj | edytuj kod]
Kaplica wewnątrz jest niewielka i ma kształt prostokąta. Styl zewnętrzny odzwierciedlony jest również w środku świątyni. Sklepienie w stylu gotyckim – kamienne łuki, ostro zbiegające się u szczytu, przykryte wapiennymi płytami. Podłogę świątyni pokrywają wzorzyste płytki ceramiczne sprzed II wojny światowej. Po lewej stronie kaplicy znajdują się drzwi prowadzące do zakrystii[2].
W prezbiterium wydzielonym stopniem od nawy, stoi kamienny ołtarz przedsoborowy z tabernakulum. Obraz tytularny przedstawiający św. Szymona z jego atrybutem – piłą, oraz gałązką palmy, znakiem męczeństwa, wisi nad ołtarzem. Malowidło pochodzi z XIX wieku, jego autorem jest Salvatore Micallef z Valletty (1810–1891)[2][4].
Na bocznych ścianach, pomiędzy łukami, zawieszone są obrazy o tematyce religijnej, a także stacje „Drogi krzyżowej”[2].
Kaplica współcześnie[edytuj | edytuj kod]
Dziś świątynia jest w dobrym stanie. Wnętrze zostało odnowione, wstawiono nowe ławki. Kaplica ma wszystkie przedmioty potrzebne do sprawowania Najświętszej Ofiary[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ San Xmun (St. Simon). Quddies. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-10)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Noel Ciantar: San Xmun l-Imħeġġeġ ~ Wardija, l/o San Pawl il-Baħar ~. Kappelli Maltin. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-07)]. (malt.).
- ↑ a b Sant Paul’s Bay - San Xmun Church (Saint Simon). W: Alfie Guillaumier: Malta’s Towns and Villages. USA: Terry Asphar (tłum.), 2003, s. 429. ISBN 0-9743821-0-8. (ang.).
- ↑ a b John Scerri: St. Simon Wardija. malta-canada. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-11)]. (ang.).