Karol Ripa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Szoltys-bot (dyskusja | edycje) o 21:11, 7 kwi 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Karol Ripa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 marca 1895
Lisko, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

1 marca 1983
Rockville, Maryland, USA

Kierownik Konsulatu/Wicekonsul Wicekonsulatu RP w Olsztynie
Okres

od 1922
do 1924

Poprzednik

Józef Gieburowski

Następca

Filip Zawada

Konsul RP w Ostrawie
Okres

od 1926
do 1934

Poprzednik

Zygmunt Vetulani

Następca

Leon Malhomme

Konsul Generalny RP w Pittsburghu
Okres

od 1935
do 1938

Poprzednik

Jerzy Matusiński

Następca

Heliodor Sztark

Konsul Generalny RP w Chicago
Okres

od 1940
do 1944

Poprzednik

Wacław Gawroński

Następca

Juliusz Szygowski

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Kawalerski Orderu Węgierskiego Zasługi (wojskowy)

Karol Ripa (ur. 21 marca 1895 w Lesku – zm. 1 marca 1983 w Rockville, Maryland) – doktor ekonomii, polski urzędnik konsularny.

Życiorys

Maturę uzyskał w III Gimnazjum Cesarza Franciszka Józefa we Lwowie (1913). Studiował w Akademii Eksportowej (Export-Akademie) w Wiedniu (1913-1914), oraz na Wydziale Ekonomiczno-Politycznym Uniwersytetu Poznańskiego (do 1926), w 1927 uzyskując stopień doktora ekonomii.

W 1915 został internowany przez Rosjan na Wołyniu. W 1916 osiedlił się w Krasnojarsku pełniąc funkcje prezesa Koła Wzajemnej Pomocy Polaków Jenisejskiej Guberni (1917-1918), pełnomocnika Królewskiego Duńskiego Komitetu Pomocy dla austro-węgierskich jeńców wojskowych i pełnomocnika wicekonsula Królestwa Danii w Irkucku przy Tymczasowym Rządzie Syberyjskim (białych) w Krasnojarsku (1918). Uczestniczył w I Wszechrosyjskim Zjeździe Polaków w Nowo-Mikołajewsku (1918). Był pełnomocnikiem Polskiego Komitetu Narodowego na Okręg Jenisejski (1918-1920). Wiosną 1920 został aresztowany przez bolszewików i skazany na karę śmierci. Zdołał uciec z żoną do Harbinu. Jesienią 1921 wrócił do Polski.

W początkach 1922 podjął pracę w polskiej służbie zagranicznej. Pełnił cały szereg funkcji, m.in. sekretarza konsularnego w konsulacie RP w Królewcu (1922), sekretarza/kierownika w randze wicekonsula w Agencji Konsularnej/Wicekonsulacie w Olsztynie (1922-1924), pracownika Departamentu Konsularnego MSZ (1924-1926), konsula w Morawskiej Ostrawie (1926-1934), pracownika MSZ (1934-1935), konsula generalnego w Pittsburghu (1935-1938), pracownika Wydziału Gospodarczego MSZ (1938-1939), konsula generalnego RP w Chicago (1940-1944). W 1945 osiadł w Chicago. Zmarł w 1983 i został pochowany na cmentarzu św. Wojciecha w Niles pod Chicago.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 21, s. 179, 1932. 

Bibliografia

  • Ripa Karol [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXI, Kraków
  • Memoriał Karola Ripy z 1933 roku o sytuacji Polaków na Słowacji, Mazowieckie Studia Humanistyczne, Nr 1-2, 2000
  • Józef Szymeczek (opr.): Konsulaty RP w przedwojennej Czechosłowacji, Zwrot nr 3/2008, s. 9, [w:] [1]