Kentropyx
| Kentropyx[1] | |||
| von Spix, 1825[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – stępkoteid zielony (K. calcarata) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Kentropyx | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Kentropyx calcaratus von Spix, 1825 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Kentropyx – rodzaj jaszczurek z rodziny tejowatych (Teiidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Kolumbii, Ekwadorze, Peru, Boliwii, Wenezueli, Brazylii, Gujanie Francuskiej, Surinamie, Gujanie, na Małych Antylach (Barbados oraz Trynidad i Tobago), w Paragwaju i Argentynie[6][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Kentropyx: gr. κεντρον kentron „kolec, ostry koniec”[8]; πυξ pux, późniejsza forma πυγη pugē „zad, kuper”[9].
- Pseudameiva: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”[10]; rodzaj Ameiva Meyer, 1795. Gatunek typowy: Lacerta striata Daudin, 1802.
- Trachygaster: gr. τραχυς trakhus „chropowaty, szorstki, najeżony”; γαστηρ gastēr, γαστρος gastros „brzuch”[4]. Gatunek typowy: Kentropyx calcaratus von Spix, 1825.
- Acanthopyga: ακανθα akantha „cierń, kolec”, od ακη akē „punkt”[11]; πυγη pugē „zad, kuper”[9]. Gatunek typowy: Lacerta striata Daudin, 1802.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Kentropyx altamazonica (Cope, 1875)
- Kentropyx borckiana (Peters, 1869)
- Kentropyx calcarata Spix, 1825 – stępkoteid zielony[12]
- Kentropyx lagartija Gallardo, 1962
- Kentropyx paulensis (Boettger, 1893)
- Kentropyx pelviceps (Cope, 1868)
- Kentropyx striata (Daudin, 1802)
- Kentropyx vanzoi Gallagher & Dixon, 1980
- Kentropyx viridistriga (Boulenger, 1894)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kentropyx, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.B. von Spix: Animalia nova, sive, Species novae lacertarum quas in itinere per Brasliliam annis MDCCCXVII-MDCCCXX jussu et auspiciis Maximilani Josephi I. Bavariae regis suscepto. Monachii: Typis Franc. Seraph. Hübschmann, 1825, s. 21. (łac.).
- ↑ L.J.F.J. Fitzinger: Neue classification der reptilien nach ihren natürlichen verwandtschaften: nebst einer verwandtschafts-tafel und einem verzeichnisse der reptilien-sammlung des K. K. zoologischen museum’s zu Wien. Wien: J. G. Heubner, 1826. (niem.).
- ↑ a b J.G. Wagler: Natürliches System der Amphibien, mit vorangehender Classification der Säugethiere und Vögel. Ein Beitrag zur vergleichenden Zoologie. München, Stuttgart und Tübingen: In der J.G. Cotta’scchen Buchhandlung, 1830, s. 154. (niem.).
- ↑ J.E. Gray. Catalogue of the Slender-tongued Saurians, with Descriptions of many new Genera and Species. „Annals of Natural History”. 1 (4), s. 278, 1838. (ang.).
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Kentropyx. The Reptile Database. [dostęp 2024-01-14]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard, Genus Kentropyx, [w:] RepFocus [online] [dostęp 2024-01-14] (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 44.
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 191.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 187.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 4.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 390. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).